SC Varsseveld: voetbalcultuur in de achterhoek
Voor veel groundhoppers ligt de blik alleen gericht op het buitenland. Snel naar België voor wat marginaal voetbal op een lager niveau of naar de gigantische supportersaantallen van het Duitse voetbal. Dat is soms best jammer. Want in Nederland zijn er tientallen sportparken die het bezoeken zonder twijfel waard zijn. Denk bijvoorbeeld eens aan VDZ uit Arnhem, Elinkwijk uit Utrecht of HFC Edo uit Haarlem. Ook in de Achterhoek is er zo’n club. SC Varsseveld. Met haar sportpark Oberink is het een van de grotendeels onontdekte parels die ons amateurlandschap rijk is.
Varsseveld is niet een naam die bij veel mensen een belletje zal doen rinkelen. Als dat wel zo is, dan is het meestal zonder twijfel toe te schrijven aan één man. Guus Hiddink. Het dorpje met ongeveer 6.000 inwoners in de buurt van Doetinchem is namelijk de geboorteplaats van Tsaar Guus. SC Varsseveld is dus de club waar een van Nederlands beste trainers zijn eerste stappen op het voetbalveld zette. Sportpark Oberink is de geboortegrond van de man die later een ware volksheld zou worden in Zuid-Korea. Het is een inwoner waar ze in het dorpje, zeer terecht, ongelooflijk trots op zijn. De eerste steen van de nieuwe kleedkamers is natuurlijk ook gelegd door Hiddink. Omroep Gelderland maakte een prachtige documentaire over de trainer en zijn geboorteclub.
Op haar bekendste product na is SC Varsseveld niet een club die erg veel voorstelt in de sportieve geschiedenis. Hoger dan de tweede klasse is de club eigenlijk nooit gekomen. De laatste jaren is het vaak heen en weer pendelen tussen de tweede en de derde klasse. Af en toe een degradatie, af en toe een promotie. De club heeft echter wel een schitterende tribune. De hoofdtribune staat al sinds 1950 op Sportpark Oberink en mag dit jaar dus zeventig kaarsjes uitblazen. In die tijd is er niet bijster veel veranderd en de tribune ademt geschiedenis. Houten, geverfde bankjes en een zijkant die bestaat uit bakstenen. De verf bladdert op sommige plekken af en in het fundament zijn de nodige scheuren te ontdekken. Geweldig!
Achterhoeks voetbal
De wedstrijd zelf is zoals altijd bijzaak. Het weer is slecht en het veld heeft er onder te lijden. De witte shirtjes van de thuisclub gaan vandaag niet wit blijven. Varsseveld bevindt zich nu in de tweede klasse en strijdt dus weer tegen degradatie. Tegenstander WAVV is een club met geld en veel ambities. Het lijkt onbegonnen werk. Zeker al binnen vier minuten de 0-1 al in het netje ligt. Maar mede door het slechte veld maakt Varsseveld er een andere wedstrijd van. Achterhoeks voetbal. Veel strijd leveren en de tegenstander zo overklassen. Het gevolg is dat de thuisploeg vele malen beter is maar helaas kans op kans mist.
Veel supporters krijgen dit niet geheel mee. Zij kiezen er mede door het slechte weer voor om lekker met een schuin oog vanuit de kantine te kijken. Vele lege flesjes Grolsch staan op de lange tafels. Ik geef ze geen ongelijk. Alsnog is de tribune zelf redelijk gevuld. Na een uur mogen deze supporters juichen als eindelijk de terechte gelijkmaker valt. Helaas blijkt het niet genoeg. Ook in het amateurvoetbal gaat het hetzelfde. Het grote geld wint uiteindelijk altijd. Na 90 minuten staat er dus een onterechte 1-3 op het scorebord. Helaas. Maar de gedachte die het meest blijft hangen is het beeld van de geweldige hoofdtribune. SC Varsseveld is een aanrader voor de echte voetballiefhebber!
