De Plaatselijke FC #11: Het onvoorwaardelijk steunen van VV Katwijk
Vrouwen en kinderen eerst. Zo hobbelt VV Katwijk zich een weg naar het kampioenschap in de Tweede Divisie. De Katwijkers zijn koningen in het winnen van wedstrijden in blessuretijd. Het is het mooiste wat er is in het spelletje dat voetbal heet. Maar hoogmoed komt voor de val. Is het allemaal wel genoeg voor de titel? Aan de trouwe achterban ligt het in ieder geval niet. In Tiel, tegen SV TEC, kan het kampioen worden.
We naderen het einde van de competitie. En dat kan maar één ding betekenen. Er komt een kampioen. In de kampioensrace, waar VV Katwijk en Kozakken Boys nog voor de titel strijden, staat VV Katwijk op matchpoint als ik naar Tiel afreis. Samen met een kameraad van mij maken we de rit naar een aantal oude bekenden van mij bij SV TEC. Wordt de titelrace vandaag al beslist? We gaan het zien. Wat ik wel weet, is dat het een perfect voetbalweertje is.
Aangekomen in Tiel, loop ik het nog rustige sportpark op. Sportpark De Lok wordt vandaag omgebouwd tot een waar ministadion. FOX Sports aanwezig, een geïmproviseerd uitvak aanwezig en natuurlijk is de kantine aanwezig. Met een biertap buiten. De welbekende PMDS wordt begonnen en ik wacht rustig tot de eerste supporters van VV Katwijk zich melden in Tiel.
Ik ben een paar biertjes verder, schud wat oude bekenden de hand als daar prompt de spelersbus van VV Katwijk aankomt. Gespannen koppies, niemand praat met elkaar, volledige focus. De Katwijkers verdwijnen de kleedkamer in. Hoe zou je je voelen als je kampioen kan worden? Heb je dan evenveel spanning als tijdens een ‘normale’ wedstrijd? Of voelt dan zelfs Sportpark De Lok als heksenketel voor je?
Sander Molenaar
Het kan in ieder geval vandaag gebeuren. VV Katwijk kampioen van de Tweede Divisie. En Katwijk heeft ook maar één doel voor ogen. Die titel binnen halen. En niet voor de club zelf. Maar voor Sander Molenaar. Het is een tragische gebeurtenis die ervoor zorgt dat iedereen van de voetbalclub heel dicht bij elkaar komt. In november 2016 wordt er een kwaadaardige vorm van huidkanker ontdekt bij de 38-jarige teammanager Sander Molenaar. Onzekere periodes volgen, maar toch blijft Sander actief voor de club. Tot er eind 2017 het bericht komt dat hij niet lang meer te leven heeft. Tragisch. Ik heb er zelf geen woorden voor.
VV Katwijk organiseerde eind januari een benefietduel voor Sander. Heel Katwijk loopt uit om de familie Molenaar een hart onder de riem te steken. En je kan mij een trut noemen, maar als ik Sander met zijn vrouw en kinderen het veld zie oplopen, bijgestaan door het nummer ‘You’ll Never Walk Alone’, witte balonnen en immens veel rode fakkels, heb ik het zelfs zwaar. Het is een contrast die verschrikkelijk, maar tegelijkertijd ook prachtig is. Voetbal is emotie. Het is veel meer dan een doelpuntje meer maken dan je tegenstander. Voetbal is een manier van leven, en daar horen ook zware momenten bij. De teammanager overleed kort na de benefietwedstrijd.
Katwijk loopt uit
Na een uurtje bier drinken in de kantine van TEC is er van heel ver geschreeuw en gejuich te horen. Ik pak de camera erbij en loop naar de ingang van het sportpark. Een oranje zee van mensen marcheert richting De Lok. De supporters van Katwijk zijn met meerdere bussen aangekomen in Tiel en lopen het laatste stuk naar TEC. Onder luid gezang, gelach, geschreeuw en geouwehoer betreden de supporters het sportpark. De eerste Katwijkers lopen braaf voorbij de stewards het uitvak in. Totdat enkele jonge honden van Katwijk bij de thuissupporters iets goud-geels in handen zien. Bier. ,,Klim gewoon over de boarding”, hoor ik ze roepen.
