Gigant Saedinenie, genieten van Bulgaars amateurvoetbal

Een rustig dorpje op het Bulgaarse platteland, vijfduizend inwoners en een excentriek stadion dat precies even groot is. Dit is OFC Gigant Saedinenie, een club die alleen in zijn naam gigantisch is.

Op naar Saedinenie

OFC Gigant Saedinenie is een Bulgaarse voetbalclub, opgericht in 1946 en ligt in de provincie Plovdiv. De club heeft nooit hoge ogen gegooid; Gigant kent geen hoogtijdagen in de hogere divisies van Bulgarije. Het derde en vierde niveau zijn steevast het niveau waar Gigant op uitkomt. Hoogtepunt in de recente historie is een bloedstollende zestiende finale van het nationale bekertoernooi tegen het grote CSKA Sofia. Gigant Saedinenie lukt het bijna de hoofdstedelingen uit te schakelen, maar moet toch de knie buigen na een spannende strafschoppenserie.

Als we op een hete zondagochtend in Plovdiv foto’s van het Saedinenie Stadion zien, zijn we direct enthousiast. Het lijkt een ouderwetse bak met een unieke tribune in het midden en een apart dak. Een veertig minuten durende autorit brengt ons in het dorpje Saedinenie, waar vijfduizend Bulgaren wonen te midden van het uitgestrekte platteland. Er passen evenveel toeschouwers in het stadion van OFC Gigant. 

Genieten van kleine dingen

Terwijl de zon straalt strompelen oudere mannen richting de krakkemikkige tribune. Ze groeten elkaar, betalen een paar cent voor een zakje zonnebloempitten en gaan zitten. Laat in de middag trapt Gigant Saedinenie af tegen Lokomotiv Plovdiv II en start een nieuw seizoen in de derde divisie (groep zuidoost) van Bulgarije. De tribune is klein, gezellig en knus. Het uitzicht is meer dan prima, behalve als je helemaal bovenaan staat; dan beletten twee lager hangende delen van het unieke dak je het zicht. Onder het gekraak van tientallen zonnebloempitten die in een razend tempo worden verslonden, heeft de thuisclub het moeilijk tegen de jonge talenten uit Plovdiv. Bij doelpunten zijn het de veldspelers die het uitschreeuwen van vreugde. De ouderen op de tribune kijken hoofdschuddend en kraken nog maar eens de schil van een zonnebloempit, dit keer met iets meer geweld. 

Als het rustsignaal klinkt, lopen de meesten van de tribune af. Alles bij elkaar opgeteld zijn er ruim driehonderd supporters. Beneden staan twee oma’s van in de tachtig met allebei een eigen ijscokar op een fiets. Chocolade- of aardbei-ijs is de keuze. We gaan voor chocolade. Dan valt ons oog op een vendingmachine en een koffieautomaat, de enige mogelijkheid om aan drank te komen. Verder is er niets. De koffieautomaat heeft Gigant speciaal laten maken, want het logo, de naam en de kleuren staan er allemaal op. Er zijn achttien verschillende varianten koffie die de automaat aanbiedt, een luxe waar menig voetbalclub niet aan kan tippen.

Als de tweede helft start, besluiten we die aan de andere kant van het veld te gaan kijken. Om het veld niet te betreden lopen we door onkruid bestookte gedeelten van het ovale stadion. Alleen bij de tribune en aan de overkant zijn nog stoelen over, bij de korte zijden niet. Met een handjevol supporters en een opa met een ijscokar op een fiets hebben we een mooi uitzicht op de tribune. De tweede helft brengt geen ander beeld dan de eerste. Lokomotiv Plovdiv loopt uit op een 1-4 zege. Langzaam gaat de zon onder en zijn we getuigen van een mooie, bloedende rood-gele horizon. We genieten van het stadion, de wijde tribunes, lichtmasten, de kleine tribune die er bovenuit torent met zijn aparte daken en alle randzaken eromheen. OFC Gigant Saedinenie is veel dingen, maar geen gigantische club. Dat zal het ook nooit worden. En dat hoeft ook niet.