Blue Moon over Manchester

“Blue Moon, you saw me standing alone. Without a dream in my heart. Without a love of my own”. De tekst van Blue Moon galmt door menig stadion wanneer fans van Manchester City het lied ten gehore brengen. Het gevoel van hoop dat centraal staat in deze muzikale klassieker past als geen ander bij de Citizens.

Voordat het lied in Manchester belandde, droeg Blue Moon al een lange geschiedenis met zich mee. Nadat het nummer is 1934 werd geproduceerd voor een film, is het nummer talloze keren gecoverd door vele artiesten. Grote namen als Louis Armstrong, Frank Sinatra, Elvis Presley en Rod Stewart hebben zich aan Blue Moon gewaagd. De vrolijke uitvoering van The Marcels in 1961 werd de grootste hit, die in vele landen de eerste plaats van de hitlijst sierde.

De tekst met een poëtische inslag gaat over het verlangen naar betere tijden. De titel verwijst naar het natuurverschijnsel blauwe maan. Anders dan de naam doet vermoeden, is de maan dan niet daadwerkelijk blauw van kleur, maar wanneer het twee keer in een maand een volle maan is, wordt dit verschijnsel blauwe maan genoemd. Vaak komt dit niet voor, eens in de twee of drie jaar is er sprake van een blauwe maan. De Engelse uitdrukking ‘once in a blue moon’ betekent dan ook ‘zeer zelden’. De kleur blauw staat daarnaast symbool voor melancholie, een onvervuld verlangen. In Blue Moon vormden deze uitgangspunten de basis waaruit de schrijvers van het lied, de Amerikanen Richard Rodgers en Lorenz Hart, het in 1934 schreven.

De verteller in Blue Moon is eenzaam en op zoek naar liefde. Uiteindelijk maken deze onvervulde verlangens van de verteller plaats voor geluk in de liefde. Hoewel dit op het eerste gezicht misschien iets te sentimenteel lijkt voor een voetballied, is het niet heel gek dat het lied verbonden is aan Manchester City.

Natuurlijk, lichtblauw is de kleur van het shirt van Manchester City. Maar dit is niet de belangrijkste reden. Tijdens de seizoensopening van het seizoen 1989-1990 in en tegen Liverpool wordt het lied voor het eerst gezongen na een 3-1 nederlaag. Het ooit zo grote Manchester City staat dat seizoen een lastige klus te wachten om degradatie uit de hoogste Engelse divisie te ontlopen. Na de nederlaag in de derby tegen Liverpool worden de uitfans op Anfield Road door politie nog even in het stadion gehouden om ongeregeldheden te voorkomen. Tijdens het oponthoud vermaken de fans zich met het zingen van Blue Moon.

De gevoelens van hoop die in Blue Moon verwoord worden, stonden destijds symbool voor het gevoel dat vele Citizens deelden: we gaan een zware tijd tegemoet, maar ooit zullen we weer bovenaan staan. Op Maine Road, het voormalige onderkomen van Man City, zou Blue Moon later uitgroeien tot het clublied.

Manchester City was niet de eerste club aan wie Blue Moon verwant raakte. De hoop in het lied vormde begin jaren tachtig voor fans van de Engelse divisieclub Crewe Alexandra aanleiding om Blue Moon te zingen. Zij het ietwat cynisch, omdat slechte resultaten hand in hand gingen met het toen blauwe uitshirt van de club. Na jaren van afwezigheid wordt Blue Moon ook rondom wedstrijden van Crewe Alexandra nog gedraaid en behoort het ook tot hun clubliederen. Toch associëren de meeste voetbalfans Blue Moon vooral met Manchester City.

Sinds de komst van Blue Moon bij Manchester City heeft de club veel sportieve hoogte- en dieptepunten gekend. Van degradaties tot het winnen van prijzen. Van afgedroogd worden door Manchester United tot het eigenhandig vernederen van de stadsrivaal. Altijd is Blue Moon de stabiele factor. Blue Moon laat de Citizens op hoogtijdagen als geen ander stilstaan bij sportieve dieptepunten uit het verleden. En bij sportieve dieptepunten, dan biedt de blauwe maan hoop op betere tijden.

Fans ManCity – Blue Moon

The Marcels – Blue Moon