Het seizoen 19-20 van Quick Boys
Het seizoen van Quick Boys zit er weer op. Door het coronavirus kunnen we de competitie helaas niet afmaken. Lees hier hoe het seizoen van de mannen uit Kattuk-Zuid was. Extra aandacht voor de tofste awayday, hoogte- en dieptepunt in het normalisatieproces, de wedstrijden met de meeste sfeer en overige hoogtepunten!
Na vele lange jaren wachten waarin het soms leek alsof het nooit meer ging gebeuren, mochten we dan eindelijk weer aantreden op het hoogste amateurniveau van Nederland. Het niveau waar een club als Quick Boys met de allure, grootse geschiedenis en nog grotere achterban die het heeft gewoon thuishoort. Soms leek het of het gewoon niet mocht. We werden kampioen op doelsaldo maar prompt was daar een beslissingswedstrijd. Daarna waren we heel hard op weg om kampioen te worden in de hoofdklasse en te promoveren naar de topklasse en toen werden de derde en tweede divisie ingevoerd.
Duin in lichterlaaie
Maar nu was het dan eindelijk zo ver. De eerste wedstrijd was gelijk een mooi affiche, een klassieker tegen bollenstreek rivaal noordwijk. En we wilden natuurlijk met een knaller binnen komen. Omdat we in het amateurvoetbal aan dezelfde buitenproportionele regels qua pyro moeten voldoen als in de professionele competities hadden we besloten om groots uit te pakken in de omliggende duinen. Met een spandoek, fakkels, rookpotten en nog wat salut potjes om het af te maken. Iets wat altijd een uniek beeld geeft en dat was deze keer zeker niet anders. Door de droogte in de periode voorafgaand aan deze wedstrijd stond binnen de kortste keren het duin in lichterlaaie. Hier konden de drie emmers water die we uit voorzorg hadden meegenomen niet tegen op. Gelukkig werd door adequaat optreden van de supporters en het geluk van een niet aanwezige wind het vuur vrij snel met zand geblust. De aangerukte brandweer die op het sportpark arriveerde kon na een korte inspectie gelukkig zonder te hoeven blussen weer terug naar de kazerne. De toon was gezet voor wat een sfeervol seizoen zou gaan worden.
Hierna zouden nog vele mooie sfeeracties volgen. Dan denken we aan een groot doek in het kasteel toen we tegen jong Sparta speelden. De honderd fakkels en een berg rookpotten op de boulevard om onze spelers op scherp te zetten die met de bus op weg waren naar onze aartsrivaal vv vulles (katwijk). De fantastische sfeeractie voorafgaand aan de bekerwedstrijd tegen het vulles uit noord met als thema FCK KWN. De grootse sfeeractie bij de uitwedstrijd tegen rijnsburg. En dan de grootste sfeeractie ooit vertoond in het amateurvoetbal met een doek van 100 x 6 meter aan de hoofdtribune, vuurwerk op het veld, fakkels in de duinen en 50 rookpotten achter het hek net na het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter.
Dit weekend vierde onze vereniging zijn 100 jarig bestaan. Op vrijdag hadden we een grootse feestavond. Met bijbehorende vuurwerk show. Het vuurwerk kon helaas niet doorgaan door de harde wind die er die avond stond. Gelukkig hadden we nog een plan B en stonden we stipt om 00:00 uur op 1 februari 2020 met 200 fakkels op en om het veld en werden de lichtmasten ook beklommen. We zijn trots dat wij zulke dingen als amateurvereniging voor elkaar krijgen en dat we daarbij kunnen rekenen op een grote groep van super fanatieke supporters die er altijd bij zijn. Of we nu thuis spelen of in Groesbeek en 2,5 uur met de bus moeten. De spelers hebben soms het gevoel dat ze altijd thuisspelen.
Sportief hoogtepunt
Promotie naar een hogere klasse, in dit geval de eredivisie van het amateurvoetbal gaat meestal niet gepaard met grote sportieve hoogtepunten. Dat was voor ons blauw-witte vlaggenschip dit seizoen niet anders. Het was punten schrapen en leergeld betalen om daarmee zo hoog mogelijk te kunnen eindigen. Toch kunnen we concluderen dat we dicht tegen het niveau van de top aan zaten, daar er maar één wedstrijd afgetekend verloren werd. En dat was de wedstrijd tegen kozakken boys thuis waar er kansloos met 0-2 verloren werd. Andere wedstrijden gingen nipt of ongelukkig verloren en speelden we vaak gelijk. Twee wedstrijden die ik dan als hoogtepunt zou willen bestempelen is de driepunter thuis tegen IJsselmeervogels waar we in de dying seconds de overwinning over de streep trokken door een kopbal van Jan Willem Kamp. Nieuw Zuid ontplofte en het biertje na afloop in het clubhuis smaakte ons allemaal prima, wat ook te zien was aan de kantine omzet van die dag.
