Groundhoppend door Portugal #21: De Koninklijke van Queluz

In de serie ‘Groundhoppend door Portugal’ blik ik elke week terug op een groundhop die ik het afgelopen half jaar heb gemaakt in Portugal. Deze serie beschrijft daarmee de voetbalcultuur van onze huidig Europees kampioen. Van de Derby de Lisboa tot de krochten van het amateurvoetbal. Vandaag in deel 21: de degradatiestrijd van Real SC

Vorige week schreef ik hier over de streekderby en degradatiestrijd tussen Cova da Piedade en Real SC. Het leek me een goed plan om de week die erop volgde gelijk Real SC maar eens mee te pakken als thuisploeg. De tegenstander dat weekend was Santa Clara. Santa Clara draaide goed mee in de top van de Segunda Liga en dus stond er een mooi contrast op het programma tegen hekkensluiter Real SC. Verder is Santa Clara ook nog een unieke club. De ploeg is namelijk de enige profclub die haar thuisbasis heeft op de schitterende eilandengroep de Azoren. Een eilandengroep die Westelijker ligt dan heel het continent Afrika.

De Koninklijke

Real Sport Clube heeft haar thuisbasis in de stad Queluz. De club en de stad hebben een innige band samen. Toen in 1995 de club onstond door een fusie tussen Grupo Desportivo de Queluz en Clube Desportivo e Recreativo de Massamá is gekozen voor een naam die verwijst naar de stad. Queluz is namelijk het bekendst vanwege het Palácio Nacional, oftewel het Nationale Paleis van Portugal. De club die speelt in de stad van het Nationale Paleis mag zich zonder twijfel Koninklijk noemen. Vandaar dat de club zich Real SC heeft genoemd, de Koninklijke van Portugal. Dit imago wordt nog versterkt door het kroontje in het logo van de club.

Waar duidelijk een achterliggende gedachte zat achter de naam van de club, bleek die creativiteit te ontbreken bij het benoemen van het sportcomplex. Het schitterend gelegen stadion heet namelijk Complexo Desportivo do Real SC, oftewel het sportcomplex van Real SC. Waar de naam dus doet vermoeden dat het stadion niet heel speciaal is, is dit allerminst waar. Aan alle kanten van het stadion is namelijk een mooi uitzicht over de stad en omliggende steden te zien. Ook liggen er achter de ene zijde mooi gekleurde flats en is een aparte watertoren op de heuvel naast de tribune te zien. Ook het gebouw van de kleedkamers ligt er mooi bij. Mijn persoonlijke hoogtepunt van het stadion is de McDonalds die er pal tegenaan ligt. Fastfood en voetbal blijft een gouden combinatie.

Jeugd brengt goude tijden

Het leuke aan Real SC is dat ik eindelijk eens een ploeg ga zien die haar gouden tijd nu beleeft. Bij erg veel van de ploegen die ik heb bezocht liggen hun beste jaren al achter zich en zullen vermoedelijk ook niet meer terugkeren. Real SC beleeft daarentegen haar gouden tijd. In 2016/17 werd het kampioen van het derde niveau en mocht zich voor het eerst op gaan maken voor een avontuur in het profvoetbal. Dit succes is voor een groot deel bereikt door de sterke jeugdopleiding van de club. De bekendste naam die deze jeugdopleiding voortbracht is vleugelflitser en veelvoudig international Nani. Ik was dus heel benieuwd of de jonge ploeg van Real SC een resultaat kon behalen tegen de eilandbewoners van Santa Clara.

Het stadion was schitterend, het weer was heerlijk en mijn buik was goed gevuld. Alles was klaar voor een heerlijk potje voetbal. Het enige minpuntje waren de cheerleaders die tijdens de opkomst voor sfeer moesten zorgen. Dit voelde erg geforceerd en niet authentiek aan. Verder was de middag perfect. Santa Clara bleek alleen een veel betere ploeg te hebben dan het onervaren Real SC. Na een halfuur kwam Santa Clara terecht op voorsprong, Real SC had niks in te brengen. De hele tweede helft was het wachten op het beslissende tweede doelpunt van de eilandbewoners. Met een spaarzame counter in de 91e minuut wist Real SC echter geheel tegen de verhouding in één punt te pakken. Het was een van de grootste stunts die ik heb gezien en zeker een Koninklijke waardige.

Dit is een verhaal uit de serie Groundhoppend door Portugal. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.