Groundhoppend door Portugal #1: Havenclub Leixões
In de serie ‘Groundhoppend door Portugal’ blik ik elke week terug op een groundhop die ik het afgelopen half jaar heb gemaakt in Portugal. Deze serie beschrijft daarmee de voetbalcultuur van onze huidig Europees kampioen. Van de Derby de Lisboa tot de krochten van het amateurvoetbal. Vandaag in deel 1: Leixões, de havenclub uit de Segunda Liga.
Na een treinreis van 3 uur, rap inchecken bij de AirBnB en rennen naar de metro was ik dan eindelijk onderweg naar mijn eerste Portugeze wedstrijd ooit. We schrijven 23 augustus en de Portugeze zon schijnt heerlijk. Een eerste wedstrijd bezoeken in een vreemd voetballand blijft altijd een speciaal moment en ik ben dus ook gepast nerveus. Mijn bestemming met de metro is het Estádio do Mar van Leixões S.C.
Historische havenclub
Leixões is een echte havenclub. Gelegen in het kleine stadje Matosinhos, onder de rook van Porto. De club werd opgericht in 1907 en is daarmee een van de oudste nog actieve clubs uit Portugal. Os Bébes beleefde haar glorietijd in de jaren 60 en 70. Ze was toen onafgebroken aanwezig op het hoogste niveau en deed vaak goed mee in de middenmoot. In 1960-61 werd zelfs de beker gewonnen en daarom volgde een kort Europees avontuur.
Na de degradatie in 1977 wist de club eigenlijk nooit meer te herstellen. De jaren erna werden, op enkele kleine uitstapjes omhoog en omlaag na, doorgebracht op het tweede niveau. De verloren bekerfinale van 2002 was een spaarzaam hoogtepunt voor de club. Daarnaast was het kampioenschap van de tweede divisie in 2007 een mooie beloning voor al die trouwe jaren op het 2e niveau. Na 3 seizoenen in de Primeira Liga degradeerde Leixões echter weer naar het vertrouwde nest.
Estádio do Mar
Dat vetrouwde tweede niveau is ook het niveau waar ik ze vandaag in actie zal gaan zien. Er staat namelijk een wedstrijd tegen het B-team van Porto op het programma in het mooie Estádio do Mar. Het seizoen is pas net begonnen en dus is de degradatiestrijd van vorig jaar weer naar de achtergrond van het geheugen geschoven en was er weer ruimte voor voorzichtig optimisme. Nadat ik een kaartje had gehaald voor 5 euro was het tijd om het mooie Estádio do Mar te betreden.
Het Estádio do Mar, oftewel het stadion van de zee, werd geopend op 1 januari 1964. In een schitterende openingswedstrijd was het Benfica van de grote ster Eusébio te gast. De sterren van Benfica hielden zich trouwens niet in en zo werd het stadion geopend met een 4-0 verlies voor Leixões. Het stadion is het Estádio do Mar genoemd als eerbetoon aan de vissers. De visserij en de haven waren de belangrijkste levensader voor Matosinhos. De vissers, op hun beurt, waren ongelooflijk trots op hun lokale club. Een groot deel van het stadion is derhalve gefinancierd door deze vissers. Voor elke bak sardientjes die de vissers wisten te verkopen, ging een bedrag naar het nieuwe stadion.
De wedstrijd
Na een rondje langs de hoofdtribune te hebben gemaakt zocht ik mijn plekje aan de lange zijde op. In het stadion konden weliswaar bijna 7.000 mensen, er zaten er vandaag ongeveer 1.000. Voor Portugeze clubs is dat echter nog redelijk veel. Het moet gezegd worden, Leixões had één vak met fanatieke supporters en deze fans lieten 90 minuten lang van zich horen. Aan de andere kant had Porto toch nog ongeveer 50 fans afgevaardigd om het B-elftal te komen steunen in deze uitwedstrijd.
Porto B is meestal een hoogvlieger en werd pasgeleden zelfs nog kampioen. Qua techniek waren de bezoekers inderdaad superieur. Gelukkig is voetbal niet alleen techniek. Met veel inzet en fysiek spel wist de thuisclub namelijk op slag van rust met 1-0 voor te komen. In de tweede helft werd deze voorsprong “op zijn Portugees”, met veel tijdrekken en schwalbes, heerlijk onterecht over de lijn gesleept. De 3 punten zorgen ervoor dat de trouwe supporters van Leixões mogen blijven dromen van een mooi seizoen en heel, heel misschien zelfs van promotie terug naar het beloofde land.
Dit is een verhaal uit de serie Groundhoppend door Portugal. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.