Interlandvoetbal: op pad met Bosnië
Het interlandvoetbal kan mij gestolen worden. Ik loop er niet voor warm. Ook niet voor het treffen met de Duitsers vrijdag. Misschien leuk tijdverdrijf als ik niets beters te doen heb. Voor de passie en trots van Bosnië maakte ik in 2016 vooralsnog eenmalig een uitzondering. Met duizenden naar Brussel. Eensgezindheid onder de harde kernen van de verschillende clubs. Het land heeft zwaar geleden. Maar hun nationalistische trots is niet klein te krijgen.
Enkele maanden ervoor maak ik kennis met het voetbalfanatisme in het Balkanland. De rivaliteit tijdens de Sarajevski Derbi is ongekend. Maar vandaag staan leden van zowel Manijaci als Horde Zla gebroederlijk zij aan zij in de Belgische hoofdstad. Zij vertegenwoordigen nu hun land, hun trots. Iets wat ik in Nederland al heel lang mis. Bij ons is het circus Oranje wat de klok slaat. Dagjesmensen voor wie voetbal ineens een uitje is. Een slap aftreksel van het carnaval uit de zuidelijke provincies. Nederland, het braafste jongetje van de klas die zo af en toe als een halve tamme uit de school klapt op hoempapa muziek.
Met BIH Fanaticos voorop geven de Bosniërs hun visitekaartje af. Zowel buiten als in het stadion. Ben je te gast, dan ben je één van hen. Een dag waarbij het land, de mensen en de passie mij verder in de greep heeft genomen. Ondanks dat ze vandaag tegen een kansloze 4-0 nederlaag aanlopen is hun positivisme en fanatisme er niet minder om. Geweldig om te zien, mee te maken en te voelen. Een land wat nog altijd moeilijkheden kent, maar ze geven niet op. Daar kunnen wij een hoop van leren.
Bosnië speelt vanavond de kwalificatiewedstrijd tegen Liechtenstein. Dat moeten weer drie punten opleveren in een poule met Italië, Finland en Griekenland. Met al twee nederlagen op zak zal kwalificatie voor het EK een moeilijke opgave worden.
