Voetbal in Bosnië

Eeuwige herdenking en eeuwige support geven kleur aan openingswedstrijd

Eigenlijk is het Bosnische voetbal een soort hele vreemde tegenstelling. Qua niveau scoort de competitie Europees lager dan onder meer die van Letland, Wit-Rusland en Moldavië. Qua support heeft het, in tegenstelling tot alle andere kwaliteitsarme landen van Europa, dan weer wél clubs die mee kunnen doen in de Europese top. Een bizarre tegenstelling die je bijvoorbeeld terugziet bij FK Zeljeznicar.

FK Zeljeznicar was in de jaren 70 éénmaal winnaar van de Joegoslavische competitie en in de jaren 80 werd de halve finale van de UEFA Cup behaald. Nog altijd heeft de club een grote achterban met een gemiddeld toeschouwersaantal van 6.000 supporters. De Manijaci van de club kunnen zich als supportersgroep meten met de besten van Europa. Het voetbal dat de supporters daarentegen krijgen voorgeschoteld is van een abominabel niveau. Europees vond de club de laatste jaren haar Waterloo tegen o.a. Metalurg Skopje, Apollon Limassol en AIK. Zelfs een landkampioenschap is Plavi al bijna tien jaar niet meer gegund.

Voor altijd Srebrenica 

De laatste keer dat we op bezoek gingen in Sarajevo vierde Zeljeznicar haar 100-jarig bestaan. Zo’n gek feest als toen zal het vandaag waarschijnlijk niet worden voor de openingswedstrijd van het seizoen tegen FK Leotar. Toch zijn er ook nu weer duizenden supporters naar het schitterende Stadion Grbavica getrokken. Het begin van een nieuw seizoen waarin alles weer mogelijk is laat de supporters natuurlijk weer dromen van nieuw succes. Vooral de staantribune van de Manijaci is goed gevuld. Voor de wedstrijd zijn zij bezig met sjaals en ballonnen, om van de opening toch een mooi feest te maken.

Toch is vandaag niet per se het toneel van een groot feest. Het is namelijk de eerste wedstrijd van Zeljeznicar na de jaarlijkse herdenking van Srebrenica op 11 juli. De genocide waarvan het verlies en de pijn bijna 3 decennia later nog altijd voelbaar is in heel Bosnië. De Manijaci grijpen de thuiswedstrijd tegen FK Leotar daarom ook aan om datgene te herdenken wat nooit vergeten mag worden. Eerst zijn er twee tekstdoeken om aan te geven dat Srebrenica nooit vergeten mag worden juist voor de toekomst van Bosnië. Later zijn er nog een drietal tekstdoeken over de volksaard van zij die de tragedies hebben overleefd. Sterker dan staal en graniet.

Passie

De volksaard van de Bosniërs vertaalt zich verder tijdens de wedstrijd in veel passie op de tribunes. Het blijft toch een van de mooie dingen van het voetbal in de Balkan dat ook supporters op de “nettere” hoofdtribune massaal meedoen met zingen en springen. Bij elke twijfelachtige beslissing van de scheidsrechter springt de halve lange zijde op.

Wanneer Zeljeznicar de gelijkmaker maakt – enkele minuten eerder is FK Leotar verrassend genoeg op voorsprong gekomen – ontploft niet alleen de korte zijde, maar is het overal feest. Verder voelt vooral de rechtsback van Leotar de passie van de supporters. Wat hij precies gedaan heeft blijft ons onduidelijk, maar hij moet het de hele wedstrijd ontgelden. Ingooien leiden tot een smijtwedstrijd en supporters schelden hem van zo dichtbij mogelijk de hele huid vol.

Cultuur & traditie

In de tweede helft blijken de Plavi op het veld verder machteloos om degradatiekandidaat Leotar aan de kant te zitten. Ondanks een veelvoud aan kansen wordt er geen doelpunt meer gemaakt. Het niveau is bij vlagen echt bedroevend en ver onder KKD-niveau. Nee, het is wel duidelijk, voor voetbal hoef je echt niet naar Bosnië toe.

Gelukkig gebeurt er naast het veld nog wel iets moois. Op een meterslang tekstdoek komt een zin te staan, waar wij met ons Nederlands nog wel de woorden generatie, cultuur en traditie uit weten te halen. Even snel naar Google Translate levert de volledige zin op: dat alle generaties jou aanmoedigen, maakt deel uit van onze cultuur en traditie. Rondom het spandoek verschijnt een zee aan sterretjes. Een prachtig beeld bij een prachtige boodschap. Het is met afstand het hoogtepunt van de tweede helft.

Terwijl de eerste supporters al teleurgesteld afdruipen en de wedstrijd zelf eindigt in een massaal opstootje rondom de scheidsrechter rollen de Manijaci nog een tekstdoek uit. Koop een seizoenkaart – doe je supportersplicht! Zelfs na één wedstrijd weten de supporters na het teleurstellende resultaat al zo goed als zeker dat het wederom geen successeizoen zal worden, maar dat maakt niet uit. Zoals Srebrenica nooit vergeten mag worden, mag FK Zeljeznicar namelijk nooit verstoken blijven van support. Een band voor in de eeuwigheid!

Lars Smit
Leven lang verliefd op NEC. Helemaal gek van supporterscultuur, vergane glorie en amateurvoetbal.

Reageren is niet mogelijk.

0 %