Dublin Derby: Dublin is rood zwart!

The Dublin Derby. Een van de wedstrijden die al lang op de bucket list staat. De wedstrijd tussen rood zwart en groen wit. Tussen noord en zuid. Tussen de volksclub en de middenklasse. Een van de laatste keren op Dalymount Park. De authentieke parel die de komende jaren tegen de vlakte gaat. Een beleving om naar uit te kijken!

Dublin

Dublin is vanaf Schiphol prima te bereizen en met openbaar vervoer goed verbonden met het vliegveld. Voor vijf tientjes hebben we met twee personen drie dagen heel Dublin doorgereisd. Een stad met een aantal indrukwekkende gebouwen. De Saint Patricks Cathedral. De historische books of Kells in de Library van het Trinity College. Dublin Castle en uiteraard de gezellige steegjes rondom the Temple Bar. Erg leuk maar wel toeristisch. Loop er lekker doorheen en zoek daarna een authentieke Irish Pub op voor een goede burger of steak.

Mocht je houden van mooie vergezichten over kliffen en de oceaan, dan ben je vanuit Dublin in drie kwartier op de meest idyllische plekjes. Je neemt de Dart line naar plaatsjes als Howth, Malahide of Killiney en drinkt koffie waar Michelle Obama dat deed, ziet het huis van Bono of wandelt langs kliffen met uitzicht op spelende dolfijnen. Zorg voor goede wandel- of sportschoenen en geniet van heerlijke visrestaurantjes. Een mooie invulling van je dag als je een dag eerder in Dublin bent. Ik zou het niet op de wedstrijddag doen, want je looptempo ligt gelet op de hoogtemeters een stuk lager dan dat het thuis ligt. Genoeg toeristische info. Door naar het hoofdmenu van deze trip!

Bohemians FC

Bohemians Dublin Football Club, zoals de club voluit heet, is elf keer landskampioen geworden en heeft zeven keer de FAI Cup gewonnen. De club speelt in het zwart met rood en heeft als bijnamen the Bohs en the Gypsies. De club is 129 jaar oud en speelt al vanaf 1901 op Dalymount Park in de wijk Phibsborough. Wandelend vanaf het mooie Griffith Park lopen we tussen de vooral met rode baksteen uitgevoerde Victoriaanse huizen. Dichter bij het stadion wordt het beeld bepaald door grotere industriepanden.

Vrijwel allemaal vervallen met veel beton en verroest ijzer. De hoogste heeft een Palestijnse vlag hoog bovenop het dak staan. Ierland is het land in Europa dat het meest van alle landen een pro Palestijnse koers vaart. In 2018 overwoog de Ierse Senaat nog wetgeving die gericht was op het criminaliseren van handel met Israëlische nederzettingen. De sympathie van de katholieke Ieren voor de Palestijnen komt door de, in hun ogen, gedeelde geschiedenis van onderdrukking. Dat is ook de reden dat het katholieke Celtic vaak Ierse en Palestijnse vlaggen op de tribunes laat zien.

Dalymount Park

Kijk je voorbij deze betonnen kolos dan doemen de grote lichtmasten van Dalymount Park op. Lichtmasten die voorheen hun werk deden bij het oude stadion van Arsenal Highbury, en nu als een gids zijn voor de toestromende supporters. Een gids die ook wel nodig is want op de lichtmasten na duidt niets hier op de aanwezigheid van een voetbalstadion. Groen wit en rood zwart lopen door elkaar heen op zoek naar de voor hun bedoelde ingang. De massaal aanwezige politie kijkt ontspannen toe. We lopen Saint Peter’s Road op en zien een rij mensen klaar staan om de tuinen in te wandelen. Dit blijkt de ingang van het stadion te zijn en we sluiten aan.

Aan het eind van de doorgang worden we welkom geheten op de Jodi Stand. Een muur bestaande uit beton aan de onderkant en golfplaten aan de bovenkant, versierd met een ijzeren boog met de de naam van de club en het oprichtingsjaar lacht ons toe. De betonnen muren zijn massaal voorzien van graffiti. Een kale zanger met Argy bargy op z’n arm getatoeëerd en als bijbehorende tekst “This is a working class protest” en in kolossale letters Bohemians FC zijn de meest opvallende pieces.

Cult

Als we door de rode, smalle turnstiles het stadion inlopen kunnen we links en rechts naar de bar of rechtdoor naar de tribune. We kiezen voor het laatste. We lopen tegen het veld aan en zien een grote lege tribune voor ons. De Connaught Street Terrace wordt slechts gebruikt door cameramensen en wat stewards. De bovenkant is voorzien van enkele grote borden. Dalymount Park, Home of Irish Football en Gypsies supporters trust completeren het zwart witte geheel. Rechts van de Connaught Street Terrace bevindt zich een fantastisch schouwspel. Een soort voetbalporno met uitgebreid voorspel en hoogtepunt. De Phibsborough Road Terrace of Tramway End is een aan de bovenkant cirkelvormige staantribune. Aangezien de tribune nu gesloten is hebben club en supporters hem voorzien van tientallen spandoeken. Deels politiek, voor LHTB rechten en tegen het kapitalisme, en deels om de liefde voor Bohs te benoemen. ‘As Dublin as could be’ en ‘Bohs will rise again’. Het moet een fantastisch gezicht zijn geweest om beide tribunes volgepakt te hebben gezien met pure en rauwe Ierse voetbalbeleving!

