Vergane Glorie: AGOVV Apeldoorn, Veluws Trots

AGOVV Apeldoorn. Al jaren failliet, maar bij iedereen nog ergens in het geheugen gegrift. Sportpark Berg & Bos is en blijft een fraai sportpark dat deel is van de opmerkelijke geschiedenis van ‘Veluws Trots’. Een stukje vergane glorie dat nog te bezichtigen is. In deze editie reizen we door de tijd van de Blauwen. 

Oprichting AGOVV

Het ‘onrustbarende drankmisbruik en de gevolgen daarvan na sportwedstrijden op zondag’ (klik!) brachten enkele leden van een Apeldoornse geheelonthouderszangvereniging ertoe om een geheelonthoudersvoetbalvereniging op te richten. Zo is te lezen op de clubsite.
Op 25 februari 1913 ontstaat de Apeldoornse Geheel Onthoudersvoetbalvereniging ‘Steeds Voorwaarts’, kortweg v.v. AGOSV. Na de eerste successen veroverde de vereniging een plaats in de Gelderse Voetbal Bond. De woorden “Steeds Voorwaarts” worden weggelaten, want er bestaat al een club met diezelfde twee woorden in de naam. Op die manier ontstaat dus AGOVV: Apeldoornse GeheelOnthouders VoetbalVereniging.

De afkorting AGOVV staat vanaf 1919 voor ‘Alleen Gezamenlijk Oefenen Voert Verder’, aangezien de club geen ‘geheelonthoudersvereniging’ meer is. De club speelt op dat moment al op het fraaie sportpark Berg & Bos, waar de amateurtak nog steeds te bewonderen is. In de jaren ’20 en begin jaren ’30 van de vorige eeuw kent AGOVV een aantal successen, veelal in de Eerste Klasse van het Oostdistrict. De eerste titel in deze Klasse wordt pas tijdens de Tweede Wereldoorlog behaald. Het Nijmeegse Quick wordt in Deventer op een 1-1 gelijkspel gehouden en dat volstaat voor de Apeldoornse formatie. Maar liefst 16.000 toeschouwers zijn getuigen!

Betaald voetbal

In 1954 wordt het Nederlands betaald voetbal ingevoerd en AGOVV neemt direct deel hieraan. 8 jaar later ontwerpt de KNVB een systeem met drie divisies: de Ere-, eerste- en tweededivisie. AGOVV is vooral terug te vinden in de onderste regionen en in 1971 wordt besloten de Blauwen uit het betaald voetbal te saneren. Zij lieten het er niet bij zitten en in de jaren ’80 moest AGOVV aan de hand van een beleidsplan weer terugkeren in het betaald voetbal. Met succes, want de club draait vlak voor de eeuwwisseling weer mee aan de top van het amateurvoetbal. Eind 2000 maakt de KNVB echter bekend dat eerst het kampioenschap in de zondaghoofdklasse C behaald moet worden alvorens de club een stap mag zetten in het betaald voetbal. In 2002 lukt dit en de Blauwen worden kampioen van de Zondag Hoofdklasse C én Algeheel Amateur Kampioen. Trainer: Peter Bosz.

Pieken en dalen

Na diverse eisen van de KNVB, een gerenoveerd sportpark en Jurrie Koolhof als trainer is AGOVV in 2003 dan écht terug in het betaald voetbal, officieel gezien onder de naam AGOVV Apeldoorn. Het seizoen mag succesvol genoemd worden, want ze eindigen op een nette tiende plaats. Het jaar erna opnieuw. Tijdens het seizoen 2005/2006 wordt onder leiding van Stanley Menzo zelfs de play-offs voor promotie naar de Eredivisie bereikt. Helaas voor hen moeten zij hun meerdere erkennen in TOP Oss. Gek genoeg eindigt AGOVV het seizoen erop als laatste. Alhoewel, geheel gek is het misschien niet. De wisselvallige jaren zijn onderhand tekenend voor de Apeldoornse club.

