Het dilemma van Wimbledon Club van supporters of toch de investeerders
Niemand in het ten zuidwesten van Londen gelegen Merton zal het vandaag hebben over de gelijkmaker die AFC Wimbledon zaterdag in blessuretijd om de oren kreeg uit tegen Bolton. Weinigen zullen vandaag kijken naar de stand van League One, het derde niveau van Engeland, waar Wimbledon net boven de degradatieplaatsen staat. Een enkeling zal vandaag vreugde putten uit het feit dat het zo gehate MK Dons net onder diezelfde streep staat. Maandag 9 december staat in het teken van de identiteit van de Wombles. Een nieuw dilemma voor Wimbledon.
Eeuwig durende strijd
Menig strijd is er al gestreden. De strijd voor een nieuwe club, opgericht in 2002 nadat Wimbledon FC door investeerders naar het honderd kilometer verderop gelegen Milton Keynes werd verplaatst. Of de strijd voor het terugkrijgen van de prijzen die Wimbledon FC won, met als hoogtepunt de FA Cup uit 1988. Maar ook de strijd voor terugkeer naar de wijk Merton, waar de club destijds ruw uit de samenleving werd getrokken. En net deze strijd levert een nieuwe beproeving op voor de supporters. Kiest de club voor de ziel van de club, en blijft het in bezit van supporters? Of kiest men ervoor een deel van de aandelen te verkopen en het tekort in de financiering voor het nieuwe stadion te financieren?
Het nieuwe stadion
In december 2017 stonden alle seinen op groen. Vertegenwoordigers van de club, de wijkraad van Merton en ontwikkelaar GRA Acquisitions zetten hun handtekening onder de plannen voor ontwikkeling van het nieuwe Plough Lane, op een steenworpafstand van waar vroeger het stadion van Wimbledon FC stond en nu een hondenrenstadion staat. Na de sloop van dit Wimbledon Greyhound Stadium was het doel om al in 2019 – 2020 de overstap te maken van het huidige Cherry Red Records Stadium naar het nieuwe, elfduizend plekken tellende en 25 miljoen pond kostende, stadion. Een bedrag dat in de afgelopen twee jaar oploopt tot ruim 30 miljoen pond en een capaciteit die terugloopt tot negenduizend zitplaatsen.
Grote tekorten
Terwijl het oude stadion is afgebroken en het nieuwe stadion begint te verrijzen, komt op 26 november het nieuws naar buiten dat er een tekort van elf miljoen pond is ontstaan. Oorzaak hiervan zijn “onvoorziene vertragingen in de planning en hogere bouwkosten”. Volgens website construction enquirer betekent dit dat de eigenaar van de club, de Dons Trust Board nog maar een beperkt aantal alternatieven heeft. Het betreft het aangaan van extra leningen, het aanpassen van de stadionplannen of het in zee gaan met externe financiers. Dat laatste ligt op maandagavond voor en zou voor een groot deel van 7,5 miljoen pond, het gat vullen.
Verdeeldheid
Het voorstel leidt zoals verwacht tot stevige weerstand binnen verschillende geledingen van de club. Zo heeft een van de grondleggers van het nieuwe AFC Wimbledon, Kris Stewart, zich faliekant tegen het plan gekeerd om de club in handen van derden te geven. Met een groep supporters laat hij optekenen in the Guardian: “AFC Wimbledon is opnieuw gevormd om onze passie in leven te houden. De herinneringen en prestaties van zowel de vorige generatie spelers als fans, alsook de huidige, levende en ademende organisatie. Midden in de samenleving”. Basisgedachte binnen de club is het beschermen van de identiteit. Het wapenen tegen derden die de club zien als investering en niet als een onderdeel van onze samenleving. “Het fanbezit is onderdeel van het DNA”.
In een brief aan de leden zei de voorzitter, Mark Davis, dat het lenen van het benodigde geld moeilijk is en dat er gesprekken zijn gevoerd met een groep investeerders die bereid zijn £ 7,5 miljoen in te brengen. Ze willen daarvoor 30% van de aandelen En een vergelijkbare vertegenwoordiging in het bestuur. Ze accepteren daarmee dat dat de Dons Trust bepalend blijft op zaken als het verkopen van het stadion, het verplaatsen van de club of het veranderen van de clubnaam, de blauw gele clubkleuren of het logo. Maar waarom zouden ze 30% accepteren? En wat gebeurt er met de overige 4,5 miljoen tekort?
Het dilemma
In een open brief op de website probeert de club met een soort vraag en antwoord bericht uit te leggen waarom het in zee gaan met investeerders een betere optie is dan het lenen van extra geld. Het is echter de vraag of dat voldoende kracht heeft om de supporters te overtuigen hun club waarvan ze inmiddels ruim zeventien jaar eigenaar zijn, in handen te geven van beleggers. Blijven de supporters die al zeventien jaar knokken tegen de commercie hun principes trouw? Of wordt ook AFC Wimbledon eigendom van investeerders? We wachten met spanning op berichten uit zuidwest Londen. Tot dat moment moeten we het doen met wat social media ons bieden. Een moeilijk dilemma…
Excellent turnout this evening- well done everyone @AFCWimbledon @TheDonsTrust pic.twitter.com/zGKbmyQDao
— Laurence Lowne – Combyne Grp (@LaurenceCombyne) December 9, 2019
Here are the @TheDonsTrust Board’s list of reasons why members should consider selling 30% of AFC Wimbledon LTD to three rich investors for a measly £7.5M. I almost spat my beer out when I saw that the DTB would be able to focus more on being a supporters’ trust. WTF. pic.twitter.com/SUF1zPLQQi
— CalWat (@CalWat) December 10, 2019
…and I can't see that their offer (which leaves us £4.5 million short) will only give them 30% of control short term. I'm confused and annoyed that it has come to this. The stream suggested that even the DTB are divided…(2/2). #AFCW #afcwimbledon
— Steve Dowse (@misterdowse) December 9, 2019
https://twitter.com/comradedigy/status/1204171232138219520?s=21