Groundhoppen door Portugal #3: Ouderwets genieten bij Oriental
In de serie ‘Groundhoppend door Portugal’ blik ik elke week terug op een groundhop die ik het afgelopen half jaar heb gemaakt in Portugal. Deze serie beschrijft daarmee de voetbalcultuur van onze huidig Europees kampioen. Van de Derby de Lisboa tot de krochten van het amateurvoetbal. Vandaag in deel 3: Historische amateurclub Oriental
Na de succesvolle citytrip met bezoeken aan Leixões en Braga was het vandaag tijd voor mijn eerste wedstrijdbezoek in Lissabon. Ik koos voor een mooie stadsderby op het derde niveau. Amateurclub Oriental Clube de Lisboa, uit het oosten van Lissabon, nam het namelijk thuis op tegen Casa Pia, gelegen in het westelijke gedeelte van Lissabon.
Amateurclub met geschiedenis
De club Oriental ontstond op 8 augustus 1946 na een fusie van drie andere buurtclubs. De historie van Oriental en deze fusie kan je terugzien in het logo van de club. Het schild rondom het logo komt namelijk van de Marvilense Futebol Clube. De bal midden in het logo komt van de Chelas Futebol Clube. De adelaar bovenop het logo komt ten slotte van de Grupe Desportivo “Os Fósforos”. Deze drie buurtclubs besloten om hun krachten te bundelen met als doel om Oost-Lissabon een nationale topclub te geven. De eerste wedstrijd van de nieuwe club was tegen de toenmalige grootmacht Belenenses. Hoewel met 2-1 werd verloren, maakt Oriental een sterke indruk.
Ondanks de torenhoge ambities wist de club nooit veel meer te worden dan een sterke amateurclub. Aan het begin van de prille historie wist de club nog een paar seizoenen op het hoogste niveau mee te draaien. Na de degradatie naar het hoogste amateurniveau bleef de club echter steken. Het grootste gedeelte van haar geschiedenis pendelde de club heen en weer tussen het derde en vierde niveau. Het sportieve hoogtepunt kwam vier jaar geleden toen Oriental wist te promoveren naar de Segunda Liga. Ze wist het hier twee jaar uit te houden en degradeerde vervolgens weer naar de vertrouwde omgeving van de Campeonato de Portugal.
Stadionplannen omgeven door rampen
Bijna kom ik te laat voor de wedstrijd. Het adres wat ik via Google Maps heb gevonden blijkt namelijk van een of ander clubgebouw te zijn en niet van het Campo Engenheiro Carlos Salema. Na in mijn beste Portugees instructies te hebben gevraagd aan twee Portugese bejaarde mannen ontdek ik dat het stadion gelukkig op loopafstand ligt. 20 minuten lopen in de verzengde hitte door een buurt die praktisch verlaten lijkt later weet ik net op tijd voor de aftrap een plekje achter het doel te bemachtigen. Het Campo Engenheiro Carlos Salema is precies het soort stadion waar ik van houd. Het lijkt alsof de tijd al dertig jaar stilstaat. De verf is overal aan het afbladeren en je kunt de geschiedenis proeven.
Dat het stadion zo verwaarloosd blijkt is misschien niet heel verwonderlijk. Dit was namelijk niet het stadion waar Oriental eigenlijk in wilde spelen. Al vanaf de bouw van het huidige stadion in 1949 door architect Carlos Salema droomde de club van een ander stadion. Tijdens haar gloriejaren in de vroege jaren ’50 leek het even alsof Oriental aansluiting zou vinden bij de top. En bij een topclub hoort een topstadion. Het Estádio Madre de Deus werd ontworpen en zou geschikt zijn voor 33.000 supporters. Toen het even later sportief iets minder ging, werden de stadionplannen op de lange baan geschoven. De club verbouwde het huidige stadion om aan de eisen van de Portugese bond te voldoen, maar bleef dromen van het nieuwe stadion. Deze droom eindigde definitief op 22 februari 1977. Op die dag stortte een tribune van het Campo Eng. Carlos Salema compleet in. De kosten waren zo hoog dat de plannen voor een nieuw stadion definitief de prullenbak in konden. Sindsdien zit de club dus vast aan het huidige stadion.
Spannend derbyduel
Er staat vandaag een derby op het spel en dus zijn de verwachtingen hoog. Ongeveer 200 supporters hebben vandaag de moeite genomen om te komen kijken. Er hangt een ontspannen sfeer, hoewel naast de hoofdtribune wel een clubje mensen staat wat zich maar al te graag bemoeit met elk opstootje. Het stadion heeft genoeg karakter en is aan alle kanten boeiend. Het zonnetje schijnt ook nog eens volop, eigenlijk is deze dag een perfecte reclame voor het Portugese voetbal.
Ook op het veld is het vandaag genieten geblazen. Vaak kan het Portugese voetbal uitblinken in schwalbes, tijdrekken en defensief voetbal. Daar is vandaag echter geen sprake van. Binnen 5 minuten staat de uitploeg al met 1-0 voor na een schitterende vrije trap. De gelijkmaker na een kwartier zorgt voor een terechte ruststand. Beide teams komen als bezetenen uit de kleedkamer en binnen vijf minuten staat het 2-2. Daar eindigt de wedstrijd ook mee en dat is eigenlijk ook gewoon prima. Al met al was het een heerlijk relaxte pot voetbal in een typisch Portugees stadion.
Dit is een verhaal uit de serie Groundhoppend door Portugal. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.