Union tegen Rangers. Daar waar Champions League nog voetbal ademt.
Op 7 oktober 1964 verloor Royale Union Saint-Gilloise, die we de rest van dit stukje voor het gemak Union noemen, twee keer met 1-0 van de Italiaanse topclub Juventus. Deze deelname aan de Jaarbeursstedenbeker, de voorganger van de UEFA Cup, was het voorlopig laatste Europese optreden van Union.
Vandaag, 58 jaar later, wandelen we tussen een opgewekte en uitgelaten blauw-gele menigte over het universiteitsterrein van de Katholieke Universiteit Leuven richting het King Power Aan den Dreef Stadion van Oud-Heverlee Leuven. Hier zal Union vandaag haar comeback als Belgische topclub maken door in de voorronde van de Champions League de strijd aan te gaan met Rangers FC uit Schotland. Een ontmoeting met ontelbare verhalen.
Comeback
Waar enkele jaren geleden alleen de voetbalromantici en stadionfetisjisten Union kenden weten de meeste voetballiefhebbers sinds vorig seizoen ongetwijfeld wie Union is. De Brusselse topclub werd tot 1935 elf keer kampioen van België. Met elf titels staan les Unionistes nog steeds derde op de lijst met meeste kampioenschappen. Achter Anderlecht en Club Brugge, maar dus voor bijvoorbeeld Standard.
De wederopstanding van de laatste tien jaar gebeurt wel op een enorm Belgische manier. In 2013 wordt degradatie uit de Derde Klasse maar net voorkomen omdat KVK Tienen, dat boven Union eindigde, door de Belgische bond wordt teruggezet. Resultaat is dat Union als nummer 17 van dat seizoen een play-off mag spelen. RFC de Liege wordt met 1-0 verslagen en ondanks een degradatieplek in de reguliere competitie handhaaft Union zich. In 2015 promoveert Union vervolgens nadat het als derde is geëindigd in de competitie. Maar omdat de nummers 1 en 2, Royal Cappellen FC en Royal Football Comblain Banneux Sprimont, geen licentie aanvroegen voor de Tweede Klasse promoveert Union rechtstreeks.
De laatste stap
Nadat in 2018 de club wordt overgenomen door de eigenaar van Brighton & Hove Albion, de Brit Tony Bloom, wordt ook de laatste stap terug naar het hoogste niveau gezet. Na een halve finaleplaats in de beker in 2019 promoveert Union op 13 maart 2021 na een beslissingswedstrijd tegen rivaal RWDM naar de Eerste Klasse A. De club met stamnummer 10 is na de degradatie van 1973 na 48 jaar terug op het hoogste niveau. En hoe. Union wordt als eerste promovendus ooit herfstkampioen en wint de reguliere competitie.
Waar eerder in de wederopstanding het Belgische systeem de geel-blauwen gunstig gezind is kost het ze nu het kampioenschap. In de play-offs wordt twee keer van Club Brugge verloren waardoor de boeren kampioen worden en Union veroordeeld is tot de voorronde van de Champions League. Maar daar lijkt de steeds groter wordende stroom geel-blauwe supporters vanavond alleen maar dankbaar voor te zijn. Een stroom supporters die relatief jong en internationaal is. Door de snelle opmars in de voetbalpiramide en door het cultkarakter van de club.
Rangers FC
De tegenstander van vanavond, Rangers Football Club, uit het Schotse Glasgow is al wat langer bekend bij de mainstream voetballiefhebber. Maar ook The Gers hebben een roemruchte wederopstanding meegemaakt in het afgelopen decennium. In juni 2012 wordt het bedrijf The Rangers Football Club PLC failliet verklaard. Een nieuw bedrijf, The Rangers Football Club Ltd, wordt opgericht om de activa van Rangers FC over te nemen en voor de club te behouden.
Tien van de twaalf ploegen op het hoogste niveau van Schotland, uitgezonderd Rangers en Kilmarnock, stemmen voor degradatie van Rangers naar het vierde Schotse niveau. Na drie kampioenschappen in vier jaar speelt Rangers vanaf 2016/2017 weer op het hoogste Schotse niveau. In 2020/2021 wordt de club alweer voor de 55e keer landskampioen. Drie keer vaker dan The Boys van Celtic. Vorig seizoen bekroont Rangers de comeback bijna met een Europese prijs. De ploeg verliest pas na strafschoppen de finale van de Europa League van Eintracht Frankfurt.
The Bhoys
Met de wederopstanding in de laatste tien jaar houden de belangrijke overeenkomsten tussen beide clubs wel op. Sterker nog, op supportersgebied zitten er grote verschillen tussen beide fanatieke supportersgroepen. De fanatieke Union Bhoys van Saint-Gilloise tegen de Union Bears van Rangers. Bij Rangers is het Union gebaseerd op de vooral unionistische en protestantse achterban van het blauwe deel van Glasgow. Een politieke stroming die gelooft in één groot Brittannië en waar dan ook vooral de Britse Union Jack of het Rood wit blauw het uitvak kleur geven.
