Eredivisie

Het seizoen van: AFC Ajax – 2

De nieuwe collectie van PGWEAR is nu verkrijgbaar bij PGWEAR Nederland. Profiteer van gratis verzending vanaf 75 euro (NL+ BE) en zorg dat jij klaar bent voor al die mooie awaydays die gaan komen dit seizoen!

Het seizoen van Ajax zit er weer op. Door het coronavirus kunnen we de competitie helaas niet afmaken. Lees hier hoe het seizoen van de Amsterdammers was. Extra aandacht voor de tofste awayday, hoogte- en dieptepunt in het normalisatieproces, de wedstrijden met de meeste sfeer en overige hoogtepunten.

Honger

Zaterdagavond 27 juli. Rond 20:00 uur vieren de Ajacieden een bescheiden feestje. PSV is met 2-0 verslagen en de eerste prijs van het seizoen is binnen. Maar niet de prijs waar het om te doen is dit jaar. Want na de dubbel vorig seizoen en de domper tegen Spurs is dit Ajax hongerig. Hongerig naar succes. Een honger die we ons in deze Coronatijd al bijna niet meer kunnen herinneren. Een honger die nu is omgeslagen naar de hoop om weer voetbal in een stadion te zien. En dat in nog geen tien maanden.

Europa

5 augustus. Vroeg in de avond. Van Amsterdam naar Berlijn en de volgende ochtend van Berlijn naar Thessaloniki waar Ajax op 6 augustus het seizoen aftrapt uit tegen PAOK. Voor de derde keer in negen jaar naar de zwart-witte heksenketel. Tussen vier en vijf die middag worden de tweehonderd Ajacieden bij de Witte Toren verwacht. De taxichauffeur die ons brengt, vraagt of we alsjeblieft van ‘ze’ willen winnen. Veelal de bekende gezichten met her en der wat toeristen die als gelegenheidsuitvakbezoeker meegaan. Uitkaart scannen en kaartje in ontvangst nemen. Na wat slap geouwehoer in de schaduw worden de bussen een voor een gevuld. Door een linie Griekse ME worden we gefouilleerd en wordt de naam op het kaartje voor de eerste keer gecontroleerd met je id-bewijs.

Als de bussen vol zijn zetten we, begeleid door twee bussen vol ME en de nodige politie te motor, koers richting stadion. Onderweg nagezwaaid door gele Aris-vlaggen die, dichter bij het Toumba stadion, worden vervangen door middelvingers en ‘wankergebaren’ van in zwart gehulde Paok-fans. Drie maanden nadat we de beker en de schaal wonnen en in de laatste seconden de Champions League finale misliepen, is ook het Europese seizoen begonnen!

Seizoensstart

Die voorrondes voelen nog wat onwerkelijk aan. We zitten nog in de droom waarin duizenden Ajacieden Madrid en Turijn overnamen. Nu reizen we met tweehonderd supporters naar Griekenland en zijn we meer bezig met het boeken van de reis naar Qarabag. Na het tweeluik met PAOK, waarin we ons maar net plaatsen voor de play-offs, wordt ons ook dat snoepreisje door de neus geboord. Gevolg: voor de tweede keer Cyprus voor Apoel uit. Na een 0-0 in Cyprus, wordt de groepsfase Champions League met een 2-0 thuisoverwinning veiliggesteld. Na de Johan Cruijff Schaal, het behalen van de poulefase Champions League en na een gelijkspel tegen Vitesse en zeges op Emmen en VVV-Venlo, een prima start van het seizoen.

Heersen

Dat goede gevoel wordt voortgezet in september. In de competitie worden Sparta, Heerenveen, Fortuna en Groningen verslagen en komt PSV met een 1-1 in eigen huis goed weg. De supporters die uiteraard de uitvakken weer uitverkopen, houden zich bezig met randzaken. Vanuit het uitvak van het Kasteel wordt Valentijn Driessen cynisch toegezongen, waarmee de Ajacieden partij kiezen voor Ten Hag, die op dat moment een hetze ondergaat van de Telegraaf.

