GroundhoppingVoetbal in Portugal

Groundhoppend door Portugal #6: Bijzonder uitzicht bij Belenenses

In de serie ‘Groundhoppend door Portugal’ blik ik elke week terug op een groundhop die ik het afgelopen half jaar heb gemaakt in Portugal. Deze serie beschrijft daarmee de voetbalcultuur van onze huidig Europees kampioen. Van de Derby de Lisboa tot de krochten van het amateurvoetbal. Vandaag in deel 6: Belenenses, de parel van Belem.

Het stadion van Belenenses had mij al betoverd voordat ik er ooit binnen was geweest. Het plan was om samen met mijn vriendin toeristisch te gaan doen in Belem. Toen we uit de tram stapten werd mijn blik echter gelijk naar achter het toeristische gedeelte getrokken. Daar doken namelijk schijnbaar uit het niets vier schitterende lichtmasten op. Tijdens het bezoeken van alle indrukwekkende gebouwen bleef ik stiekem kijken naar die schitterende lichtmasten die mooi boven de oude gebouwen uitstaken. Eenmaal boven op de Padrão dos Descobrimentos kreeg ik een geweldig uitzicht op het hele stadion. Het was werkelijk waar adembenemend. Belenenses, daar moest ik snel een keer heen!

De lichtmasten van het Estadio do Restelo steken mooi boven het Mosteiro dos Jeronimos uit

De nummer drie van de hoofdstad

Tegenwoordig moet Belenenses genoegen nemen met een plaats als derde club, op grote afstand van Benfica en Sporting. In de jaren 20 en 30 was Belenenses echter een grootmacht in Portugal. In 1927, 1929 en 1933 wist de ploeg uit de buurt Belem het kampioenschap van Portugal te winnen. Deze glorieperiode wist de club nauwelijks echt te herhalen. Midden in de jaren 40 was de club nog redelijk succesvol. De uitschieter was het kampioenschap in het seizoen 1945/46. Hierna zakte de club verder weg, terwijl Benfica en Sporting steeds hoger stegen. De laatste keer dat de club een echte prijs wist te pakken was de beker in 1989. Sindsdien staat de club al jarenlang droog.

Het zonnetje schijnt over Belem

De aanwezigheid van de buren Benfica en Sporting heeft ertoe geleid dat Belenenses kan rekenen op weinig supporters in Lissabon. De club moet het vooral hebben van supporters uit andere steden en andere landen. De supportersschare van de ‘Azuis’ is dus een gemengd gezelschap met veel verschillende achtergronden. Het gebrek aan lokale supporters heeft als gevolg dat Belenenses niet kan tippen aan de financiële mogelijkheden van andere teams. Helaas moet de club dus genoegen nemen met een rol als middenmotor. Enkele jaren geleden degradeerde de club zelfs naar het tweede niveau. Een kampioenschap zorgde er echter weer voor dat de club terechtkwam op het niveau waar ze hoort te zijn.

De schitterende lichtmast ligt er van dichtbij ook mooi bij

De parel van Lissabon

Belenenses heeft haar geboortegrond en huidig stadion in de buurt Belem. Belem is de meest toeristische buurt van Lissabon. Als je er rondloopt, is direct duidelijk waarom. Belem heeft meerdere schitterende gebouwen en is bovendien wereldberoemd vanwege de lokale lekkernij; Pasteis de Belem. De blikvangers van Belem zijn de Torre de Belem, het Mosteiro dos Jeronimos en de Padrão dos Descobrimentos. De Torre de Belem is een verdedigingstoren aan de oever van de rivier de Taag. Het Mosteiro dos Jeronimos is een waanzinnig mooi oud klooster. De Padrão dos Descobrimentos is een eerbetoon aan de Portugese ontdekkingsreizigers. Al deze dingen gecombineerd maken van Belem het culture hart van Lissabon.

Achter het ene doel ligt de rivier Taag

Het mooie aan het Estadio do Restelo van Belenenses is dat ze ervoor gekozen hebben om aan één kant het stadion geheel open te laten. Aangezien het stadion hoger ligt dan de gebouwen bij de oever leidt dit tot een waanzinnig uitzicht. Vanuit het Restelo kan je namelijk het Mosteiro dos Jeronimos, de Padrão dos Descobrimentos, de beroemde Ponte 25 de Abril en de Rei Cristo zien. Verder zie je over de gehele lengte van de Taag en zie je de groene overkant van Lissabon. Het Estadio do Restelo is logischerwijs de trots van Belenenses. Het strijdt zeker mee voor de titel ‘mooiste stadionuitzicht’ op aarde.

Het complete uitzicht vanaf mijn plek aan de lange zijde

Matige sfeer in een sprookjesachtige omgeving

Vandaag staat de streekwedstrijd tegen Estoril op het programma, door een wedstrijd tegen een streekgenoot uit te kiezen hoop ik dat het wellicht iets sfeervoller is dan normaal. Eenmaal aangekomen bij het stadion krijg ik gelijk een tegenvaller te verwerken. De tribune achter het doel blijft gesloten, wat ervoor zorgt dat het allermooiste uitzicht niet beschikbaar zal zijn vandaag. Verder zijn de kaartjes vandaag echt belachelijk duur. Waar clubs als Estoril hun goedkoopste kaartjes op ongeveer 7 euro zetten, vraagt Belenenses 20 euro voor het goedkoopste kaartje. Voor Portugese begrippen is dat echt een torenhoge prijs.

Achter de hoofdtribune liggen het Mosteiro dos Jeronimos en de Padrão dos Descobrimentos

Eenmaal in het stadion blijkt dat er maar 2.000 supporters op de wedstrijd zijn afgekomen. Namens Estoril zijn er ongeveer 50 uitsupporters meegekomen. Het fanatieke vak van Belenenses blijkt te bestaan uit ongeveer 20 supporters. Er wordt dus weinig gezongen tijdens de wedstrijd en eer heerst een tamme sfeer. Aangezien de zon fel boven het stadion hangt hebben alle supporters zich samengepakt in de bovenste rijen waar nog schaduw hangt. Dit zorgt ervoor dat het stadion nog leger lijkt dan het eigenlijk is. Als het uitzicht niet adembenemend was geweest, was de wedstrijd een matige ervaring geweest.

Het piepkleine ‘fanatieke’ gedeelte van Belenenses

Op het veld was een gezapige wedstrijd bezig. Iets wat wel redelijk goed aansloot bij de sfeer op de tribunes. Het eerste uur viel er weinig te genieten en de wedstrijd leek af te stevenen op een doelpuntloos gelijkspel. Na 75 minuten kwam Belenenses echter toch nog op voorsprong. 10 minuten later gooide de middenmotor de wedstrijd definitief in het slot met een verdubbeling van de voorsprong. Pas in de laatste minuut scoorde Estoril een eretreffer. Al met al was het een erg gezapig duel, waarbij de omgeving veel interessanter was dan het voetbal zelf.

Het uitvak van streekgenoot Estoril

Dit is een verhaal uit de serie Groundhoppend door Portugal. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.

Lars Smit
Leven lang verliefd op NEC. Helemaal gek van supporterscultuur, vergane glorie en amateurvoetbal.

Reageren is niet mogelijk.

0 %