Torquay United. Waar fans hun club proberen te redden.

Torquay United. The Gulls. Opgericht in 1899 en 10 jaar geleden nog onderdeel van the Football League, de hoogste vier divisies van het Engelse voetbal. Maar waar de club jarenlang pendelde tussen het derde en vierde niveau, strijdt het nu voor haar voortbestaan. Zowel financieel, waar tegen een faillisement wordt gevochten. Als sportief, om te voorkomen dat The Gulls degraderen naar het zevende niveau. Of is dit dé kans voor fans om datgene waar ze zoveel van houden proberen te redden?

The Football League

Sportief gaat het slecht bij Torquay United. Tekenend was de nederlaag vorige week van de nummer elf tegen nummer zes Braintree Town. Ondanks dat Torquay meer dan een uur tegen 10 man speelde werd de pot verloren. Daarmee mist Torquay United de aansluiting met de plekken die recht geven op play-offs voor promotie van de National League South naar de National League. En dat voor een club die, in haar 125 jarig bestaan, nog nooit meer dan één seizoen zesde divisie voetbal heeft moeten spelen.

Clarke Osborn

Maar erger nog dan de sportieve malaise is dat het voortbestaan van de club onder druk staat. Eigenaar Clarke Osborne maakte 22 februari bekend dat hij de tekorten van de club niet meer kan financieren en dat hij van de club af wil. Torquay heeft een schuld van zeker 4,3 miljoen pond bij Osborne, die de club in 2016 nog kocht van een consortium van supporters. Door de financiële problemen hangt The Gulls ook nog een straf van tien minpunten boven het hoofd. Een straf die ze slechts vier punten boven de degradatiestreep zou brengen. De club die 79 jaar onderdeel uitmaakte van de Football League ziet dat degradatie naar het zevende niveau een reëel scenario is.

Petrolhead

Torquay kwam in 2015 in financiële problemen. De club werd als gevolg daarvan voor één pond verkocht aan de fans. Om de financiële problemen op te lossen werd een lening afgesloten bij Gaming International. Het bedrijf kreeg als tegenprestatie de club als een soort van onderpand. Met andere woorden, als de lening niet werd afbetaald, dan werd Gaming International eigenaar van de club. En dat gebeurde. Met als gevolg dat de club onder leiding kwam te staan van Clarke Osborne.  Een man zonder ervaring met hoe je een voetbalclub runt. Een man die zichzelf een ‘petrolhead’ noemt en aangeeft geen voetbalsupporter te zijn. Verrassend is het dan ook niet dat hij zelden wedstrijden van ‘zijn’ club bezoekt.

Nieuw stadion

De afstand tussen bestuurder en club blijkt ook in de praktijk. Allereerst uit Osbornes stadionplan. Osborne wil Torquay United verhuizen naar een nieuw stadion in Torbay. Supporters vermoeden echter dat het Osborne helemaal niet gaat om de kansen die een nieuw stadion biedt. Ze zijn bang dat Osborne de locatie waar Plainmoor nu ligt wil gebruiken voor een, winstgevende, herontwikkeling. Osborne is en blijft de grote afwezige in Torquay en de club wordt dagelijks gerund door George Edwards, die een sterke zakelijke link heeft met Osborne. Zowel Swindon Motorsports ltd als Gaming International, allebei bedrijven van Osborne, hebben Edwards in dienst als directeur.

Supporters Trust

Vorig jaar probeerde de Torquay United Supporters Trust (TUST) de band tussen club en supporters te versterken. Ze nodigden de club meermaals uit om gezamenlijke bijeenkomsten te organiseren. Toen daar niet op werd ingegaan organiseerde de TUST in november eigen bijeenkomsten en sit-in-protesten. De bedoeling was dat suppoprters na de wedstrijd een kwartier zouden blijven zitten. In plaats van het gesprek voeren ging de club in de aanval. In een officieel statement sprak de club haar zorgen uit over de oproep van TUST-voorzitter Brodrick om een sit-in protest te houden.

