Fantastische dag bij de klassieker van Montenegro
Na jarenlang wedstrijden bezoeken ga je langzaamaan steeds verder op zoek naar nieuwe landen en onbekende wedstrijden. Waar je begint met tripjes naar Engeland en via landen als Tsjechië en Italië al snel in Belgrado terechtkomt wordt het met de reis obscuurder. Zo ontdek je af en toe een parel die nog niet overbezocht is, zoals de topper van Montenegro tussen Buducnost Podgorica en Sutjeska Niksic.
Eerder zagen we Sutjeska Niksic al in actie voor de voorronde van de Champions League tegen Ludogorets. Toen viel de passie van de Montenegrijnse supporters al op. Hetzelfde gold voor de vele graffiti’s van de Buducnost-ultras in hoofdstad Podgorica. Ook de onderlinge topper tussen beide clubs bezochten we enkele jaren geleden al. Die wedstrijd beviel, door de beide fanatieke supportersgroepen, dusdanig goed dat het een hernieuwd bezoekje door een andere IDH-redacteur vorig jaar niet kon achterblijven!
Barbaren vs hertogen
Qua toerisme kan Podgorica het niet halen bij andere grote steden in de buurt. Ook in eigen land win het de strijd niet van kustplaatsen als Kotor en Budva. Gelukkig is de toeristische waarde voor ons nooit de doorslaggevende factor bij het boeken van een trip. De lokale voetbalcultuur is belangrijker. En die is wel degelijk aanwezig, vooral bij de topper tussen Buducnost Podgorica en Sutjeska Niksic. Al de hele voetbalgeschiedenis lang de grootste wedstrijd van het land. Dat zegt overigens niet alles, want Montenegro is een van de weinige Europese landen waar voetbal niet de meest populaire sport is. Dat is, verrassend genoeg, waterpolo!
Maar goed, wij richten ons alsnog lekker op het voetbal. Die sport krijgt in de jaren 20 voor het eerst echt voet aan de grond in het voormalig Joegoslavische land. In 1925 wordt Buducnost opgericht en twee jaar later volgde Sutjeska Niksic. Gedurende deze periode voor de Tweede Wereldoorlog is er van een echte derby nog geen sprake, met andere succesvolle clubs als Crnogorac en Balsic die een rol van betekenis spelen. Pas na de oorlog ontwikkelen de twee clubs zich tot de beste van hun land. Dit zegt echter niet veel, want binnen het Joegoslavische voetballandschap spelen beide clubs geen rol van betekenis.
Lees hier meer over voetbal in Montenegro.
Hoewel Buducnost 26 seizoenen op het hoogste Joegoslavische niveau speelt, komt het nooit hoger dan de 6e plek. Sutjeska moet genoegen nemen met 9 jaar op het hoogste niveau. Sinds 2006 heeft Montenegro haar eigen competitie, waarbij Buducnost (6 titels) en Sutjeska (5 titels) de meest succesvolle clubs zijn. Ze mogen ook reken op de beste support. Met de Varvari (Barbaren) aan de kant van Buducnost en de Vojvode (Hertogen) bij Sutjeska. Deze supportersgroepen volgen hun clubs in alle takken van sport, want de tweestrijd tussen de clubs bestaat ook in o.a. basketbal, handbal en volleybal.
Uitsupportersverbod
Hoewel we met 50 kilometer afstand tussen beide steden dus niet echt mogen spreken van een derby, is de Crnogorski derbi zonder twijfel wel de grootste wedstrijd van het land. Dat deze wedstrijd – de Montenegrijnse competitie bestaat immers maar uit 10 clubs – minimaal vier keer per jaar wordt gespeeld is weliswaar wat veel, maar de supporters zijn er alsnog op gebrand om elke editie speciaal te maken. Hoewel de editie die wij eind 2023 bezoeken op het eerste oog weinig bijzonder is – er staat geen titel o.i.d. op het spel – zijn de verwachtingen toch hoog.
Eerste kleine tegenvaller is alleen wel het ontbreken van uitsupporters. Waarom is niet helemaal duidelijk, maar de bond heeft de bezoekers een straf opgelet. De Vojvode van Sutjeska zullen vandaag niet aanwezig zijn in het Stadion pod Goricom. Al het vermaak moet daarom komen van de Barbari van de thuisclub. Die groep neemt, in tegenstelling tot hun plek op de tweede ring, plaats op de eerste ring van hun korte zijde. Juist de plaatsing op de tweede ring is normaal een van de unieke dingen aan de groep. Voor ons komt het qua foto’s echter wel beter uit.
Chaotische voetbalcultuur in Montenegro
Wanneer de wedstrijd begint wordt het al snel duidelijk dat we qua voetbal weinig hoeven te verwachten vandaag. Het niveau in Montenegro behoort tot een van de laagste van het continent en zelfs de ’topper’ van vandaag is daar geen uitzondering op. Gelukkig gebeurt er genoeg op de tribunes om ons bezig te houden. Hoewel het stadion verre van uitverkocht is – voetbal mag inderdaad niet rekenen op een massale populariteit – zijn de wel aanwezige supporters bloedfanatiek. Op de korte zijde van Varvari heeft een hele goede groep zich verzameld. Er is lekker veel ultra-achtige kleding te zien en meerdere spandoeken.
Tijdens de wedstrijd blijft de groep de gehele tijd bezig om voor vermaak te zorgen. Non-stop wordt er vuurwerk afgestoken, wat ons alle gelegenheid geeft om heerlijke foto’s te maken. Ook vaders met zonen doen mee en geven de pyrotraditie al op jonge leeftijd door. Sowieso is de gemiddelde leeftijd op de tribune redelijk jong, met veel jongens die duidelijk nog niet klaar zijn met de middelbare school. Het zorgt allemaal voor een heerlijk, redelijk ongeorganiseerd allegaartje aan passie, vuurwerk en voetbalcultuur. Genieten geblazen dus!
Zo komen we de negentig minuten meer dan prima door, ondanks een wedstrijd die verder het beschrijven absoluut niet waard is. Gelukkig worden wij en de thuissupporters na de saaie wedstrijd nog wel beloond met een heerlijk einde. In de 86e minuut schiet invaller Balsa Sekulic het eerste en enige doelpunt van de wedstrijd binnen. Het leidt tot groot feest in Podgorica, want de topper is gewonnen. Een bijzondere wedstrijd, die toch elke keer weer het bezoeken waard blijkt!
Lees ook:
