AmateurvoetbalGroundhopping

Het wonder van Kinderdijk

Het is een vroege, stervenskoude zaterdagochtend op 2 januari 2021 wanneer ik besluit om goed bepakt vanuit Rotterdam de fiets op te stappen. Zoals gebruikelijk rijd ik in zuidelijke richting via de Brienenoordbrug naar het Gorzenpark in Ridderkerk. Normaliter laat ik de Drechtsteden links liggen en de Brug over de Noord, die Hendrik-Ido Ambacht en Alblasserwaard verbindt, aan mij voorbij gaan. Door corona is de recente jaarwisseling echter minder uitputtend geweest dan de jaren ervoor, de beentjes voelen nog verdomde goed en ik besluit voor de verandering de oversteek te maken. Aan de andere kant van de brug sta ik voor de keuze waarnaartoe ik de tocht zal vervolgen. Mijn oog valt op Kinderdijk.

Het dorp heeft mij nooit eerder echt aangetrokken. Het beeld van hordes Chinezen die massaal vechten om een plek voor de beste selfie met 19 windmolens liet ik liever voor wat het was. Maar nu ik zo’n 5 kilometer van het werelderfgoed verwijderd ben en de toeristen veilig thuis achter de geraniums zitten, besluit ik Nederlands wonder te gaan aanschouwen. Het tempo zit er goed in en al snel fiets ik de Molenstraat op in Kinderdijk. Vol verbazing verminder ik plots mijn snelheid. Boven de woningen van het dorp zie ik trots twee lichtmasten torenen. Mijn gedachten gaan naar een idyllisch sportpark middenin een volksbuurt. Zou het? Engelse taferelen op deze oer-Hollandse plek? Mijn voetbalhart maakt voorzichtig een sprongetje.

De Schans

En niet onterecht. Ik blijk bij toeval gestuit te zijn op het schitterende sportpark de Schans van V.V. De Zwerver. Een dijk van een vereniging, gelegen in het hart van het dorp. Te midden van de Veerdam ligt de entree van het complex. Boven het hek verraden de zwart/rode gekleurde letters de clubkleuren en zijn bespeler. Hierachter volgt direct de schitterende tribune in bijna het gehele verlengde van de lange zijde. Vier rijen met houten planken, bovenop op het veld, vanwaar je de sublieme grasmat van het hoofdveld kan ruiken. Wanneer je de tribune vanaf de andere zijlijn aanschouwt, zie je de woningen boven de tribune torenen, zoals de lichtmasten torenen boven de woningen van het dorp. De Schans ademt de romantiek die bij zoveel hedendaagse complexen in Nederland ontbreekt. Ik dacht in Kinderdijk Nederland in zijn puurste te vorm te gaan zien. Hoe een mens zich kan vergissen…

Nu ik de Schans heb aanschouwd, wil ik zijn ziel ontdekken. Voor de seizoensouverture van de Zwerver trek ik daarom op 25 september opnieuw richting Kinderdijk. Ditmaal per auto en deze parkeer ik in de wijk aan de achterkant van de Schans vanwaar ik door de volksbuurt wandel naar de prachtige entree gelegen tussen de woningen aan de Veerdam. Enkele minuten voor aanvang van de wedstrijd betreed ik opnieuw het complex en het ademt dezelfde sfeer van onze eerste ontmoeting. De tegenstander vandaag is Roda Boys uit het Gelderse Aalst. Vanaf het eerste fluitsignaal zijn zij de bovenliggende partij. Het positiespel is verzorgder, de spelers ogen technisch vaardiger, waar de mannen van De Zwerver het moeten hebben van enthousiasme en wilskracht. Na een mooie aanval komen de bezoekers op voorsprong en het is dankzij de doelman van de thuisploeg en het aluminium dat het tot aan de rust bij 0-1 blijft.

Het slotoffensief

Na de pauze verandert het spelbeeld en al vrij snel komen de Kinderdijkers op gelijke hoogte na een prachtige boogbal in de verre hoek. Vanaf dan worden de duels harder en de spelverdeler van De Zwerver mag na een charge inrukken met zijn tweede gele kaart. De tien houden nog geen twee minuten stand, Roda Boys komt op 1-2. De gemoederen lopen verder op wanneer de scheidsrechter, die op zijn zachts gezegd zijn negatieve stempel op de wedstrijd drukt, en de grensrechter in conflict raken. De grens, gehuld in V.V. De Zwerver polo, laat zich uit zijn tent lokken en zoekt de confrontatie met de arrogante leidsman waarna ook hij het veld moet verlaten. Hoewel de wedstrijd gespeeld lijkt, roert de Schans zich, de Kinderdijkers rechten de rug en persen een slotoffensief uit het vuur.

Aangemoedigd door zijn fanatieke supporters zoekt De Zwerver met man en macht de aanval. Kans op kans wordt vakkundig om zeep geholpen waardoor het lot lijkt beslecht in het voordeel van Roda Boys. Prompt valt de bal na een mooie actie nog een keer goed en dankzij een fabuleuze stift houdt de thuisploeg alsnog een punt over aan het duel. De gelijkmaker wordt, hoe kan het ook anders, gevierd samen met de fans achter de goal. De Schans biedt romantiek, zijn supporters geven het bezieling. Met een zeer voldaan gevoel keer ik huiswaarts. Ik denk terug aan die koude zaterdagochtend op 2 januari toen ik al het moois dat Kinderdijk te bieden had in al zijn pracht en praal voor het eerst aanschouwde. De negentien windmolens heb ik overigens nog steeds niet in levenden lijve gezien.

Rutger Baggerman
Rotterdammer en opgegroeid op de tribunes van de Kuip. Is sinds een bezoek aan Engeland helemaal idolaat van authentieke stadions en romantische sportparken. Verkiest steevast amateurvoetbal boven de Champions League.

Reageren is niet mogelijk.

0 %