Groundhoppen in Kopenhagen; 4 wedstrijden op één dag

“In theorie zouden we ook vier wedstrijden op een dag kunnen doen”

Op het moment dat deze zin verstuurd werd, zagen we allebei de bui al hangen. Groundhoppers zijn nog weleens overambitieus en doen twee of drie wedstrijden op één dag. Maar een quadrupel, vier wedstrijden op een dag van begin tot eind, hadden we beiden nog niet eerder meegemaakt. Maar na een logistieke puzzel die nog door DHL op waarde geschat zou worden, lijkt het dan toch te gaan lukken in het noorden van Kopenhagen.

Vanuit Malmö is het een uurtje met de auto over de beroemde brug. Wat dan wel handig is, is om van tevoren even te kijken waar de wegwerkzaamheden zijn, niet met een lege accu te vertrekken en ook even te dubbelchecken of de wedstrijd wel in het stadion van de thuisclub gespeeld wordt. Drie dingen die bij ons niet helemaal goed gingen.

Boldklubben 1960

De dag begint met een autoritje over de Sontbrug, waarna we richting de eerste ground sturen. Dat is nog niet zo gemakkelijk, aangezien half Kopenhagen openligt vanwege wegwerkzaamheden en de navigatie ons telkens een straat in wil sturen waar we niet in mogen. Uiteindelijk komen we precies om 12.00 uur aan bij Mose Park, een prachtig wandelgebied met bos, een groot meer en veel vogels. En een voetbalclub: Boldklubben 1960, spelend op het zesde Deense niveau.

De ground is niets meer dan een houten keet die dienstdoet als kantine en kleedkamer en twee doelen op een grasveld, maar de backdrop is geweldig. Alleen, zo leert de kale vlakte bij aankomst, hier wordt vandaag niet gevoetbald. Omdat Kopenhagen vanwege storm Ciara een flinke bak water over zich heen heeft gekregen, zijn veel van de echte grasvelden onbespeelbaar. Daarom is de thuisclub voor de wedstrijd tegen Husum BK uitgeweken naar het kunstgras van de buren spelend op het Emdrupparkens Idrætsanlæg. Een bracketed tick heet dat in vinckersjargon.

Daar aangekomen hebben we uiteraard de aftrap gemist, maar nog geen doelpunten. Het kunstgrasveld is beter bespeelbaar, maar daar is ook alles mee gezegd. Het hoofdveld ernaast ligt vol grote plassen, waar een uitgeschoten bal vervolgens in belandt die Michiel eruit probeert te vissen zonder er zelf in te vallen. Hij is blij dat hij iets heeft kunnen bijdragen, maar ook vooral opgelucht, want het was kantje boord of we hadden eerst droge kleren moeten kopen. Het is flink koud langs de lijn en de beloofde backdrop is weg, maar het voetbal zelf is verrassend goed. Er wordt over en weer flink aangevallen en de beter spelende uitploeg komt verdiend op voorsprong, heeft kansen op meer, maar geeft deze toch uit handen. In de tweede helft gebeurt hetzelfde, maar dan precies andersom. De 2-2 eindstand is een goed begin van de dag.

Brønshøj BK

De volgende stop is Brønshøj, dat even verderop ligt. De Wespen spelen om 14.00 uur op Tingbjerg Idrætspark, een veld met een goede tribune. Alleen, hebben wij weer, daar spelen ze vandaag niet. Wel op een bijveld waar kunstgras ligt, horen we door een scheidsrechtersfluitje in de verte. Weer de aftrap gemist. Nebenplatz-pech wordt dat ook wel genoemd.

Het heeft weinig invloed op de thuissupporters die rijendik langs de kant staan, waarvan enkelen fanatiek zingen en trommelen. Het is altijd leuk om te zien dat bewoners hun buurtclub steunen en dat ze ook hun kroost meenemen, waarvan ze hopen dat die later ook supporter worden van de club. Wie trouwens denkt dat Nebenplatz-pech een geluk is om gratis binnen te komen, komt bedrogen uit: ze hebben de kassa gewoon naast het toegangshek gezet. Aan het grote aantal toeschouwers is te zien dat Brønshøj BK eigenlijk veel groter is dan het vijfde niveau waarop het vandaag aantreedt tegen Næstved IF.

