De tragiek van Portsmouth F.C.
Portsmouth, een liefelijk stadje aan de zuidkust van Engeland. Vanaf de boot in Folkestone rijd je eerst een heel stuk richting Londen om vervolgens af te buigen richting het zuiden. Een leuk landschap met her en der een dorpje. Eigenlijk is Portsmouth de eerste stad van betekenis die je op deze weg tegenkomt. De stad heeft een maritiem verleden en is nog steeds één van de thuishavens van de Royal Navy, het profileert zich dan ook als “waterfront city”. Niet verwonderlijk, wanneer je rondloopt in de stad waait de zilte zeelucht je van alle kanten tegemoet.
Toch is er maar één ding waar wij voetballiefhebbers Portsmouth van kennen. Pompey, oftewel Portsmouth Football Club. Ondanks dat de club niet zo’n rijke historie heeft kent het, evenals de gehate buurman Southampton een grote bekendheid binnen het Britse voetbal. Waarschijnlijk omdat de clubs veruit de bekendste en populairste zijn in de regio. Daarnaast spelen ze in een geweldig stadion, Fratton Park. Één van de mooiste stadions van Engeland, daar zullen de groundhoppers het met mij eens zijn
In 2003 gebeurde er iets waar men tot dan toe nooit rekening mee had gehouden. Pompey promoveerde op eigen kracht voor het eerst naar de Premier League. En het verrassende was, ze hebben hier een hele tijd gebivakkeerd. Maar is deze promotie wel zo goed geweest voor de club? Met deze prestatie nam ook de interesse in de club toe. In Nederland zien we momenteel het ambitieuze plan om Vitesse kampioen van Nederland te maken met hulp van een buitenlandse investeerder, ook in Portsmouth is het zo begonnen. In 2006 nam de Frans/Russische zakenman Alexandre Gaydamak de club over. De club had succes, behaalde zelfs de FA Cup in 2008. Toch één van de meest belangrijke trofeeën ter wereld die deze bescheiden club binnensleepte. Het gevolg was dat Pompey het jaar daarop Europa in mocht. Wie kon dat bedenken tien jaar geleden?
Deze successen bleken helaas voor Portsmouth van zeer korte duur te zijn. Want vanaf de FA Cup winst is het bergafwaarts gegaan met de club. In 2010 kwamen de lijken uit de kast zetten en dit had uiteraard ook zo zijn weerslag op het veld. Stond Pompey op dat moment al laatste, na onder curatele gesteld te zijn en de daarbij behorende puntenaftrek (10 punten) was de degradatie eigenlijk al een feit. Niet de degradatie is wat de Pompey fans zo kwaad maakt, maar de manier waarop. Financieel mismanagement, een eigenaar die de club als een speeltje zag en het verkocht toen hij geen uitweg meer zag. Met de wisseling van eigenaar raakte de club van de regen in de drup. Schulden werden afgelost met nieuwe leningen met als gevolg dat de huidige eigenaar vanaf januari geen salarissen meer heeft betaald en de club in de etalage heeft gezet. Weer een nieuwe investeerder en weer een nieuw bestuur.
Laten we voor Vitesse hopen dat deze tragiek ze bespaard blijft, maar laten we bovenal hopen dat Portsmouth voort blijft bestaan. Voor iedereen die er nog niet geweest is. Met name het stadion is een echte must see, daarnaast staat de aanhang van Pompey bekend als één van de luidruchtigste in Engeland. Alle ingrediënten voor een mooie voetbalreis zijn aanwezig, jammer dat de eigenaren niet meewerken. Daarom schreeuw ik nog één keer hard mee nu het nog kan; PLAY UP POMPEY, POMPEY PLAY UP!