“De krant van Valentijn, Valentijn, Valentijn. De krant van Valentijn staat vol met leugens en chagrijn. Ze liegen, bedriegen, supporters zijn het zat. Dus Ajax, dus Ajax, eruit nu met die rat!”

Zes uit twee

In de Champions League wint Ajax verdiend maar geflatteerd van Lille thuis en Valencia uit. Beide poulegenoten worden met 3-0 verslagen. Smetje op de uitzege bij Valencia was de wedstrijd zonder publiek én de wedstrijd voorwaardelijk die de UEFA uitdeelde. Dit vanwege loszittende stoeltjes. Collectief straffen hebben ze bij de UEFA een handje van. Behalve als het gaat om corruptie. Dan kennen ze de principes van de rechtstaat ineens wel.

De uitwedstrijden in Den Haag en Waalwijk worden gewonnen. Hoogtepunt van die wedstrijden is de actie van Midden-Noord die de vakken N en O de eerste twaalf minuten leeg lieten. Laten we hopen dat de strijd voor normalisatie nu een gezamenlijke strijd wordt. Zonder (uit)supporters geen voetbal!

Alleen Chelsea verlaat Amsterdam met drie punten op zak. Batshuayi beslist in de 86e minuut het duel. De eerste van een tweeluik waarin een groot aantal Ajacieden zich bestolen voelt, omdat het een penalty niet kreeg door vermeend buitenspel en een buitenspelgoal van Promes waarvan achteraf twijfel was of het wel buitenspel was. Die wedstrijd blijkt Ajax vooral kwetsbaar. Te weinig afgedwongen en kleine slordigheden voorkomen een koppositie. Conclusie halverwege is dat Ajax, Chelsea en Valencia met elk zes punten voor overwintering zouden gaan. Met de 4-0 thuiszege op Feyenoord, waarbij Ajax de rivaal vooral na rust in leven liet, sloot Ajax oktober als koploper af!

De Klassieker is dood

Een klassieker die ook dit jaar geen echte klassieker is. In plaats van een uitvak waar we een hekel aan kunnen hebben, moeten we onze frustratie nu richten op een opblaasbare buikschuifbaan. Het zal er vast bij horen, maar ik vind het niets. Het draagt in helemaal niets bij aan een voetbalsfeertje. Het enige leuke aan dat ding was dat het Zuid 1 de kans gaf “Jaaaaaapie op de buikschuifbaan” kon scanderen. Al gingen Japie bedankt, Japie nog een jaar en Japie Stam, wie kent hem niet een stukkie harder. Inpakken dat ding en gebruiken met de open dag. Tijdens een wedstrijd gewoon niet meer doen. Een klassieker hoort pure rauwe voetbalbeleving te zijn. Met thuis én uitsupporters. En een zege van Ajax.

Chelsea away

De ommekeer van het vrij soevereine Ajax was Chelsea uit. Supporters zijn al weken bezig om de Londense autoriteiten helemaal gek te maken. Met een simpel, cynisch tweetje wordt binnen enkele dagen de internationale media bereikt. Van Sky News tot CNN en van the Sun tot Daily Mirror. Allemaal ‘copy-pasten’ ze nieuws zonder wederhoor. Weer een week later wordt de wedstrijd van Leyton Orient, op last van de politie in Londen, zelfs verplaatst. Ook de avond voor de wedstrijd zijn de honderden Ajacieden die de overtocht toch gemaakt hebben behoorlijk actief. Op vrijwel elke toeristische trekpleister zijn anti-UEFA doeken te vinden.

