Cupkoorts FC Groningen: de droom van elke supporter
Als supporter van een club buiten de top drie weet je één ding zeker: kampioen ga je nooit worden. Tenminste, zonder een Dirk Scheringa of Joop Munsterman die het voorbestaan van de club bedreigen niet. De enige kans op een prijs is de KNVB Beker. Waar supporters van Heracles Almelo, Willem II en Roda JC in recente jaren heel dichtbij kwamen, mochten supporters van PEC Zwolle, Vitesse en FC Groningen deze natte droom wel beleven. Voor die laatste club is de mooiste dag uit de clubgeschiedenis nu in boekvorm gegoten door supporter Robert Visscher. Cupkoorts is echter een boek dat mooi is voor elke supporter.
Het boek beschrijft alles vóór, tijdens en ná de dag van 3 mei 2015. De belangrijkste dag in de geschiedenis van FC Groningen. Het doet dit niet door een serie uitgebreide wedstrijdverslagen of diepte-interviews met de spelers. Het doet dit door te kijken naar de verhalen van de mensen voor wie dit daadwerkelijk het meest betekent. De supporters. Zij zijn de kern van het boek. Wat betekende deze bekerwinst voor hen? Hoe beleefden zij deze dag? Alleen al door de focus op deze kant is het boek het lezen waard.
Groningse nuchterheid
Het is een dag waarvan de Groningers eigenlijk allemaal denken dat ze het nooit mee zullen maken. De Groningers zijn echte pessimisten. Winnen? Dat is voor de Noorderlingen niet weggelegd. Nadat Barendrecht, Flevo Boys, Volendam en Excelsior aan de kant zijn gezet, mag de trots van het Noorden zich opmaken voor een bekerfinale in de Kuip. En langzaamaan gebeurt er iets vreemds. Het pessimisme wordt losgelaten en de overtuiging groeit steeds meer. Die beker gaat gewonnen worden. De cupkoorts is toegeslagen en heel de provincie is besmet.
Er wordt op heerlijke wijze geschreven over de vele verhalen die een bekerfinale speciaal maken. De groep supporters die op de trekker door heel het land trekt om na twee dagen reizen in alle vroegte bij De Kuip aan te komen. De Groningen Fanatics die wekenlang bezig zijn met het maken van een sfeeractie. De Z-Side die zoveel blowen in hun bus dat de chauffeur onwel wordt. De vrijwilliger die Rotterdam-Groningen-Rotterdam-Groningen-Rotterdam reist om bij de finale te kunnen helpen. Allemaal vanuit dezelfde gedeelde liefde: FC Groningen.
Dat dit boek een must have is voor supporters van Groningen staat buiten kijf. Maar het allermooiste aan het boek is dat het ook werkt voor supporters van andere clubs. Iedere fanatieke supporter zal of nostalgisch gaan dagdromen over het verleden of hoopvol gaan fantaseren over de toekomst.
Dinand
Ook een heerlijk hoofdstuk is het hoofdstuk over de buitenlandse supporters die aanwezig zijn bij de bekerfinale. De Roma Casual Firm van AS Roma, de Erfordia Ultras van Rot-Weiss Erfurt en de harde kern van Germinal Beerschot zijn allemaal present in Rotterdam. Het boek gaat ook dieper in op het ontstaan van deze vriendschapsbanden. De vriendschap met AS Roma is ontstaan door een Gronings bezoekje aan de Romeinse derby in 2004. De band met de Erfordia Ultras komt dan weer van de afscheidswedstrijd van het Steigerwaldstadion tussen beide clubs. De vriendschap met de Belgen stamt uit de jaren 90 en komt voort uit het ruilen van beeldmateriaal tussen beide harde kernen.
Het meest indrukwekkende verhaal in het boek over de bekerfinale gaat echter over iemand die zelf helemaal niet bij de bekerfinale was: de 11-jarige Dinand. Het is een verhaal dat ontroert en voor kippenvel zorgt. De ernstige zieke jongen traint door hulp van de Make-A-Wish foundation een dag mee met de selectie van FC Groningen. Als de club vervolgens hoort dat de ziekte van de jongen helaas terminaal is, nodigen ze hem uit om mee te gaan naar de bekerwedstrijd bij Flevo Boys. Dinand heeft de avond van zijn leven. Tijdens de wedstrijd zit hij met zijn rolstoel tussen de Groningen Fanatics en na afloop zit hij in de kleedkamer en in de spelersbus terug naar Groningen. Als bedankje geeft de jongen elke speler een gelukspoppetje. De selectie houdt het niet droog.
Nog voor de kwartfinale komt Dinand te overlijden. Hoewel hij zelf dus niet meer bij de finale is, wordt hij voor FC Groningen wel het symbool van de finale. Meerdere spelers dragen het gelukspoppetje met zich mee in de toilettas. Bij Michael de Leeuw hangt hij tot de dag van vandaag in de woonkamer. Alle supporters die terugdenken aan de bekerwinst denken aan de jongen. Dinand is voor altijd verbonden aan de grootste prijs in de geschiedenis van FC Groningen. Hij zal nooit meer vergeten worden. En dat is de daadwerkelijke magie van de cup.