PAOK hunkert naar een landstitel
Savvidis, de beste man zal bij een ieder nog op het netvlies staan. Woest beende hij het veld op waarbij hij zichtbaar een pistool droeg. Even daarvoor werd zijn club PAOK bestolen van de overwinning tegen AEK, toen een zuiver doelpunt werd afgekeurd wegens vermeend buitenspel. Uiteindelijk ‘stal’ AEK de titel afgelopen seizoen. Hoe anders is dat dit seizoen. Met nog negen speelrondes te gaan staat PAOK fier aan kop, negen punten los van Olympiakos. Wordt de hegemonie van de hoofdstad eindelijk doorbroken? In ieder geval een uitgangspunt voor een heerlijke Thessaloniki Derby!
Ook promovendus Aris doet het niet onverdienstelijk dit seizoen. In 2014 degradeerden ze kansloos naar de Football League om na een tweede plek afgelopen seizoen weer terug te keren op het hoogste niveau. Daar nemen ze nu een vijfde plaats in. Zij zijn er alles aangelegen om het PAOK feestje te verstoren. Het is een rivaliteit die terug gaat naar de jaren twintig. Aris vertegenwoordigde de middenklasse, waar PAOK vooral Griekse vluchtelingen trok die terugkeerden uit Azië en Turkije. De tegenstellingen in sociale klasse kwamen op vele manieren naar voren, waaronder in het voetbal.
Confrontaties buiten het stadion
Wat de rivaliteit betekent komt duidelijk naar voren tijdens de derby. Gate 4, de harde kern van PAOK, had tientallen veroverde truien, sjaals en vlaggen hangen. De clubliefde gaat diep, misschien wel iets te diep als het om de burenruzie gaat. De stadions liggen relatief dicht bij elkaar in dichtbevolkte wijken. Confrontaties liggen overal op de loer, zeker wanneer derby day dichterbij komt.
Tel daarbij op dat uitsupporters al enige tijd verbannen zijn in Griekenland en de crisis nog in alles is terug terug te zien. Ook in Thessaloniki is veel verpaupering te zien, wat met de vele graffiti een ander soort charme krijgt. Maar voor velen is de clubliefde misschien wel het enige wat ze hebben, de trots, de passie en natuurlijk ook de haat richting de aartsrivaal.
Ongekende passie
Wat die passie inhoud wordt me al snel duidelijk als ik het prachtige Toumbastadion betreed. Voor de hoofdtribune hangt een groot net ter afscherming van het veld. Waar zie je dat nog meer? Met de bedenkelijke reputatie van de Savvidis familie (ook zoonlief heeft e.e.a. op zijn kerfstok) kan het niet anders dat er nog veel meer van dat soort welgestelde fanatiekelingen op de tribune zitten. Sterker nog, ook de hoofdtribune bestond grotendeels uit (oudere) harde kern leden. Mensen die vroeger Gate 4 bevolkten, maar nu een “rustiger” plekje hebben.
Het stadion is amper rustig te krijgen. Dikefalos Aetos supporters leven intens mee en maken dat verbaal duidelijk. Luid gezang, maar evenzo vaak gevloek en getier als het niet goed gaat. Zelfs als de sfeer wat tegenvalt, kan het nog een heksenketel zijn. PAOK zit diep, heel diep. En ondanks dat de laatste titel in 1985 werd behaald, zijn de supporters veeleisend. De hoofdstad moet nu eindelijk eens verslagen worden.
Dramatisch slechte derby
De passie op de tribunes krijgt extra kleur als Gate 4 massaal pyro afsteekt. En waar je zou verwachten dat het vuur over zou slaan op de thuisploeg, was het tegendeel waar. Heel gezapig voetbal, waarbij het brutale Aris de overhand had. Echt grote kansen bleven uit. Als er al een team aanspraak kon maken op een doelpunt waren het de zwart-gelen, Kitriomavroi.
Een wet in het voetbal is dat het doelpunt dan aan de andere kant valt. Aanvoerder Vieirinha vindt de bal voor zijn voeten en haalt verwoestend uit. Het zondagsschot zoeft in de linker hoek. Het stadion ontploft. Ook op de hoofdtribune duiken mensen richting de plexiwand en klimmen er boven op. Op Gate 4 wordt weer flink pyro afgestoken. Gaat de derby na 40 minuten dan ook eindelijk op het veld leven?
De 1-0 wordt uitbundig gevierd
Nee, helaas niet. De tweede helft is zo niet nog slechter dan de eerste. Het chagrijn op de tribune groeit met de minuut. Zelfs de harde kern valt zo nu en dan stil van frustratie. Dit is van een niveau wat de Super League onwaardig is, laat staan het spel van een aanstaande kampioen. En als je denkt dat de wedstrijd als een nachtkaars uitgaat is daar ineens de gelijkmaker. Uit een vrije trap kopt Fran Velez de bal hard binnen. Een doelpunt dat na afloop ongetwijfeld voor verhitte discussies heeft gezorgd, want het bleek buitenspel te zijn.
Tussen hoop en vrees
Vol frustratie loopt het Toumbastadion leeg. Ik ben inmiddels helemaal verstijfd van de kou. Waar het in Nederland prachtig lenteweer is, heeft Griekenland te maken met een enorme dip. Sneeuwbuien en vorst in de nacht. Palmbomen onder een witte laagje. Een aparte gewaarwording. Wellicht daarom dat het voetbal niet om aan te gluren was.
Een ding is duidelijk. De Macedoniërs van Noord-Griekenland willen nu eindelijke die landstitel behalen. Ze willen af van het “second city syndroom”. De hunkering naar die hoofdprijs is enorm. Een aantal keren zijn ze heel dichtbij geweest de afgelopen jaren, maar steeds grepen ze mis. En ondanks dat ze ongeslagen aan kop staan met een voorsprong van nu zeven punten, zijn ze nog lang niet zo zeker van hun zaak. Er zijn gekkere dingen gebeurd en in corrupt Griekenland kan alles. Nog acht speelronden te gaan. Het is ze meer dan gegund.
