Persela Lamongan: Kletsnat voetbalgevecht in Oost-Java

We zijn op bezoek bij de harde kern van Persela Lamongan. Een relatief kleine club met een zeer fanatieke aanhang! We hebben vandaag geluk. De tegenstander is de trots uit Semarang: PSIS! Het uitvak is volledig uitverkocht aangezien de treinrit van Semarang naar Lamongan “slechts” een kleine 5 uur is.

Persela Lamongan

De vlucht van Bali naar Surabaya is ongeveer een uur en op de luchthaven in Surabaya stappen we in de auto om richting Lamongan te rijden. Het is ons eerste bezoek aan Persela. In tegenstelling tot de grote buur Persebaya is Persela Lamongan een relatief kleine club die meestal vecht tegen degradatie. Persela speelt haar thuiswedstrijden in het Surajaya Stadion, wat niet veel meer is dan een blauwwitte betonnen bak. De belangrijkste thuiswedstrijden worden bezocht door ongeveer 18.000 toeschouwers. Dat is een zeer behoorlijk aantal voor een kleine gemeente! In de stad Made en het “regentschap” Lamongan is bijna iedereen voor Persela wat een kleine club toch groot maakt.

Voor de beeldvervorming: het populaire vakantie-eiland Bali ligt ten oosten van Java. Java is het economische hart van het land. Met meer dan 110 miljoen inwoners is het ook het dichtstbevolkte eiland van Indonesië. Voetbalclub Persela Lamogan is gevestigd in het oosten van Java en de tegenstander PSIS Semarang komt uit centraal Java.

Ongekende privileges

Ruim twee uur voor de wedstrijd arriveren we bij het Surajaya Stadion waar de eerste fans zich al verzamelen. We draaien het terrein van het stadion op waar we direct worden tegengehouden door diverse militairen! We hebben het bord “niet toegankelijk voor auto’s” over het hoofd gezien. Als we het raam opendoen en aangeven dat we voetbalsupporters uit  Nederland zijn kunnen we na een klein overleg gewoon door rijden. “U kunt de auto aan de linkerkant tegen het stadion aan parkeren”

We zullen niet de eerste buitenlanders op de tribune bij Persela zijn, maar veel zijn ons niet voorgegaan. Wat direct opvalt is de armoede en de ongezonde uitstraling van veel supporters. Er zijn opvallend veel supporters die geen schoenen dragen en we zien direct diverse bedelaars. De zelfgestookte alcohol is overal goed te ruiken en hoe onbeleefd misschien ook, maar na een aantal bizar slechte shotjes, nemen we ons voor de rest van de dag vriendelijk te bedanken voor de lokale versnaperingen.

Buiten het stadion komen we in gesprek met twee supporters van het uitspelende team. Als onderdeel van de gemeenschap zijn ze meegereisd vanuit Semarang, maar ze hebben geen tickets voor de wedstrijd. Een gebrek aan geld is de reden. Om een beeld te schetsen, de “economy tickets” voor het uitspelende team zijn omgerekend €1,85. Het raakt ons om te zien hoe enthousiast ze reageren op de vier euro die wij ze aanbieden om twee tickets te kunnen kopen.

De Curva-Boys 1967

De zware jongens van Persela worden de “Curva-Boys” genoemd en hebben een goede reputatie in Indonesië als het gaat om sfeeracties. De mediaman van de Curva-Boys waar we mee hebben afgesproken, komt letterlijk twee minuten voor de aftrap aanlopen en neemt ons mee de tribune op. Van alle kanten worden we bekeken en toegejuicht. “Wat tof dat die buitenlanders het aandurven om gewoon tussen de harde kern op te dagen”.

Casual lifestyle

De Curva Boys halen hun kledinginspiratie (net als vele andere Indonesische supporters) uit de Engelse casualcultuur uit de jaren ’80. De Adidas sneakers zijn overal op de tribune in alle kleuren te zien. Daarnaast zie je regelmatig CP Company, Ellesse en andere bekende merken terug. Uiteraard de “goed” geïmiteerde Indonesische variant wel te verstaan. We hebben eerder al aangegeven dat voetbal voor veel mensen in Indonesië een soort religie is en dat ook kledingstijl (hoe weinig geld er ook beschikbaar is) een enorm belangrijk rol speelt onder  de voetbalsupporters.