Enkele stevige citaten uit het statement van de club: “Hoewel iedereen bij TUAFC erkent dat voetbal een gepassioneerde sport is, en ten volle waardeert dat alle supporters het recht hebben om hun eigen mening te uiten, veroordeelt de Club met klem het aanzetten tot ontwrichtend, asociaal of crimineel gedrag, zoals veldinvasies en het gooien van vuurwerk, waardoor de veiligheid van spelers, staf, officials en medesupporters in gevaar komt.” en “De Club tolereert geen enkele actie van groepen om anderen te bedreigen of te intimideren, en daarom zullen passende maatregelen worden genomen tegen alle individuen die betrapt worden op deelname aan dergelijke activiteiten.”

Dit is het moment

In plaats van verbinding in tijden van nood lijken beleidsbepalers en supporters steeds verder uit elkaar te komen te staan. Wanhopig klinkt het “talk to us” uit honderden kelen tijdens verschillende wedstrijden. En nu komt daar dus de mogelijke verkoop bij. Voor The Yellow Army misschien wel dé kans om hun club terug te krijgen. En dat is exact wat ze nu proberen.

Fans roepen elkaar massaal op om naar Plainmoor te komen tijdens de thuiswedstrijd tegen Aveley. Plainmoor heeft een capaciteit van 6.500 plekken maar meestal gaan we maar een paar tribunes open voor de verkoop. Op X worden oproepen om te komen massaal gedeeld. Waar de gemiddelde opkomst de laatste weken zelden boven de 2.000 toeschouwers uitkomt, komen er deze zaterdag 3.642 toeschouwers naar Plainmoor. Niet uitverkocht, maar hoopvol voor de toekomst.

Interim manager Aaron Downes die de ook deze week opgestapte trainer vervangt, verklaart trots te zijn op wat de club de afgelopen 48 uur heeft bereikt. Tegenover de BBC verklaart hij:”De steun die deze voetbalclub de afgelopen 48 uur heeft gekregen had ik verwacht, maar is fenomenaal. De manier waarop de supporters ons hun steun hebben betuigd door in grote getalen te komen of door, van over de hele wereld kaartjes te kopen, zonder te komen. We hebben steun gekregen van andere clubs en de donaties stroomden binnen. We zijn nederig en het is bemoedigend om te weten dat deze gemeenschap en deze voetbalclub zo hoog gewaardeerd worden in dit land en in de hele wereld.”

A Tenner

Maar morgen is de wedstrijd van vandaag vergeten. Dan is er geld binnengekomen door de kaartverkoop, de catering en de extra aankopen in de clubshop, maar blijven de financiële zorgen. Daarom is de club ook met een crowdfunding gestart, waarop ik werd getipt door fervent X’er, Ajacied en Torquay fan Rob Kiggen. Zelf had ik geen gevoel bij Torquay. Maar ik heb toch een Tenner, tien pond, gedoneerd. Geld dat de club gebruikt voor de noodzakelijke kosten om de club draaiende te houden. En ook al hebben we dan vaak een andere liefde, we delen dezelfde passie. Velen van ons zouden, als ze in het zuidwesten van Engeland waren geboren, net zo fanatiek voor Torquay United zijn als dat we nu voor ons eigen cluppie zijn.

https://twitter.com/TUFC1899/status/1761029632004894881

Ik hoop dat het de fans van The Gulls gaat lukken hun club te redden. Zodat we als voetbalsamenleving laten zien dat wij winnen. Dat clubs er zijn van en voor hun supporters en niet voor investeerders die er speeltjes in zien of een manier om geld te verdienen. Kun je een paar pond missen? Check dan de link in onderstaande tweet. Zodat fans en rivalen van Torquay United kunnen blijven houden of haten. Maar wel op het veld en op de stands. Want daar horen we onze strijd te strijden. De tribunes kunnen hier de bestuurskamers verslaan. Come on you Gulls!