Het Union Bhoys van Saint-Gilloise is een eerbetoon aan Celtics bijnaam The Boys, wiens stadion vaak groen wit en oranje kleurt. De kleuren van Ierland. De Ierse nationalisten. Een rivaliteit die dus grotendeels is gebaseerd op een strijd aan de andere kant van de Ierse zee en met als jaarlijks strijdtoneel the Old Firm tussen Celtic, opgericht door Ierse migranten in East End, en Rangers, dat tot 1989 geen Rooms katholieke spelers contracteerde.
Stadion
Buiten een aantal door Rangers fans buitgemaakte Bhoys sjaals was er rondom het stadion weinig van deze papieren rivaliteit te merken. Beide supportersgroepen rondom het stadion zijn vooral bezig met bier drinken en de wedstrijd. Terwijl de 1.500 Rangers fans met kaartjes zich verzamelen op Tribune 2 spoeden de 7.500 Union fans zich naar de grote ingang om de tribunes 1, 3 en 4 te bevolken. Op Tribune 4 achter de goal vooral de fanatieke Union fans en op de uit twee ringen bestaande lange zijdes de overige supporters en ook vele voetbal of stadion fetisjisten.
Wij verspreiden ons over Tribune 3 en komen deels in vak 301 terecht, meteen naast het uitvak van Rangers, en deels op de tweede ring in de vakken 327 en 329. We waren zonder verwachtingen naar Leuven afgereisd maar zijn positief verrast. Het stadion is een prima stadion. Lekker dicht op het veld en vanavond bewijst dat er een prima sfeer kan hangen.
Europacup sfeer
De hele avond hangt er namelijk een heerlijke Europacup sfeer. De Union Bhoys op T4 zorgen bij opkomst voor een paar blauwe en gele rookpotten, er landen wat stroboscopen op het veld en ze zijn de hele wedstrijd vocaal bezig. Het uitvak toont zich het eerste half uur een waardig tegenstander. Een klein groepje van enkele tientallen Ultras achter de goal aangevuld met honderden ‘gewone’ fanatieke supporters.
Naarmate het spelbeeld kantelt richting de thuisclub neemt het volume in het uitvak wat af en haken de duizenden op de lange zijdes vaker in bij de Ultras. Vooral het “Ici ici c’est Saint Gilles” rolt uit duizenden kelen. Overigens ook best een bijzondere song omdat het stadion waar Union normaal gesproken haar thuiswedstrijden speelt, het Joseph Marien Stadion in het Dudenpark, niet in Sint Gillis ligt, maar in buurgemeente Vorst. Dat soort gevoeligheden verdwijnen na een klein half uur helemaal naar de achtergrond als Teddy Teuma de thuisploeg op een 1-0 voorsprong schiet. Het stadion in Leuven ontploft voor de eerste, maar zeker niet voor de laatste, keer vanavond.
Overmacht
Eigenlijk heeft Rangers vanavond niets in te brengen. De 2-0 hangt eerder in de lucht dan de 1-1. Terwijl op de tribunes de triples en andere biertjes stevig vloeien groeit ook het vertrouwen in een goede afloop. Een kwartier voor tijd appelleert alles met een geel blauw hart voor een penalty. Na een bezoekje aan de VAR fluit de scheids voor een pingel. Dante Vanzeir schuift de 2-0 rustig in het hoekje en het stadion ontploft.
Volwassen mannen vallen over elkaar heen en de Union aanhang verandert van 7.500 individuen in een kolkend geheel. Ook de wat nuchtere supporters schreeuwen hun kelen inmiddels schor en de eerste Schotten druipen af richting huis. Dat Union nog zeker een 200% kans mist mag de pret niet drukken. De geel blauwe Brusselse invasie stopt vanavond niet meer met het maken van geluid. Heel veel geluid.
De return
Na het eindsignaal klinkt een applaus en gezang van tevredenheid en pure euforie. Niemand hier is bezig met of het eerlijk is dat er play-offs bestaan in het Belgische voetbal. Iedereen geniet van het moment en de herinneringen. Herinneringen die hier vanavond zijn opgedaan en voor altijd zullen worden meegedragen. De spelers lopen hun ronde en wij lopen langzaam naar buiten. Buiten genietend van de aanblik die de open hoeken bieden op de hoge tribunes. Tribunes waar supporters feest vieren met hun spelers.
Langzaam loopt Den Dreef leeg en zoeken de 7.500 supporters een van de tientallen bussen of honderden auto’s op. Waarschijnlijk al aftellend naar dinsdag als de return op het programma staat. Waarin Rangers en Union op herkansing gaan. Om weer een stap te zetten naar het grote doel van de Champions League. Om de comeback compleet te maken. Voor een toernooi waar wat ons betreft beide clubs thuishoren.