Lyngby BK

Na afloop moeten we als een speer richting Lyngby voor een wedstrijd in de Superligaen die om 16.30 uur begint. De sportvelden van Lyngby (naast het stadion liggen tennisbanen en een zwembad) zijn een grote technische universiteit met dito campus, waar het toch moeilijk blijkt om een vrije parkeerplek te vinden. Door dit oponthoud missen we wederom de aftrap. Het stadion en de sfeer maken echter veel goed. Wij begrijpen steeds beter waarom groundhoppers Lyngby beschouwen als een onontdekte parel in Denemarken.

Het Lyngby-stadion had vroeger een sintelbaan die langzaam maar zeker in de vergetelheid raakt. Daardoor is er achter een van de doelen wel een mooie ruimte waar kraampjes staan en kinderen zich kunnen vermaken met voetballen en ander vertier, terwijl ouders op de tribunes langs het veld naar de wedstrijd kijken. Kortom: een club voor het hele gezin. De ultra’s van Lyngby BK en tegenstander Odense BK houden de sfeer er goed in. In de rust proberen we wederom de lokale catering. Die is zeer goed, met dit keer zelfs twee broodjes. Wij vinden, met het risico dat Gijs door deze zin zijn verblijfsvergunning moet inleveren, voorlopig Denemarken de winnaar van de worstenstrijd.

Akademisk BK

Na afloop is het haasten om op tijd bij de auto te komen zodat we niet in de file terechtkomen op weg naar de laatste wedstrijd van de dag tussen Akademisk BK en FC Roskilde die om 19.00 uur begint. Je zou denken dat we vandaag ons lesje wel hebben geleerd en niet direct gewoon Akademisk BK in de navigatie invoeren en op pad gaan. Dat zou je denken. Want als je Akademisk BK in je navigatie invoert, leidt die je naar de handbalzaal waar de zin “Je zegt wel dat je wilt parkeren bij de Lidl, maar er is hier helemaal geen Lidl” doet vermoeden dat er iets mis is gegaan.

Na enkele rondjes zetten we koers richting het Gladsaxe Stadion, waarbij de bijrijder een paar keer grondig wordt vervloekt omdat hij net zo slecht blijkt te navigeren als de auto zelf. Daar aangekomen is het pikkedonker. En ja: ook deze wedstrijd is verplaatst naar een ander stadion met een kunstgrasveld. Onze tweede bracketed tick van vandaag. En nog erger: het Gentofte Stadion waar de wedstrijd plaatsvindt, ligt op een steenworp afstand van Lyngby, terwijl wij intussen een tour door Noord-Kopenhagen hebben gemaakt.

Quadrupel

Wanneer de auto aan de oplader ligt zodat we zonder problemen terug kunnen rijden naar Malmö, evalueren we de dag onder het genot van de duurste koffie en chocolademelk die we ooit hebben gedronken. Een quadrupel is zeker leuk om een keer mee te maken, maar door de navigatiestress krijg je niet echt de kans om van het stadion te genieten waar je bent, omdat je vaak laat aankomt en vroeg weer weg moet.

Door de diversiteit aan clubs op diverse niveaus en een brede variatie aan aanvangstijdstippen is het in Kopenhagen, een onderschatte groundhopbestemming, nog goed te doen. Even oppert Michiel nog een wedstrijd om 21.00 uur aan te plakken, maar dan kan hij terug naar Zweden lopen. Wij zetten weer koers richting Malmö en bespreken de optie van een quintupel. We denken niet dat we het zelf gaan doen, maar mocht er iemand zijn die vijf wedstrijden op een dag wil doen, dan horen we het graag.

Dit artikel is samen geschreven met Michiel Kraijkamp, die eerder het boek Hotseknotsbegoniavoetbal schreef dat is uitgegeven door de collega’s van Staantribune.