Onder de nieuwe trainer John van den Brom gaat het uiteindelijk allemaal wat beter. Het seizoen 2009/2010 kent de hoogste eindeklassering ooit: 6e. Opnieuw zijn ze niet sterk genoeg tijdens de promotiewedstrijden. John van den Brom vertrekt bovendien naar ADO Den Haag, waar hij direct de play-offs weet te behalen voor Europees voetbal.

Nachtmerrie

Eind 2012 krijgen alle Apeldoorners met een ware nachtmerrie te maken, één waar elke voetbalsupporter bang voor is: de belastingdienst vraagt een faillissement aan. AGOVV kampt namelijk met een belastingschuld van ruim 400.000 euro. De KNVB geeft begin 2013 twee punten mindering voor de financiële wanorde. Supporters van de club houden nog een inzamelingsactie. Tevergeefs, want er wordt 380.000 euro te weinig opgehaald. Het doek valt dan ook op 11 januari 2013. Ook de amateurtak dreigt failliet te raken, maar externe investeerders weten in twee weken tijd een achterstallige schuld te betalen. De termijn die de club van de belastingdienst kreeg. Ook het prachtige sportpark blijft behouden.

Veluws Trots

Iets meer dan 7 jaar na het officiële faillissement van AGOVV Apeldoorn, bezoek ik de amateurtak van ‘Veluws Trots’. Het eerste amateurelftal, dat in de Derde Klasse Zaterdag Oost B speelt, heeft het grote voorrecht om op Berg & Bos te spelen. Om de twee weken negentig minuten lang een beetje historie inademen. Kunstgras en een gerenoveerde monumentale tribune maakt de locatie helaas wat moderner. Dat laatste is hard nodig geweest, aangezien een Aziatische boktor bijna voor een instorting zorgde.

De andere tribunes zijn net als de monumentale tribune voorzien van blauwe en witte stoeltjes. De tribune achter de goal is vernoemd naar Klaas-Jan Huntelaar. Hij past in het rijtje van opvallende spelers die ooit voor AGOVV hebben gespeeld en het uiteindelijk ver hebben geschopt, net zoals Nacer Chadli, Paul Verhaegh en Dries Mertens. Alles is prachtig aan Berg & Bos. 3 tribunes, een unieke hoeveelheid. Omringd door ontelbaar veel bomen. Ook ligt het veld iets dieper dan de toeschouwerszitjes. Op weg naar de wc’s loop je langs een paar vogelhuisjes die je weer even laten herinneren op wat voor plek je bent.

Vergane Glorie

Tegenstander van vandaag is het Gelderse VV Stroe. De meeste mensen die aanwezig zijn, zijn supporters van Stroe. Deze zijn goed hoorbaar bij elke twijfelachtige beslissing van de scheidsrechter. Aan het begin van de wedstrijd valt dit nog mee. De uitploeg komt snel en verdiend op een 0-2 voorsprong. De rook van wat georganiseerd vuurwerk is op dat moment amper weggetrokken. Symbolisch, omdat AGOVV de competitie weer heeft hervat na de winterstop.

Nog voor de rust wordt het 2-2. Je zou denken dat de Blauwen vleugels krijgen, maar Stroe domineert de hele tweede helft. Na wat uitbarstingen van de staf van Stroe aan het adres van de leidsman, valt toch de 2-3. De uitbarstingen veranderen in no time in vreugde. Al helemaal als in de laatste seconde de 2-4 binnenrolt.

Zo’n doelpuntenregen maakt de vrieskou enigszins goed. Jammer om te beseffen dat het échte AGOVV niet meer bestaat. Een club die zich terug het betaald voetbal in heeft geknokt. De stilte op het sportpark die af en toe wordt opgevuld door de wind of tactische aanwijzingen van spelers of trainers is de belichaming van de schommelende jaren van de club in het verleden. Vergane glorie die nog niet volledig is vergaan. Want Berg & Bos is er nog steeds. Een vleugje ‘Veluws Trots’.

Lees ook:

Haarlem-stadion, de Noord-Hollandse tijdmachine (klik!)

Vergane Glorie: Voetbalmonument Het Drie Lindenstadion (klik!)