Voetbal in Finland

Stadin derby Helsingissä: Finse verrassing

Het Finse voetbal speelt vooral een anonieme rol in Europa. Het nationale team behaalde nog nooit een eindronde van het EK of WK. Ook de Finse clubs worden steevast in de voorrondes van de Europese competities eruit geknikkerd. Eénmaal wist HJK Helsinki door te dringen tot de groepsfase van de Champions League. Dat gebeurde in het seizoen 1998/1999. Wel bracht Finland de sierlijke Jari Litmanen voort, die tot op heden gezien wordt als de beste Finse voetballer aller tijden. Ook Sami Hyypia, voormalig aanvoerder van Liverpool, kende een succesvolle internationale carrière met als hoogtepunt de bizarre Champions League finale tegen AC Milan in 2005. Nee het Finse voetbal zegt me nog weinig maar Stadin derby Helsingissä kan wel eens verrassen.

In Finland hebben ze meer met ijshockey en pesäpello, oftewel Fins honkbal. Waarom dan toch afreizen naar de hoofdstad Helsinki? Heel simpel, in 2015 promoveerde HIFK eindelijk weer naar de hoogste afdeling waarmee de derby van de hoofdstad na 43 jaar afwezigheid terugkeerde. De meest succesvolle club (HJK) tegen de oudste club van het land (HIFK). Hoewel HJK financieel en sportief een paar stappen voor loopt op de aartsrivaal, blijken de derby’s eens te meer wedstrijden op zich te zijn. In de 10 voorgaande clashes won HJK er namelijk slechts drie. Het kan echter maar zo de laatste derby zijn voorlopig. HIFK vecht tegen degradatie alsook tegen een faillissement. Afdalen naar het tweede niveau heeft namelijk financieel desastreuse gevolgen voor de club.

Klein maar fanatiek

HIFK is de club die mijn sympathie wint. Niet alleen vanwege het feit dat zij meer de volksclub zijn, maar ook vanwege hun de underdogrol. HJK staat inmiddels een straatlengte voor in de competitie, daarom gun ik HIFK juist die drie punten. De sympathie wordt versterkt zodra mijn twee Schotse reisgenoten en ik voet zetten op het terras van Hook, de vaste thuisbasis van de ultras. Het zijn geen grote aantallen, maar toch een aardige clubje gasten met pure passie en liefde voor hun club. Hun corteo van slechts enkele honderden meters naar het stadion zit vol fanatisme. Het valt ze absoluut te prijzen.

De wandeltocht loopt vlak langs de fanatieke aanhang van HJK, die wat lauwtjes reageren op de rood-witte stoet. Wat middelvingers en andere obscene gebaren versterkt met wat boe-geroep is het enige wat ze in te brengen hebben. Dat valt mij dan ook zwaar tegen. De aartsrivaal marcheert notabene op een 10-20 meter van je vandaan. Moet ook zeggen dat het vooral een paar ‘stoere’ jonge ventjes zijn die de wat sneue reactie geven.

De Telia 5G Arena, zoals het stadion tegenwoordig heet en wat als thuisbasis fungeert voor beide clubs, mag gerust geschaard worden in de categorie dertien in een dozijn bak. Nee, als liefhebber van oldschool voetbalstadions maakt dit plastic ogend bouwwerk met dito grasmat weinig indruk. Waar ik wel verheugd over ben is dat het stadion nog een paar fatsoenlijke lichtmasten heeft gekregen. Dat hoort naar mijn mening gewoon bij een voetbalstadion!

De fanatieke aanhang van beide clubs vullen de korte zijden die zeer goed gevuld zijn. De hoofdtribune is slechts half gevuld en de andere lange zijde, waar wij plaats nemen, is verre van uitverkocht. Desondanks was de support vanaf minuut één derbywaardig. Hoewel absoluut niet te vergelijken met derby’s op de Balkan, was het gezang aan beide kanten de volledig wedstrijd volle bak aanwezig.

Stadin derby Helsingissä

De ultras van HJK namen voor de aftrap alvast een voorsprong. Op hun zijde een tifo actie in het teken van een Klubi (hun bijnaam) speler die de bal met een streep achter de doelman van de rivaal knalt. De “goal” kan echter op weinig gejuich rekenen. Goed geprobeerd. Vervolgens komen de vlaggen tevoorschijn en wat pyro, waarbij het gezang los barst. De tifo actie met pyro in het uitvak is meer geslaagd, hoewel het even lijkt dat ze per ongeluk een eigen spandoek in de brand hebben gestoken. Die weten ze echter op tijd te redden.

Terwijl de derby op de tribunes al lang en breed op gang is, kabbelt de wedstrijd op het veld wat saai voort. Echte kansen zijn er amper te noteren. Een half liter blik Carlsberg – ze weten er tenminste fatsoenlijk bier te verkopen – was een welkome aanvulling geweest ter compensatie voor de slaapwekkende vertoning op het veld. Helaas mag het bier alleen achter de tribunes gedronken worden. Onbegrijpelijk, want bier hoort er gewoon bij op de tribune.

Gelukkig biedt de tweede helft een stuk meer spektakel. Het spel golft op en neer. Na 10 minuten spelen kan het thuispubliek op de banken als Onovo van dichtbij vrij mag inkoppen. Lang kunnen ze niet van de voorsprong genieten, want zes minuten later staat de gelijkmaker al weer op het bord als Ristola hard binnen schiet. Het uitvak ontploft! Een fantastisch gezicht, juichen met pure passie! Toch is het de thuisploeg die aan het langste eind trekt door een kwartier voor tijd de winnende binnen te schieten. HJK verwerft daarnaast Stadin Herruus, oftewel de heerschappij over Helsinki, de titel die wordt ontvangen als het team de meeste punten haalt uit de derby ontmoetingen. Desondanks groeit mijn sympathie juist voor HIFK waar het uitvak tot het einde volle bak blijft geven. Ik hoop dan ook oprecht dat ze zich weten te handhaven.

Al met al een prima derby day. En ondanks het bedenkelijke voetbalniveau op kunstgras, zal ik te allen tijde een dergelijke derby met pure passie op de tribunes verkiezen boven het commerciële gedrocht vol met ijdele vedetten zonder enige clubliefde. De hymne kan mij dan ook gestolen worden, dit is Stadin derby Helsingissä.

De Twaalfde Man
Pure passie! Liefhebber van het spelletje en dan vooral wat er rond het voetbalveld gebeurd. Vertoeft het liefst tussen de fanatiekelingen voor de ultieme belevenis om daarnaast de passie op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen. Gek van authentieke voetbalcultuur, oude stadions en heeft een zwak voor de Balkan. Heeft als doel om voetbal in alle Europese landen te hebben gekeken. Is te volgen op zijn eigen Facebook pagina. Schreef in 2019 het boek Derby Days, met 26 verhalen rond Europese derby's aangevuld met een scala aan eigen fotomateriaal.

Reageren is niet mogelijk.

0 %