Meppen knokt zich naar de ‘Derbysieger’ titel
De Hänsch-Arena mag gerust één van de pareltjes van het Duitse voetbal genoemd worden. Eén heerlijke oldschool bak wat uit alle hoeken en gaten voetbal ademt. Giet daar een aantrekkelijk derby sausje in en je hebt alle ingrediënten voor fantastische voetbalavond. De Niedersachsenderby van eergisteravond had echter nog wat extra’s. De laatste ontmoeting tussen SV Meppen en VfL Osnabrück in competitieverband vond plaats in 2000. De laatste thuisoverwinning van Meppen in de derby was in 1992 en de laatste ontmoeting in 2015 (finale Niedersachsenpokal) eindigde in een overwinning voor de paars-witten na strafschoppen. Genoeg aanleiding dus voor Meppen om er vol op te klappen.
Schouder aan schouder, samengepakt tegen de hekken, bijna in staat om het heilige gras aan te raken. Het stadion zit tot de nok toe gevuld. Het is dringen om goed zicht op het veld te hebben. De spanning is van de gezichten af te lezen bij alle 13.286 supporters. Szene Meppen, de ultras van de blauwen, zingen zich de kelen schor. Deze avond moet het gebeuren voor de promovendus van de 3. Liga, revanche op de aartsrivaal uit Osnabrück.
Zowel bij Szene Meppen als in het uitvak is voorafgaand een aardige tifo te zien, waarbij de mensen in het uitvak ‘vriendelijk’ te horen krijgen dat zij zonen zijn van vrouwen die het oudste beroep ter wereld uitoefenen. De toon is gezet.
Deze avond is er voor mij plek op de Neue Tribüne waarbij de naam ‘minst oude’ misschien beter tot zijn recht komt. Bij de cornervlag, met mijn neus tegen het hek probeer ik zoveel mogelijk mee te krijgen van alles wat er op en om het veld gebeurd. Veel mensen om mij heen hebben een nog beroerder zicht op het veld. Bij sommigen vraag ik mij echt af of ze überhaupt wat kunnen zien. Het lijkt ze weinig te deren. Het gaat vanavond maar om één ding, winst in de derby.
De beginfase is moeizaam. De wedstrijd komt langzaam op gang. Naarmate de eerste helft vordert begint Meppen steeds meer plaagstootjes uit te delen. Zo ongeveer halverwege ontploft het stadion als uit een voorzet raak wordt gekopt. Het doelpunt wordt echter afgekeurd, de reden ontgaat mij volledig. Lang hoeft het thuispubliek niet te treuren, want 5 minuten voor de rust pegelt Granatowski van afstand de bal tegen de touwen, 1-0! Op dat moment een verdiende voorsprong voor de thuisploeg.
De tweede helft begint met een vette pyroshow in het uitvak. De Violet Crew laat zich zien. De omroeper doet tevergeefs een poging om ze tot de orde te roepen. Het is wel een teken voor VfL om meer de aanval te zoeken. Het spel golft op en neer, de spanning neemt met de seconde toe. Waar Meppen voorzichtig op zoek gaat naar een grotere voorsprong komen de paars-witten af en toe gevaarlijk voor de goal. De thuisploeg ontsnapt meerdere malen aan de gelijkmaker. Ook de paal helpt de keeper een handje. De tijd tikt langzaam weg en de klok begint steeds meer vrienden met Meppen te worden. Het uitvak zet andermaal de boel in vuur en vlam. Het is billenknijpen tot de laatste seconde.
Szene Meppen staan ongeduldig op de reclameborden aan de andere kant van het hek, smachtend naar het laatste fluitsignaal. Ik verwacht ieder moment een pitch invasion, maar die blijft helaas uit. Wel een orkaan van geluid, maar ook enorme opluchting, stijgt op uit het stadion na het laatste fluitsignaal. SV Meppen knokt zich naar de titel Derbysieger!
SV Meppen is simpelweg een heerlijke voetbalclub waar het in alle opzichten nog puur draait om het spelletje, met al zijn eigenaardigheden. De aanwezige elite is niet te onderscheiden van Jan met de pet. Je hebt bierfusten tegen het hek op de korte zijde (een simpel verkooppunt van bier) en de eenzame capo in de hekken. De beste man deed verwoede pogingen om meer sfeer op een bepaalde stuk van de korte zijde te krijgen, maar bleek een kansloze missie. Hij werd compleet genegeerd, de sfeermakers zitten immers op het vak ernaast. Een komisch gezicht. Maar of het nou volle bak is of niet, SV Meppen is een genot voor de voetbalpurist. En dat op slechts een kwartiertje van de grens.