Daar gaan ze. Alsof er hordes blote vrouwen staan, zo snel gaan de mannen de kantine in. En ik begrijp het helemaal. Na een lange busreis heb je natuurlijk een dood vogeltje in de mond. Reken daarbij dat er in het uitvak niets te halen valt en je hebt een volle kantine. En het mooie aan de Tweede Divisie is, dat iedereen gewoon door elkaar kan lopen. De supporters van beide clubs maken een dolletje met elkaar, drinken bier en roken sigaretten.
Spanning
Het is verschrikkelijk druk op het sportpark. Ik heb niet iedereen geteld, maar ik gok dat er zo’n kleine 3.000 man aanwezig is bij de mogelijke kampioenswedstrijd van VV Katwijk. Een gouden omzet gegarandeerd voor de kantine. En zoals de supporters van Katwijk ook doen klim ik over de boarding om via het veld het uitvak in de kruipen.
Alle supporters van Katwijk verzamelen zich achter één van de doelen. Een jongen in een rolstoel wordt naar boven geholpen zodat hij de wedstrijd goed kan bekijken. Ook het jongere volk vindt zijn plekje achter het doel. Velen gehuld in een kampioenshirt. Vertrouwen hebben in een goede afloop mag er zeker zijn. Maar in een competitie waar iedereen van iedereen kan winnen en waar één misstap van Katwijk er al voor zorgt dat het moet billen knijpen, had ik dat kampioenshirt nog even thuisgelaten. Maar hé, wie ben ik?
Nog een kwartier tot de wedstrijd begint. De spanning is voelbaar bij het publiek. De wedstrijd van vandaag wordt om 15:30 afgetrapt, terwijl concurrent Kozakken Boys een half uur eerder al aan het potje voetbal begonnen is. De stilte op het sportpark wordt doorbroken wanneer het ‘We love you Katwijk’ wordt ingezet. De druk is aanwezig. Er moet gewonnen worden.
‘Katwik’, ‘Kattuk’, ‘Katwiek’
Het moment is daar. De camera’s lopen, de muziek dreunt door de speakers, de spelers betreden het veld en pyro. Heel veel pyro. Fakkels en rookpotten zorgen ervoor dat Tiel volledig oranje kleurt. De oranje kleur van Katwijk welteverstaan. De overkant van het veld kan ik niet meer zien, laat staan het doel voor mijn neus. Ik zit helemaal onder het as van de fakkels. Boeit mij wat. Jong en oud staan met vuurwerk in de handen. Het is een heerlijk gezicht. Een ‘hooligan’ in spé, ik schat hem niet ouder dan acht jaar, staat wild te zwaaien met een fakkel. Zonnebril op. Oranje vissershoed op de kop. En hij zing iets met het woord ‘Katwijk’ erin. Ik kan niet ontcijferen hoe hij het precies schreeuwt. Is het Katwik? Of Kattuk? Misschien wel Katwiek?
Als een blok staan de supporters achter hun ploeg. VV Katwijk krijgt een klein kansje in de openingsfase van de wedstrijd. ,,HEEEE HEEEE HEEEE”, schreeuwt de mensenmassa. ,,Als ze scoren klim ik dat hek in jongens”, zegt een supporter tegen zijn maten naast mij.
Terwijl hij dat zegt, klimt een fanatiekeling daadwerkelijk het hek in. Niet omdat Katwijk heeft gescoord. Maar om even de sfeer er in te brengen. ,,Ik wil dat iedereen gaat zakken”, valt te horen vanuit zijn megafoon. ,,Ik zeg iedereen. Dus jullie daar helemaal links ook. Ja, jij ook klootzak”, zegt hij tegen een vriend van hem die voor zijn neus staat. ,,Ja la la la la la la, oh Katwijk Noord… Met z’n allen.” De meute springt en zingt. Het is erg gezellig tussen al die Katwijkers. Het is een hechte groep supporters. Een groep waar menig Eerste Divisie- en Eredivisie- club jaloers op kan zijn. De goede sfeer wordt even onderbroken als er een tussenstand van Kozakken Boys – IJsselmeervogels binnenkomt. 1-0. Nu mag Katwijk niet falen.
