Groundhoppend door Portugal #7: Bekeravond bij Benfica
In de serie ‘Groundhoppend door Portugal’ blik ik elke week terug op een groundhop die ik het afgelopen half jaar heb gemaakt in Portugal. Deze serie beschrijft daarmee de voetbalcultuur van onze huidig Europees kampioen. Van de Derby de Lisboa tot de krochten van het amateurvoetbal. Vandaag in deel 7: Bekeravond bij de succesvolste club van Portugal
Na bezoekjes aan middenmotors Estoril en Belenenses was het tijd om eens bij een echte topclub op bezoek te gaan. De grootste club van Portugal met de meeste supporters huist namelijk ook in Lissabon. SL Benfica eindigde de afgelopen acht jaar nooit buiten de top twee en wist vijfmaal kampioen te worden. Zo’n grootmacht kan natuurlijk niet ontbreken tijdens een verblijf in Portugal.
De gouden tijden met Eusébio
Opgericht in 1904 wisten de ‘Aguias’ zich al snel op te werken tot een van de grootmachten in het Portugese voetballandschap. Al in 1908 werd de club districtskampioen. Sinds toen is de club eigenlijk nooit meer gestopt met overwinningen behalen. De club uit Lissabon werd 36 maal kampioen en is hiermee de recordkampioen van Portugal. Ook de beker werd 26 keer gewonnen door de ‘adelaren’.
De gouden tijd van Benfica kwam echter toen het geleid werd door sterspeler Eusébio. In 1960 en 1961 wist de club onder leiding van de Hongaarse coach Bela Guttmann de Europa Cup I te winnen. In deze jaren hoorde Benfica bij de absolute Europese top. Na het vertrek van Guttmann, waar de Hongaar het zelf zeer mee oneens was, sprak de voormalig coach een vloek uit over Benfica.
Volgens Guttmann zou de ploeg de komende honderd jaar geen Europese prijs pakken zonder hem. Sinds het uitspreken van deze vloek stond Benfica in negen Europese finales en negen keer verloren de Portugezen deze finale. In 1963, 1965, 1968, 1988 en 1990 werd de finale voor de Europa Cup I verloren. In 1983 werd naast de UEFA Cup gegrepen en in 2013 en 2014 ging de Europa League aan de neus van de club voorbij.
Het Estadio da Luz van Benfica doet door de golven erg denken aan het stadion van Arsenal
Taca de Liga
Vanwege de relatief hoge prijzen, in vergelijking met andere clubs uit Portugal, heb ik gekozen voor een wedstrijd in de Taca de Liga en niet in de competitie. De Taca de Liga is een prijs waar wordt neergekeken in Portugal. De opzet van het toernooi is vergelijkbaar met de League Cup in Engeland, ware het niet dat in Portugal een poulefase in het toernooi zit.
De grote vier teams worden erg bevoordeeld in dit toernooi, aangezien ze pas bij de laatste 16, verdeeld over vier poules, in stromen. Ondanks dat deze beker vaak wordt aangegrepen om de jeugdspelers een kans te geven heeft Benfica erg veel succes gehad in de Taca de Liga. Van de tien edities werden er zeven door Benfica gewonnen. Wat dit nog extra glans geeft is dat Sporting en Porto deze beker nog nooit wisten te winnen.
Ik haal de tickets online voor minder dan 10 euro voor de avondwedstrijd tegen Sporting Braga. Nostalgisch als ik ben kies ik natuurlijk voor de tickets afhalen bij het stadion in plaats van e-tickets of tickets toegestuurd via SMS. Woensdagavond zet ik dus ruim op tijd voor de wedstrijd met de metro koers richting het Estadio da Luz. De gigantische voetbaltempel werd gebouwd voor het EK 2004 en heeft plek voor 65.000 mensen. Het stadion doet qua uiterlijk erg veel denken aan het Emirates Stadium van Arsenal.
In de hoek van het stadion zit een kleiner fanatiek vak
Eeuwig wachten en een gemiste goal
Ruim een uur voor de wedstrijd kwam ik aan bij het Estadio da Luz en ik sloot aan bij de ticketbox aan de zuidzijde om mijn bestelde kaartjes op te halen. De rij bewoog lekker door en ik dacht het dus makkelijk op tijd te gaan redden voor de aftrap. Eenmaal aan de beurt vertelt de man achter de kassa mij echter dat ik bij de ticketbox aan de andere kant van het stadion moet zijn. Eenmaal daar aangekomen slaat de paniek toe want de rij bij deze ticketbox is gigantisch. De minuten tikken voorbij en ik moet lijdzaam toezien dat ik de aftrap zeker weten niet ga redden. Dan waren de e-tickets toch een beter keuze geweest achteraf.
Het liefst zou ik jullie hier dus vertellen hoe het stadion ontplofte tijdens de openingsgoal van Raul Jimenez. Het liefst zou ik vertellen hoe ik losging en hoe de harde kern er een feestje van maakten tijdens de viering van het doelpunt. Toen Jimenez scoorde stond ik echter nog buiten het stadion te wachten op mijn kaartjes en dus kreeg ik er niks meer van mee dan een uitbarsting van geluid dat uit het stadion mijn kant op kwam. Toen ik vijf minuten later binnenkwam had Benfica de verdedigende stellingen opgetrokken en had weinig zin om vanavond te voetballen.
Een leuke actie van de supporters aan de lange zijde tijdens de rust van de wedstrijd
Tamme sfeer in een halfleeg stadion
De sfeer in het stadion was tam en de gehele bovenste ring was leeg. Aan de andere korte zijde stonden de ultra’s van Benfica. Deze zijde maakte een redelijke sfeer en was de gehele wedstrijd bezig met vlaggen. In de hoek naast mij zat nog een kleiner vakje fanatieke fans die ook redelijk veel bezig waren met vlaggen. Verder gebeurde er erg weinig en mijn camera hoefde ik dus ook niet erg vaak in actie te sturen.
Het spel op het veld was slecht en na ongeveer 70 minuten maakte Braga een terechte gelijkmaker. Teleurgesteld dat ik het enige doelpunt van Benfica had gemist en negatief verrast door de tamme sfeer in het stadion was mijn mening over een avondje bekeren met Benfica niet bepaald positief. Volgende keer toch maar weer op zoek naar een mooie kleinere club!
De harde kern achter het doel is de hele wedstrijd bezig met vlaggen en gezang
Dit is een verhaal uit de serie Groundhoppend door Portugal. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.