Shamrock Rovers

Tegenover de Phibsborough Road Terrace stroomt het in het groen met wit gehulde uitvak op de Des Kelly Carpets Stand langzaam vol. Volgens mijn achterbuurman is er plek voor een kleine tweeduizend uitsupporters. Zij steunen de meest succesvolle club van Ierland. De Rovers, ook wel The Hoops genoemd, zijn zeventien landstitels en 24 Ierse FA Cups gewonnen. Het laatste kampioenschap is alweer acht jaar geleden. De laatste jaren moeten de twee rivalen vooral Dundalk voor zich dulden.

Dalymount Park 2.0

Dalymount Park is een van de vele stadions ontworpen door Archibald Leitch. Deze van oorsprong Schotse architect heeft onder andere Anfield Road, Highbury, Hampdon Park, Ibrox, Goodison Park, Old Trafford, Hillsborough en White Hart Lane ontworpen. En dat zijn slechts acht van de tientallen stadions die van zijn hand komen. Een aantal van deze stadions is inmiddels flink verbouwd of zelfs vervangen. Datzelfde lot ligt Dalymount Park in het vooruitzicht. In november 2015 verkocht Bohs het stadion aan de gemeente Dublin. Zoals de plannen er nu uitzien bouwt de gemeente een nieuw Dalymount Park, met een capaciteit van zesduizend toeschouwers. Het stadion zou bespeeld moeten gaan worden door Bohemian FC en Shelbourne FC en moet klaar zijn voor de start van seizoen 2023-2024. De bouw gaat twee jaar duren. Gedurende die periode trekt Bohs in bij Shelbourne, op Tolka Park. Dat betekent dat alleen volgend jaar de Dublin Derby nog in het huidige Dalymount Park wordt gespeeld.

Rivaliteit

Ondanks dat de wedstrijd bekend staat als de derby van Dublin, speelt Shamrock Rovers formeel niet in Dublin. Het nieuwe stadion Tallaght stadium, ligt 13 kilometer ten zuidwesten van Dublin. Oorspronkelijk komt de club uit de wijk Milltown, net ten zuiden van het centrum van Dublin. Hier speelde Shamrock haar wedstrijden tot stadion Glenmalure Park eind jaren tachtig werd verkocht aan projectontwikkelaars om er huizen te bouwen. De zuidelijke oorsprong van Rovers is wel de basis van de traditionele noord – zuid rivaliteit tussen beide clubs, met als natuurlijke grens de rivier de Liffey. Hetnoorden van Dublin wordt gezien als de armere kant met de arbeiderswijken. Het zuiden wordt vooral bewoond door de middenklasse en rijkere bewoners. Borden met ‘The Peoples Club’ en spandoeken op de korte zijde met ‘Build homes, not hotels’ verwijzen naar de achtergrond van Bohs.

We wandelen naar links op zoek naar een fanshop voor de traditionele sjaal en magneet. In de hoek van de tribune vinden we een zeecontainer die dienst doet als fanshop. Ook deze is uiteraard weer voorzien van graffiti. De keuze voor een sjaal werd beperkt tot één ontwerp en magneten verkopen ze niet. Dan maar een sleutelhanger. Maken we er zelf wel een magneet van. Langs de fanshop liggen twee eettentjes. Een voor fish en chips en burgers en de ander voor de pies. Aangezien we onszelf zien als vertegenwoordigers van het onofficiële WK voor beste pies sluiten we aan in de linker rij. We bestellen een beef en chili pie en een chicken en mushroom pie. De pie wordt vergezeld van een heerlijke romige aardappelpuree en een bol doperwtenstampot. Een fantastische maaltijd die met stip de top drie binnenkomt.

Pyro

We zoeken ons plek boven in de Jodi Stand op. Goed voorbereid weten we dat de meest fanatieke supporters aan de kant van het uitvak staan. We zoeken een plek op onder de, helaas gedrukte, spandoeken. In tegenstelling tot Engelse stadions is het stadion hier een half uur voor de wedstrijd vrijwel volledig vol. Halverwege de Jodi Stand houdt een linie politie en stewards de nog binnen komende supporters van Bohs tegen. Het fanatieke deel zit vol en de in eerste instantie nog aandringende fans verspreiden zich over de andere vakken.

https://twitter.com/vanpogototpopo/status/1139614968402366470?s=21

Terwijl de spelers nog in de spelerstunnel staan worden de eerste groene rookpotten en stroboscopen afgestoken in het uitvak. Een welgemeend “What the fucking hell is that” klinkt vanaf de thuisvakken. Bij opkomst van de spelers kleurt de lucht boven Dalymount Park rood met een beetje groen. Beide supportersgroepen hebben tientallen rookpotten, stroboscopen en fakkels ontstoken. Voor de fanatieke vakken van BOHS worden doeken omhoog gehouden met de tekst ‘We are the boys from Dalymount’. Een heerlijke opkomst voor de spelers en het is duidelijk dat het hier om meer gaat dan de punten voor de ranglijst. De strijd om Dublin staat op het punt van beginnen.

