Oxford Hemiksem – een oude vos met een jeugdig karakter

Stamnummers. De doorgewinterde groundhopper kent wel de unieke eigenschappen ervan en hoe het het Belgische voetballandschap enorm kan beïnvloeden. Iedereen kent wel de stamnummercarrousels in Seraing en Charleroi of hoe een ploeg met een andere stamnummer nooit meer dezelfde ploeg zal zijn. Maar weinigen kennen de eigenaardige geschiedenis van Oxford Hemiksem.

Het gebruik van stamnummers van voetbalploegen is vrij uniek en België is zowat het enige (misschien zelfs hét enige?) land dat er gebruik van maakt. Het bepaalt de identiteit van een ploeg en tegelijk ook de hele historie erachter. Het gaat zelfs zover dat ploegen met stamnummers spelen om hogerop in reeksen te spelen of een rijkere traditie te ‘kopen’. Zo wilde het nieuwe Seraing (het oorspronkelijke Seraing -stamnummer 17- ging in 1996 op in Standard Luik) snel hogerop en kochten ze een stamnummer van een fusieploeg in Charleroi. Zo werd stamnummer 23 (RFC Bressoux – dat zijn naam veranderde in Seraing RUL) geruild met stamnummer 167 (Boussu Dour Borinage) en nam die laatste stamnummer 5192 (Fleurus) over. Stamnummer 5192 was immers ook net gefusioneerd met stamnummer 94 (van FC Charleroi) en dus overbodig geworden. Seraing RUL kon zo in de tweede klasse aantreden. Kunnen jullie nog volgen?

Oxford Hemiksem historie

Laat ons even de klok terugdraaien naar 1912. Voetbal is al in volle ontplooiing en ook de kleinere gemeentes proeven van het spelletje. Football Club Hemiksem ziet het daglicht, maar sluit zich nog niet meteen aan bij de Belgische voetbalbond. De Grooten Oorlog gooide een beetje roet in het voetballeven en het is niet meteen duidelijk of FC Hemiksem ophield te bestaan of niet (wat geen uitzondering zou zijn geweest).

Maar plots duikt daar in 1921 FC Hemiksem op als lid bij de KBVB. Vijf jaar later kreeg de ploeg stamnummer 59 toegewezen. Een lekker laag getal dat tot de verbeelding van vele ploegen en fans zal spreken. iets om trots op te zijn. Jammer genoeg zijn de sportieve resultaten dat niet altijd en in tegenstelling tot vele ploegen uit die tijd haalt FC Hemiksem (Koninklijk sinds 1937 – een predicaat dat een ploeg toendertijd bij het vijfentwintigjarig bestaan kreeg) niet de nationale reeksen. De provinciale of regionale reeksen zijn het team wel bekend. Of toch tot in 1961.

Athletic Club Hemiksem

Intussen had FC het gezelschap gekregen van AC. Athletic Club Hemiksem werd enkele jaren na FC opgericht en volgde in 1923 het voorbeeld van de stadsgenoot, aansluiting bij de KBVB. Drie jaar later volgde dan stamnummer 360; iets minder magisch maar desalniettemin nog steeds een toonbeeld van historie in het Belgisch voetbalmilieu. In tegenstelling tot FC haalde AC wel de nationale reeksen. In 1930 deden ze dat voor een eerste keer toen ze promoveerden naar de toenmalige derde klasse.

De eerste jaren speelden ze vaak aan de top, maar gaandeweg bleven de resultaten wat meer uit. Je zou bijna kunnen zeggen dat WOII een reddingsboei was. In 1944 eindigden ze namelijk op één na laatste, maar de competitie werd een seizoen later niet aangevat. Opnieuw een seizoen later hervatte de voetbalactiviteiten, maar de KBVB besliste om alle degradaties gedurende de Tweede Wereldoorlog te schrappen. AC kon opnieuw in Bevordering (de eerder vermelde derde klasse) aantreden. Uitstel is echter geen afstel, want dat seizoen eindigde het team afgetekend laatste. AC (sinds 1954 Koninklijk) bleef in de provinciale reeksen. Of toch tot in 1961.

Verbroedering Hemiksem

Want in 1961 besloten Football Club en Athletic Club de krachten te bundelen. Koninklijke Verbroedering Hemiksem was geboren. Jammer genoeg betekende dat ook meteen het einde voor stamnummer 59, want er werd verder gespeeld onder nummertje 360. Dertig jaar lang hield Verbroedering het Hemiksems spelletje gaande in de provinciale reeksen, snakkend naar de glorieperiode van ‘den Athletic’.

In 1995 was het dan eindelijk zover. Opnieuw werd de Bevorderingsreeks gehaald, al was dat al sinds medio jaren 50 de vierde klasse. Net zoals 60 jaar eerder verliepen de eerste jaren vlotjes met mooie eindresultaten, maar dat liedje bleef niet duren. Na vier jaar was het liedje gezongen en zakten ze terug naar de provinciale reeksen. Het werd zelfs nog erger. Verbroedering moest de kelk tot op de bodem ledigen. Verbroedering zakte terug tot vierde provinciale, de allerlaagste reeks. In 2013 was het helemaal over. Het bestuur diende zijn ontslag in en het stamnummer werd opgegeven. De restanten van Verbroedering werden elders ondergebracht.

Oxford Hemiksem

Die reddende hand kwam dan weer van een andere stadsgenoot, Oxford Hemiksem. Oxford is een wat je noemt tiener met een pak ervaringsrimpels, of een senior met puistjes. Het team sloot zich in 2001 aan bij de Belgische voetbalbond en kreeg stamnummer 9398 (toegegeven, een pak minder sexy dan die andere twee). Maar tegen die tijd had het al een heel parcours afgelegd. We moeten zelfs helemaal teruggaan naar 15 januari 1915 wanneer er voor de allereerste keer op de babybilletjes van Oxford Hemiksem wordt gekletst.

Oxford sloot zich aan bij de Belgische Socialistische Voetbalbond en kreeg regelmatig te maken met een spannende titelstrijd. In 1932 schrijven ze die ook effectief op hun conto. In de beginjaren van de jaren 70 stapte Oxford over naar het Arbeidersverbond en ook daar halen ze sportieve successen. Maar een nieuw millennium bracht frisse ideeën. Oxford stapte na iets meer dan 85 jaar dan eindelijk over naar de KBVB.

In 2013 reikten ze de hand naar de brandende resten van Verbroedering om één team te vormen. Deze keer geen naamswijziging en het eigen stamnummer bleef behouden. Wel verhuisde de ploeg naar de vroegere thuishaven van Verbroedering (in gebruik sinds 1961?) en lieten ze hun thuis sinds 1915 achter. De mooiste relikwieën werden wel meegenomen (denk maar aan de prachtige toegangspoort). Sindsdien blijft er dus nog maar één team meer over in Hemiksem, maar de geschiedenis blijft wel verder leven.

Of we ze binnenkort opnieuw aan het werk zien in de nationale reeksen, valt zeer te betwijfelen. Totnogtoe haspelen ze hun confrontaties hoofdzakelijk in de lagere provinciale reeksen af. Maar ze wisten wel al een andere prijs in de wacht te slepen; een Panda-award. Die kreeg het team eerder dit jaar voor hun acties om de instandhouding van de reuzenpanda te promoten. De start van een mooie reeks? Met die geschiedenis, zo’n wondermooie naam en zulks een prachtig stadion moet het er ooit wel eens weer van komen…

Lees ook: Verborgen Mechelse Parel in Leest