Als tweede de uitoverwinning bij de treffers waar we overigens zeer goed ontvangen werden. Thuis verloren we in de eerste ontmoeting ongelukkig met 0-2, daarom hadden we in Groesbeek iets recht te zetten. Het was de eerste uitwedstrijd na de winterstop dus de blauw-witte schare hadden er weer zin in, dat bleek ook wel aan de massaal meegereisde Quick Boys supporters. Groesbeek is vanuit Katwijk toch een uurtje of 2,5 met de bus en er waren ruim 500 blauw witte narren die bezit namen van de lage overdekte staan tribune, wat een heerlijk sfeertje gaf. De wedstrijd werd met 1-3 gewonnen, dus de busreis terug was er één voor in de boeken. En een les dat we de volgende keren nog meer bier mee in de bus moesten nemen.
De 1-2 bij de treffers
Tofste awayday(ssssss)
Want waar te beginnen? Elke awayday staat bij ons garant voor een heerlijk sfeertje onderweg ernaartoe, op het sportpark van de te bezoeken club en op de weg terug. Meermaals verbazen we de supporters en vrijwilligers van de te bezoeken club met ons fanatisme en aantallen waarmee we hun sportparken, biertanken en snackcorners bestormen. Sommige penningmeesters van deze clubs zitten nog het geld van de dag dat het grote Quick Boys langskwam te tellen. Gemiddeld gezien reizen er een 700 supporters mee als we buiten de bollenstreek spelen. En als we daarbinnen een uitwedstrijd spelen gaat dat aantal richting de 1000 tot zelfs 1500.
Als we dan toch een paar hoogtepunten moeten noemen is dat uiense (rijnsburgse) boys uit. Normaal gesproken verzamelen we dan plaatselijk ergens in een lokale kroeg of brasserie om daar een 2 uur van te voren een biertje te doen en daarvandaan in corteo richting sportpark te lopen. Dwars door rijnsburg heen om te laten horen en zien dat Quick Boys er weer aan komt. De HKR (harde kern rijnsburg), die overigens nooit bestaan heeft, had ook het idee om een feestje te organiseren in een plaatselijke kroeg. Helaas voor hun en voor ons kregen de plaatselijke instanties hun plan in de smiezen en gooide alle plaatselijke kroegen dicht en dus ging hun feestje niet door. Gelukkig is een Quick Boyzer niet voor één gat te vangen en wisten we dat er in rijnsburg ook nog een cafetaria zat met een kleine kroeg, groot terras en een stevige bier voorraad. We wisten dit tot een paar uur voor de wedstrijd stil te houden. Voordat de politie, die al volop aan het patrouilleren was, het door had zaten we daar met 50 man en konden ze dit niet meer tegen houden. Uiteindelijk verzamelden we daar met zo’n 200 blauw witte narren en kon de corteo toch doorgaan.
Uit tegen noordwijk hadden we een kroegbaas benaderd die normaal gesproken gesloten was, maar zijn kroeg op korte afstand van het sportpark had zitten. Na wat overleg en hem ervan overtuigd te hebben dat hij er geen spijt van zou krijgen, opende hij zijn deuren. Kort na de wedstrijd, die overigens gelijk werd gespeeld, kregen we al bericht van de uitbater of we volgend jaar alsjeblieft weer wilde komen. Natuurlijk kunnen we de vele mooie tripjes met de eigen dubbeldeksbus georganiseerd door tifosi Quick Boys niet vergeten. Elke week een volle bak (85 pers) met nog een wachtlijst. De mensen van de wachtlijst konden dan uiteraard mee met de bus(sen) van de supportersvereniging als ze dat wilden. Elke keer hebben we er een mooi feest van kunnen maken. Of we nu wonnen of verloren, de sfeer was altijd opperbest, de broodjes bal of warme worst onderweg niet aan te slepen en het bier vloeide de terugweg meer als rijkelijk.