Zitten is verboden en ook het gebruiken van je telefoon is eigenlijk alleen mogelijk in de rust of voor de wedstrijd. Tijdens de wedstrijd dien je 100% support te tonen. Uiteraard mogen wij wel onze camera gebruiken maar je voelt de druk om mee te zingen en te springen. Om eerlijk te zijn is dat ook hetgeen wat we het liefste doen. Voor een dag zijn we fanatiek supporter van Persela en onderdeel van de groep.

Surajaya Stadion

Donkere wolken verzamelen zich letterlijk en figuurlijk boven het Surajaya Stadion. De thuisploeg wordt vakkundig weg-gecounterd en staat na 45 minuten spelen met 0-3 achter. Tijdens de rust stelt de mediaman van de Curva-Sud voor om een rondje om het veld te lopen. Enthousiast zoeken we een weg tussen de supporters door naar beneden waar we op het veld direct worden geïntroduceerd aan diverse leiders van de harde kern. De voornemens om voor alle lokaal gestookte drank vriendelijk te bedanken duurt niet langer dan 45 minuten.

De traditie dat nieuwkomers diverse shotjes moeten nemen valt ons redelijk zwaar maar we laten ons uiteraard niet kennen. De diverse stinkende drankjes werden keurig achterovergeslagen en het rondje kan beginnen.

De sfeer is gezien de 0-3 ruststand niet geweldig maar de supporters op de tribune hebben nog steeds hoop. In Indonesië gebeuren wel gekkere dingen. Het voelt eigenlijk ook wel een beetje ongemakkelijk om als buitenlanders een rondje te lopen op de sintelbaan. Constant de vraag om foto’s en het Oost Javaanse accent is werkelijk niet te verstaan. De mediaman vertelt verhalen over de geschiedenis van de club en de meest bijzondere uit- en thuiswedstrijden. Vooral de thuiswedstrijd tegen grote buur “Persebaya” blijkt een hele intense!

Spanning

De tweede helft start grimmig! Persela heeft iets goed te maken en gaat een stuk agressiever spelen. De aansluitingstreffer valt vrij snel en de fanatieke aanhang stopt nog meer energie in het aanmoedigen. Ondertussen wordt het als maar donkerder en een tropische storm is in aantocht. Een onterechte strafschop die voor de 2-3 zorgt is de aanleiding tot een waar slotoffensief! Een enorme kans op de 3-3 wordt door de aanvaller van Persela kansloos om zeep geholpen. Hierdoor blijft de 2-3 op het scorebord staan. Tijdens de laatste kletsnatte 5 minuten verandert er niks meer waardoor het uitvak feest kan vieren.

Enigszins teleurgesteld dat de 3-3 niet meer is gevallen zoeken we de uitgang van het stadion op. Buiten het stadion is de sfeer bijzonder goed, ondanks de zware regenval en het verlies zingen en dansen diverse supporters in de plassen water.

Opzoek naar bier!

Na een prachtige voetbalmiddag in Lamongan stappen we zeiknat in de auto! Diverse supporters kijken ons met verbazing aan dat we ons zo nat hebben laten regenen. Om eerlijk te zijn vinden we de regen niet zo erg! Het past goed in het sfeertje van de dag en de foto’s met de donkere wolken hebben juist wel iets. We zitten net in de auto als er nog iemand op het raam klopt.

De mediaman geeft aan dat we Lamongan niet kunnen verlaten zonder een souvenir van de plaatselijk “Persela shop”. Onze vriend heeft groot gelijk en we kopen een shirt van de Curva-Boys voor onze collectie. We bedanken onze vriend voor de fantastische dag en beloven een keer terug te komen! Het liefst voor de wedstrijd van het jaar tegen Persebaya.

Bij de eerste benzinepomp doen we droge kleding aan en de zoektocht naar een (veilig) biertje kan beginnen….

Over de schrijver

Jasper Kuizenga is liefhebber van voetbalcultuur met een zwak voor Indonesië. Namens Awaydays Asia regelmatig te vinden op de Indonesische voetbaltribunes.

Lees ook: Persebaya Surabaya – ongeëvenaarde supporterscultuur