Greenock Morton: gastvrij & authentiek

Steeds meer verdwijnen authentieke stadions die het pure voetbal ademen. Alles moet wijken voor het moderne voetbal. Geld moet verdiend worden, dan pas telt de beleving. Toch zijn er nog voldoende pareltjes te vinden. Cappielow Park is daar één van. Niet alleen vanwege de robuuste havenkraan op de achtergrond, maar vooral ook vanwege het gastvrije en authentieke karakter van de thuisclub: Greenock Morton FC.

Met de trein vanuit Glasgow is het stadion niet te missen. Althans, als je aan de goede kant zit. Het ligt stijf tegen het spoor aangeplakt. Tussen al het Schotse stadsderby geweld door is een bezoek aan Greenock een absolute bonus. Cappielow Park komt in menig “top zoveel groundhoplijstje” voor als een stadion die je bezocht moet hebben. En dat is absoluut terecht.

Gastvrij Greenock Morton

In de Norse Man Bar kijken ze al niet meer verbaasd op als er weer een groepje buitenlanders binnenwandelt. Zij zijn trots op hun club en delen dat maar al te graag met de jaarlijkse stroom aan liefhebbers. De pub zelf oogt wat simpel. Niet dat typische Britse karakter. Het is er niet minder gezellig om. Het is volle bak. Ondanks de beroerde positie op de ranglijst trekt de club veel publiek.

Vandaag een absolute degradatiekraker. Partick Thistle staat een positie lager net onder de streep. Dat het team de support hard nodig heeft blijkt wel uit het feit dat ruim 1000 uitsupporters de reis naar Greenock hebben gemaakt. En zo zit het knusse stadion goed vol. De bezoekers zijn over twee vakken verdeeld op beide lange zijden. Een plukje staat liever op de staantribune achter het doel.

Cappielow Park

De karakteristieke havenkraan maakt het plaatje van het stadion compleet. Maar de thuisbasis van Greenock Morton is veel meer dan dat. Geweldige staantribunes, die deels overlopen naar de lange zijde. Dit pareltje is geopend in 1879. Door de decennia heen uitgebreid met lichtmasten. Naast The Ton speelt ook de U20s ploeg van Celtic FC zijn thuiswedstrijden in het stadion.

Officieel kunnen er 11.500 mensen het stadion in. Mijn gevoel zegt dat dan ook elk kiertje gevuld is. In de wedstrijd tegen Partick zijn er een kleine 3.000 bezoekers en Cappielow Park oogt aardig gevuld. Het zijn vooral de open staantribunes die een gebrek aan supporters hebben. Het is winderig, koud en zo nu en dan valt er een druppel regen. De meesten zoeken dan ook een droog plekje op de lange zijden.

Partick pakt laatste strohalm

Het is vooral een wedstrijd vol strijd met zo nu en dan aardig voetbal. Het opportunisme voert de boventoon. Het zijn vooral de bezoekers die met een duidelijke boodschap naar Greenock zijn gekomen: winnen. Degradatie is geen optie. Die overtuiging loont zich al na een minuut of 5 als de bezoekers op voorsprong komen. Het uitvak ontploft.

Desondanks knokt de thuisploeg zich terug in de wedstrijd. Na een half uur de gelijkmaker uit een penalty. Ondanks de koud geniet ik van deze pot. Het fanatisme op de tribunes is heerlijk. Vooral de beleving van de oudere supporters is fantastisch. De één staat op zichzelf de wedstrijd te volgen waar de gezichtsuitdrukking boekdelen spreekt. Anderen staan driftig discussiërend te wedstrijd continu te analyseren waar de nodige scheldwoorden standaard de meningen kracht bijzetten.

De bezoekers blijven de bovenliggende partij wat na een uur spelen weer resulteert in een voorsprong. Het blijkt de genadeslag. Greenock Morton probeert wel, maar is niet bij machte om in de buurt te komen van de gelijkmaker. Als het einde nadert verlaten al aardig wat supporters het stadion. Dit tot leedvermaak van een stel Thistle pubers die de wedstrijd vanaf de hoger gelegen parkeerplaats volgen. Een toegangskaart van 20 Pond is voor hen te duur, maar ze zijn er wel. Als het laatste fluitsignaal klinkt maken de ‘stoere’ jongens en meisjes zich snel uit de voeten.

Zo pakt Partick een laatste strohalm om lijfsbehoud af te dwingen, want dat zal in het restant van het seizoen nog heel lastig worden.