Dieptepunt der dieptepunten in het normalisatie proces.
31 augustus 2019. Loting van de eerste ronde KNVB beker. Katwijk Zuid en noord smachten al jaren naar de terugkeer van de moeder der derby’s die dit seizoen eindelijk weer twee keer gespeeld zou gaan worden. Vanaf de dag dat het speelschema bekend werd stonden 21 september en 4 april dik rood omcirkeld in de agenda bij menig supporter. Dit is waar het allemaal draait. Een week lang met het gevoel lopen dat je hart uit je borstkas klapt, slecht slapen en klamme handen. Moeders de vrouw die vraagt of je alsjeblieft de deur uit wil gaan omdat je verandert in een onuitstaanbaar ongeleid projectiel. Het gaat nergens anders meer over van s’morgens vroeg tot s’avonds laat. De voorbereidingen op dit alles zijn op 31 augustus al in volle gang. Allemaal weten we dat de mogelijkheid bestaat dat we dit seizoen in de beker nog een keer tegen ons kleine zusje (vv vulles) mogen aantreden. En dan rond 19:00 uur. Je telefoon ontploft. Van alle kanten komen de berichten binnen. Het is gebeurd. We hebben ze geloot en mogen twee keer binnen vier dagen. De euforie is groot en die avond worden de wildste plannen gesmeed.
Totdat we op 3 september een klap in onze bek krijgen die zijn weerga niet kent. De burgemeester heeft in samenspraak met de politie besloten dat er een buscombi moet komen. Een buscombi over 2,5 kilometer. Sommige supporters wonen op 2 minuten lopen van het vijandige sportpark en moeten nu eerst 10 minuten op de fiets stappen om vervolgens in 5 minuten met de buscombi bijna weer voor hun voordeur afgezet te worden. En na de wedstrijd hetzelfde ritueel om hun stalen ros weer op te gaan halen. Het is de waanzin nabij! Diverse pogingen worden gedaan om het tij te keren door ideeën aan te dragen als een georganiseerde corteo met duidelijke looproutes. In nabij gelegen landen als Duitsland lopen 3000+ supporters door de straten van vijandig terrein en in Nederland kunnen ze dit niet eens op een normale manier organiseren.
De boycot
Al snel gaan er stemmen op om deze wedstrijd te boycotten. Om uiteenlopende redenen, maar de hoofdreden is toch wel dat we de instanties geen gelijk moeten en kunnen gaan geven. Zodat ze naderhand kunnen zeggen: “kijk, prima gelopen! Dit houden we erin”. Van alle kanten, ook in de media, wordt de burgervader weg gezet als angsthaas, en terecht! De boycot blijkt een groot succes te worden. Waar normaliter de 1500 uitkaarten voor deze wedstrijd binnen luttele uren zouden zijn uitverkocht raken ze ze nu aan de straatstenen niet kwijt. Een schamele 125 kaartjes worden er na verwoede pogingen en extra voorverkoopmomenten verkocht. Hierna wordt er door supporters en clubbestuur samen snel doorgepakt en is er ook met medewerking van fox geregeld dat we de wedstrijd op ons eigen sportpark op groot scherm konden kijken.
Klein lichtpuntje in deze gemeentelijke dwalingen is dat er twee dagen voor de wedstrijd toestemming werd gegeven om op ons sportpark de tappen open te gooien. Dat terwijl alle kroegen tot het moment dat de wedstrijd begon als gevolg van een noodverordening hun deuren gesloten moesten houden. En zo keken we met ruim 1000 narren de wedstrijd waar we al jaren naar uitkeken op een groot scherm op ons eigen sportpark. Iets wat we nooit meer mee hopen te maken. De boycot heeft wel effect gesorteerd want kort na de bekerwedstrijd die daags later plaatsvond en waarbij we gelukkig thuis speelden kwam het bericht dat er de volgende keer geen buscombi zou zijn.
Trots
Trots op onze club, trots op ons blauw wit, trots op onze supporters, trots op katwijk zuid, trots op onze vrijwilligers, en het meest trots op de saamhorigheid van dit seizoen binnen de mooiste vereniging van Nederland.
Laten we hopen dat we elkaar snel weer treffen. Slap ouwehoerend met een pot pils in de hand kijkend naar onze trots. Want God wat missen we dat met zijn allen.
