Zaglebie Lubin – de parel uit Neder-Silesië
Een stad van krap 70.000 inwoners met een team dat speelt in een stadion van 16.100 man. Lubin staat niet bekend als een enorme bruisende stad, maar een bezoek aan de lokale trots is zeker de moeite waard. Wij waren aanwezig bij de kraker tegen Jagiellonia Bialystok.
Een klein voetbalweekend gepland, startend in Warschau, en eindigend zes wedstrijd later in Bydgoszcz. Menig mens zal je voor gek verklaren, maar als je toch al op pad bent: waarom niet? Op zondag waren er twee keuzes beschikbaar: Wieczysta Kraków – Slask Wroclaw of Zaglebie Lubin – Jagiellonia Bialystok. Laatstgenoemde heeft een hechte vriendschap met Zawisza, de club waar ik de afgelopen jaren al 25 maal ben geweest. Daarnaast waren de fanatieke supporters flink aan het mobiliseren, dus een makkelijke keuze.
Mijnwerkersclub Zaglebie Lubin
Na een rit van drie uur vanuit het mistige Katowice, arriveren we in Lubin. Niet de meest bruisende stad zoals eerder gezegd, en de dichte mist zorgt ervoor dat het allemaal net iets guurder wordt. Ondanks de temperatuur lopen we ruim twee uur door de stad. Graffiti met betrekking tot de lokale trots, graffiti die verwijst naar het verleden, we komen het allemaal tegen. Je kan er van vinden wat je wilt, maar het geeft de stad wel een identiteit. Een identiteit die je tegenwoordig in de grote steden niet meer vindt.
Zaglebie Lubin is een mijnwerkersclub. Ze worden dan ook, niet verrassend, gesponsord door één van de grotere bedrijven in deze sector. Dit heeft er zelfs voor gezorgd dat ze ondanks de grootte van de stad toch twee keer kampioen zijn geworden. Daarnaast hebben ze het ook driemaal tot de finale geschopt in de beker.
Goed, anderhalf uur voor de wedstrijd en halen we vakkundig onze accreditatie op. In steenkolen Pools komen we terecht in de persruimte, maar de beloofde vestjes voor pitch access zijn nergens te bekennen. Drie pogingen tot Pools verder worden we begeleid naar een klein kamertje waar de vestjes liggen. Eindelijk. Eenmaal het veld op, belooft het niet veel goeds. Door de mist zien we net het andere doel, maar foto’s maken is nagenoeg onmogelijk. Wel zien we een mooi doekje. “Orange City Boys”, de harde kern van Zaglebie Lubin. Voor een klein stadje waar niemand Engels spreekt, voelt het ergens wel ironisch.
Mist en brilstand
De fans in het uitvak, ongeveer 200 man sterk, zien vrijwel niks. Toch hebben ze de ruim zeven uur durende trip gemaakt. En dat is slechts de heenreis. Ondanks de aantallen, is de uitclub goed te horen. Ook het thuisvak gaat goed te keer. Waar het niet tekeergaat, is het veld. De vonk van de tribunes slaat niet over naar de spelers en ondanks twee doelpunten blijft de score 0-0. Twee keer buitenspel. Blijkbaar ondanks de mist toch goed te constateren.
Een troosteloos gelijkspel en geen vuurwerk. Toch was het allemaal de moeite waard. Gure wijken, ijskoud in het stadion en een paar duizend fanatieke supporters die door weer en wind gaan voor hun club. Mooier wordt het niet.