‘Ik wil verdomme kampioen worden’
Vraag mij niet hoe. Maar op de een of andere manier weten de supporters her en der bier mee te nemen op het uitvak. Een beste tocht vanaf de kantine, die aan de andere kant van het veld staat. Jaloersmakende gezichten kijken naar de mannen die wèl bier bemachtigd hebben. ,,Ik geef je een tientje voor één biertje. Ik heb dorst man”, grapt een supporter. De koppen draaien direct naar het veld wanneer er een scrimmage voor het doel bezig is. De keeper van TEC blijft geblesseerd liggen. ,,De keeper is een slet, is een slet, is een slet.” Het is een en al grappen en grollen.
Helaas voor Katwijk is de lol gauw over wanneer de thuisploeg vlak voor rust op 1-0 komt. Ik verbaas mij over het feit dat de Katwijkers zo eerlijk over hun ploeg praten. ,,Dit is godverdomme het hele seizoen zo. Ik snap niet hoe wij bovenaan staan als je naar dit spel kijkt. Allemaal leuk en aardig om altijd in de laatste minuut te winnen. Maar laten we een keer met saai spel een pot winnen. Ik wil verdomme kampioen worden”, is er te horen uit het supportersvak.
Trouw
Het rustsignaal klinkt. Het supportersvak loopt leeg. Vrijwel iedereen gaat de kantine in en verzamelt zich tijdens de tweede helft achter het doel aan de andere kant van het veld. Nou, dat uitvak werkte goed hoor. Man man man, haha. Een paar mannen zien het niet zitten, en blijven liever bier drinken in de kantine. En ik kan je vertellen, die hebben waarschijnlijk een leukere middag gehad dan de mede-supporters. Persoonlijk denk ik dat Katwijk de slechtste wedstrijd van het seizoen speelt. Het krijgt weinig kansen. Spelers zien er gefrustreerd uit. Lange ballen worden in het strafschopgebied gepompt om nog een punt uit het vuur te slepen. De goede sfeer die er in de eerste helft hing is inmiddels weg. Af en toe wordt de ploeg nog op sleeptouw genomen door de supporters, maar het mag niet baten. Een counter in de allerlaatste seconden van de wedstrijd levert de verrassende einduitslag van 2-0 op.
De spelers druipen af. Naast het veld worden twee rood-witte kettingen gespannen die de spelers een weg biedt van het veld naar de kleedkamers. De Katwijk supporters verzamelen zich bij de kleedkamers. Er wordt gejuicht, geklapt en geschreeuwd. ,,Kop omhoog mannen, volgende week weer een kans”, schreeuwen de supporters. Het is prachtig om te zien hoe deze verliespartij wordt omgezet in vertrouwen voor de komende wedstrijden. Deze supporters zijn erg trouw. Laten hun ploeg niet vallen. Ze willen het liefst hoogstpersoonlijk de titel voor Sander Molenaar naar Katwijk brengen.
De Tweede Divisie staat op de kaart
En dat kan nog steeds. Maar dat het een stuk lastiger is geworden weet iedereen maar al te goed. Er zijn wel een paar dingen zeker geworden. De titelstrijd ligt weer volledig open. Het kan zelfs uitlopen op een kampioenswedstrijd tijdens de laatste speeldag: Kozakken Boys – VV Katwijk. Het wordt nagelbijten. Op je tandvlees lopen. En de beuk erin.
Dat laatste werd jammer genoeg iets te letterlijk genomen. Er ontstaat wat onenigheid tussen bepaalde mensen van beide clubs en het wordt half uitgevochten op het veld. Ik maak er niet te veel woorden aan vuil, de politie sust de boel netjes. Waar ik wel woorden voor wil vrij maken is de onvoorwaardelijke steun van de Katwijk-supporters. Met bussen vol kwamen ze naar Tiel toe en brachten zij sfeer. En vergeet niet dat het ‘gewoon’ amateurvoetbal is. De Tweede Divisie staat op de kaart. En dat is voor een groot deel te danken aan dit soort trouwe supporters van VV Katwijk. Het was mij een waar genoegen en ik wens de supporters en de club succes in de titelstrijd. Adios, Jeroen.