Wedstrijd

De sfeer is vrijwel de hele wedstrijd goed, waarbij de Bohs duidelijk de vocale overhand hebben. Het uitvak is alleen te horen bij de gemiste penalty van Bohs. Het uitvak bestaat uit twee delen. Het wit groene gedeelte kijkt de wedstrijd, het casual geklede deel aan de kant van de thuissupporters is vooral bezig met wanker gebaren en kom erbij gebaren. Na de gemiste penalty valt een van de vier hekken die thuis en uitsupporters scheiden om door het gejuich in het uitvak. Het aantal politieagenten wordt verdubbeld. Van vijf naar tien. Als Bohs een tweede penalty krijgt en deze keer het net wel weet te vinden ontploft Dalymount Park. Jong en oud vliegt elkaar in de armen. Fakkels worden ontstoken. Voetballend zijn de Rovers beter, maar de Bohs geven alles. Een mentaliteit die wordt gewaardeerd en elke tackel, loopactie of redding wordt met gejuich ontvangen. Het “Shamrock Rovers, it happends again” klinkt uit duizenden kelen. Ondanks enkele grote kansen voor Rovers aan de zijde van het uitvak, wordt de rust gehaald met een 1-0 tussenstand.

Kick and rush

In de rust wordt het nummer Gold van Spandau ballet gedraaid. Massaal meegezongen in de Bohs versie. “We are Bohs Bohs, always believe in your soul, you’ve got the power to know, you’re indestructible, always believing, We are Bohs Bohs”. De thuissupporters vallen pas stil als vijf minuten na rust de gelijkmaker valt. Het uitvak heeft de 1-1 pas enkele seconden later door en ontploft.

Massaal draait het vak zich richting de thuisfans. Een fan met ontbloot bovenlichaam loopt het veld op. De hekken vallen om en de casuals springen in het stukje niemandsland juichend op en neer. De politie probeert ze terug te dringen in hun vak en er vallen wat klappen. Een supporter die de politie slaat en de veldbestormer worden elk door twee agenten afgevoerd. Geen idee welke idioot bedenkt dat je gearresteerde uitsupporters afvoert door het vak met fanatieke thuissupporters, maar het lijkt de politie van Dublin een goed idee. Ondanks wat licht aandringen van de thuissupporters blijft de reactie beperkt tot wat duw en trekwerk. De meeste Bohs fans richten zich weer op het vocaal ondersteunen van de thuisploeg.

Ontlading

De beloning laat niet lang op zich wachten. Na ruim een uur wordt de bal van een meter of achttien snoeihard de kruising ingejaagd. 2-1! Terwijl de thuisvakken weer ontploffen stormen de spelers naar de fans toe. Een mini pitch invasion waarbij enkele fans op het veld de spelers omhelzen volgt. Stewards manen de fans weer de tribunes op en de spelers naar de middenstip. Een half uur scheidt Bohs van de zege in de Dublin Derby. Genoeg ingrediënten voor de fanatieke fans om nog fanatieker te worden. Het uitvak is inmiddels volledig stil gevallen en de thuisfans schreeuwen hun spelers in kick en rush modus. Elke bal wordt nagejaagd en elk gewonnen duel wordt met gejuich begroet.

https://twitter.com/vanpogototpopo/status/1139632168538447872?s=21

De duels worden harder en de tijd verstrijkt. Nog acht minuten extra tijd en de zege is binnen. Inmiddels stáát de helft van de Jodi stand en wordt elke bal die over de zijlijn wordt geramd met gejuich begroet. Door een blessures behandeling zijn er uiteindelijk meer dan tien minuten extra tijd, maar als de scheidsrechter eindelijk affluit ontstaat een orgastisch gejuich. De rivaliteit zit diep, en de strijd is gewonnen. Ondanks de nog steeds zeven punten achterstand op de ranglijst zijn de Bohs de baas van Dublin.

Dublin is rood en zwart!

De spelers en supporters vieren hun feestje. Tien minuten later schuifelen we richting uitgang. Johnny Lohan schalt inmiddels door de speakers. We verlaten het stadion tussen de tevreden en feestende Bohs fans. Op straat mengen we ons met de Rovers fans. Enkele van hen worden begeleid door politieuniformen maar de meesten lopen gewoon met de meute mee. De Bohs gaan op zoek naar een pub voor een goede overwinningspint, de Rovers druipen af. Wij lopen naar een bushalte en zakken af naar het centrum van Dublin. Een stad die vandaag van rood en zwart is. Rest ons niets dan iedereen te adviseren volgend jaar de derby mee te pakken op Dalymount Park. Waarschijnlijk kan het nog één keer. Pak die kans!