Op het veld loopt het echter anders. In een tijdsbestek van 5 seconden krijgt Ajax twee rode kaarten en een penalty tegen. Met 11 tegen 9 komt Chelsea terug van een 4-1 achterstand tot 4-4, wordt de 5-4 door de VAR afgekeurd en krijgen beide teams nog kansen op de winnende goal. De tientallen losse Ajacieden die de zware controles hebben weten te omzeilen, zijn die avond jaren ouder geworden. Zelf ben ik in de rust het stadion uitgezet vanwege mijn Nederlandse nationaliteit. Terwijl ik probeer om bij het stadion weg te komen, proberen Chelseafans die bij de 4-1 naar buiten waren gegaan zich weer een weg naar binnen te banen. Het eindsignaal maak ik mee in een taxi met een fanatiek Chelseasupporter en Jimmy Hasselbaink.

Wisselvallig

Chelsea-uit is het startschot van een wisselvallige fase. Utrecht wordt helemaal weggespeeld in Amsterdam. Ook hier helaas zonder uitsupporters. In het lege uitvak liggen doeken met passende teksten. “Normalisatie terug bij af, Femke, waarom zo laf?” en “Wat een schande, Femke wat schiet je hier nou mee op”. Prima ook dat vanuit Zuid 1 de actie wordt gesteund als aan het begin van de tweede helft een tekstdoek omhoog wordt gehouden met de tekst: “Zonder uitsupporters geen voetbal”.

Heracles thuis en Lille uit worden makkelijk gewonnen om vervolgens van Willem II, Valencia en AZ te verliezen. Ook Willem II helaas met een leeg uitvak. Zij boycotten de wedstrijd vanwege het optreden van de Amsterdamse politie bij de editie van vorig seizoen. 2019 wordt afgesloten met een 4-3 uitoverwinning op Telstar en het vervolgens met 6-1 helemaal zoek spelen van ADO. Winterkampioen, kwartfinale KNVB Beker en 1/16e finale EL. Al met al een prima tussenbalans.

Qatar

Na de winterstop gaat Ajax echter vooral door met tegen zichzelf vechten. Eerst in de media om zich te verdedigen tegen het ook in mijn ogen ongepaste trainingskamp in Qatar. Daarna op het veld met nederlagen bij Heracles en Groningen, die worden afgewisseld met zeges op PSV voor de competitie en voor de beker uit bij Vitesse. In de Europa League is Ajax zichzelf weken aan het waarschuwen voor het anti-voetbal van Getafe, om er in Spanje, volledig in te trappen. Overal laten de Ajacieden zich uit de tent lokken. Resultaat is een 2-0 nederlaag in blessuretijd en weer een onderzoek van de UEFA omdat drie aanstekers Deyverson raken. Gelukkig kan de wedstrijd na de reanimatie van deze ongelukkige sterspeler worden hervat.

Getafe thuis

Bij de return is iedereen gemotiveerd. Om kwart voor acht sta ik al in de rij. Vijf kwartier voor de wedstrijd. Rijen dik voor Zuid 1. Twintig minuten om binnen te komen. Daar kom ik maatjes tegen die normaal gesproken vijf minuten voor de wedstrijd binnen zijn. Heerlijk die motivatie.

Kwart over acht. Bij de warming-up staat Zuid 1 en de tweede ring goed vol. Onana wordt toegezongen. Maar vooral toegeschreeuwd. Getafe komt het veld op en een enorm fluitconcert klinkt. Ook als het uitvak zich laat horen, fluit de Johan Cruijff Arena. De DJ heeft de muziek te hard staan. Jammer. Laat het lekker, wat opgefokte, tribunegeluid gewoon horen.

Tien voor negen. Een enorm balustradedoek zakt van Zuid 2 naar beneden. AFC Ajax en F-side sieren de wit rood witte band, opgevuld met ons Europees zilverwerk. Heerlijke actie weer. De vorige week overleden Barry Hulshof wordt met een applaus geëerd en de lichtshow is blijkbaar nog niet afgeschaft. Als Getafe echter binnen enkele minuten op 0-1 staat is het gebeurd. Ajax wint de wedstrijd nog wel met 2-1 maar is uitgeschakeld voor de Europa League. Als in de halve finale van de beker Utrecht ons verslaat, spelen we alleen nog maar om het kampioenschap.

Heerenveen uit

De thuiswedstrijd tegen AZ wordt dik verdiend met 0-2 verloren. AZ komt daarmee langszij en alleen het doelsaldo houdt ons voorlopig aan kop. En dan de moeilijke uitwedstrijd in en tegen Heerenveen op het programma. Na rust speelt Ajax naar ‘onze’ kant. Teken voor het uitvak om met vlagen weer lekker hard te gaan. Het Friese uitvak leent zich met haar vorm ook prima voor een heerlijke sfeer. Door de lexaanwanden zie ik weinig van het stuk tussen zestienmeter gebied en middencirkel, maar dat is dan ook het enige minpunt aan het uitvak. Op het veld blijft Ajax knokken en in de zevenvijftigste minuut ontploffen twaalfhonderd Ajacieden als Tadic de bal binnen schiet. Tegen de verhouding in, maar het gejuich is enorm lekker. Juichen van opluchting én vreugde is misschien wel de meest intense vorm van juichen.

In de zes minuten daarna blijven we juichen. Nogmaals Tadic en Promes zetten Ajax op een drie nul voorsprong. De ontlading is enorm. Alle drie de goals worden intens gevierd met het uitvak. Op de vakken rondom het uitvak blijken ook steeds meer Ajacieden te zitten. Over het algemeen houden ze zich netjes aan de oproep van Heerenveen enkele dagen voor de wedstrijd. Juichen is oké, provoceren hoort er niet bij. Onder aanvoering van het uitvak wordt twee keer de grens opgezocht. Eerst met een WKJTV tussen uitvak en thuissupporters, gevolgd door een “Ga staan als je voor Ajax bent”. Heerenveen straft dit af met de één drie. Als Ziyech wordt gewisseld, zingt het uitvak hem toe.

Opluchting

“Ajax, de grootste trots van Mokum. Altijd brutaal en arrogant. Dat is toch, niet zomaar zo gekomen. Want wij zijn de beste van het land” klinkt hard. “Ajax Ajax Ajax Ajax Amsterdaaaaam!”. Steeds harder. Van oplichting. Van blijdschap. Want na weken van dompers eindelijk weer eens een opsteker. De spelers komen naar onze hoek. Een lang applaus richting de meegereisde Ajacieden. Ziyech geeft z’n shirt aan iemand op het thuisvak. Het uitvak zingt hem toe. Ziyech klapt terug. Zoals het er nu naar uitziet voor het laatst in een Ajax shirt.

Nog acht finales

Tussen de Friezen lopen we naar de parkeerplaats. Auto in en langzaam wegrijdend kijken we naar links. De lichten en geluiden van het Abe Lenstra stadion. Het was zeker nog niet goed. Maar de wil was er. Een geflatteerde maar terechte zege. Één finale gehad. Negen te gaan. We zijn er nog lang niet. Pas als we elke week alles geven maken we een kans.

Blijf gezond

Maar voor die kans moeten we wachten op volgend seizoen. Misschien wel tot volgend jaar. Want op vrijdag wordt Ajax-Twente afgelast in verband met het Coronavirus. De acht finales worden niet meer gespeeld. We sluiten het jaar af als nummer 1, maar niet als kampioen. Wat mij betreft een terechte keuze. Er zijn nu belangrijkere zaken dan winnen of verliezen. Er wordt nu op andere plekken gestreden dan op het veld. Het perspectief is nu niet om te gaan voor zilverwerk, maar voor volle stadions. Blijf gezond. Zodat we elkaar over enkele maanden het leven weer ludiek zuur kunnen maken.

 

van Pogo tot Popo
Van Pogo tot Popo houdt van Ajax, uit en thuis, nationaal en Europees, en heeft een zwak voor alles wat met sfeer rondom voetbalwedstrijden te maken heeft. Wil de hypocrisie en stemmingmakerij rondom (fanatieke) voetbalsupporters en vooral uitwedstrijden bevechten.

Ook leuk om te lezen

Reageren is niet mogelijk.

Volgende artikel:

0 %