Welcome to Veendam: Groningen tegen Wrexham

Zaterdag 2 augustus, half 12 in de ochtend. Ik stap in m’n auto voor een rit van bijna drie uur. Naar Oost-Groningen. Waar de Langeleegte vandaag het decor is voor de oefenpot tussen FC Groningen en Wrexham AFC. Voor heel veel mensen misschien een voetnoot op deze zaterdag. Voor voetballiefhebbers een wedstrijd waarin de verhalen van BV Veendam, FC Groningen en Wrexham AFC samensmelten tot een verhaal over eigendomsrechten van voetbalclubs. Vandaag: Welcome to Veendam: Groningen tegen Wrexham.

De Langeleegte

Iets voor half drie parkeer ik op een parkeerplaats bij De Borgerswoldhoeve. Een party- en recreatiecentrum. Ik wandel in een kleine 20 minuten richting de Langeleegte. Ondanks dat de uren snelweg en de lange N33 anders doen vermoeden, heeft de naam Langeleegte niets te maken met lange afstanden of grote leegtes. Het is de naam van de straat waar het stadion aan ligt. Leeg is Gronings voor laag.

Als ik de hoek omsla en de parkeerplaats voor het stadion op wandel zie ik de hoofdtribune. De letters ‘de langeleegte’ en ‘Henk Nienhuis stadion’ sieren de gevel. De gevel die velen van jullie, net als ik, zullen kennen uit een YouTube filmpje uit 2010. Een van de momenten in de geschiedenis waar BV Veendam een doodstrijd voerde, maar daarover later meer. Het filmpje waar een vijftiental “I am Veendam till I die” zingende supporters verhaal willen halen bij hun bestuur.

Er wordt vaak wat lacherig gedaan over het groepje supporters dat over het hek het stadion binnen klimt en met een grote rolcontainer een hek forceert. Zeker als ze door twee agenten vrij eenvoudig weer naar buiten worden gedirigeerd richting de hoofdingang waar ze binnen worden gelaten om in gesprek te gaan met de op dat moment verantwoordelijken binnen de club. Als ze echter, na dat gesprek, de hoofduitgang uit lopen zie je wat de club met hen doet. Weer een stap richting het einde van de club.

Een ‘nieuw’ stadion

Na het definitieve einde van BV Veendam (ook wel SC Veendam), bleef het stadion leeg achter. Het stadion, toen met de naam Gjaltema-stadion aan de Langeleegte, was al eigendom van de gemeente. In 2018 besloot de gemeente dat het stadion hernoemd zou worden naar de in 2017 overleden oud Veendam speler en trainer Henk Nienhuis.

Twee jaar daarvoor besloot diezelfde gemeente een deel van het stadion af te breken, om de rest in stand te kunnen houden. En dus wandel ik rechts van de hoofdtribune richting een wielerbaan, waar vroeger de fanatieke Veendam supporters stonden. Deze tribune werd in 2017 als eerste van de twee te slopen staantribunes neergehaald. De staantribune achter de andere goal volgde niet lang daarna. Aan die kant van het stadion, waar vroeger het uitvak was, wandel ik nu over een bewegingspark, een soort buitengymzaal volgens het Athletic Skills Model (ASM). Nu staan er rijen dik supporters achter beide doelen. Kijkend naar hoe FC Groningen en Wrexham hun laatste oefenwedstrijd voor de aftrap van hun beider seizoenen, volgend weekend.

VV Veendam 1894

Dat de FC populair is in de provincie blijkt uit het feit dat de zevenduizend beschikbare kaarten binnen drie uur waren uitverkocht. En dat had nog een stuk sneller gekund als er wel fans uit Wales welkom waren. Toen beide clubs de wedstrijd aankondigden lieten ze weten dat op advies van de lokale gemeente en de politie Noord-Nederland geen uitsupporters welkom waren. De gemeente Veendam en de politie ontkennen echter betrokkenheid. “Dit is absoluut geen besluit van de lokale driehoek”, reageert een woordvoerder van de politie. “Er heeft hierover geen overleg plaatsgevonden.” Na het handelen van de politie Noord-Nederland in aanloop naar Groningen tegen Ajax ben ik geneigd de club te geloven. Gelukkig worden enkele Welshmen die in het shirt van hun favoriete club op komen dagen gewoon toegelaten.

Ik heb de gewoonte om een sjaaltje te kopen als ik ergens ben. Nu was Groningen al niet m’n meest favoriete awayday, maar eerder dit jaar heeft een extra argument toegevoegd om de merchandise stands van FC Groningen even over te slaan. Ik wandel de kantine van VV Veendam 1894 binnen. Als ik, met een niet Gronings accent, vraag naar een sjaal van VV Veendam 1894 wordt ik raar aangekeken. Dat wordt even nagezocht. Tien minuten later en een tientje armer loop ik met een geel zwarte sjaal weer de kantine uit.

Zwart geld en nepcontracten?

Terwijl beide teams, waarbij op de Groningse bank ook nog een stevige Veendamse connecties zit, er in de stralende zon en in de stromende regen een mooie pot van maken dwalen mijn gedachten af. Waarom niet meer clubs dit soort potjes afwerken. Waar ik eerder al mijn dank uitsprak naar Ajax, dat weer lekker de provincie in gaat én na een pot voetbal ook gewoon de tijd neemt voor honderden handtekeningen en selfies, verdient ook FC Groningen een compliment. Door, zoals ze zelf zeggen, een mooie pagina toe te voegen aan het rijke boek vol voetbalgeschiedenis en -verhalen aan de Langeleegte.

Maar ik denk ook aan de lokale Veendam supporters. Hoe zouden zij kijken naar deze oefenpot? We schreven eerder over de hekel die de echte diehards aan FC Groningen hadden. Velen van hen hebben na het faillissement van Veendam geen nieuwe voetballiefde toegelaten. Hoe zouden de ‘bestormers’ uit 2010 zich voelen? En wat is er waar van alle verhalen over zwart geld en louche contracten? En waarom verdienen de supporters van Groningen steun in hun pleidooi voor het Duitse 50+1 systeem? Genoeg vragen om over na te denken in de drie uur durende autorit terug naar huis.

Welcome to Veendam!

Als het eindsignaal klinkt wandel ik het stadion uit. Groningen heeft de wedstrijd met 3-1 gewonnen. Ik scroll over mijn scherm naar de podcast app. Ik klik een aantal podcasts aan over BV Veendam die me tijdens de drie uur durende terugreis kunnen vergezellen. En input leveren voor deel twee van de serie Welcome to Veendam: ze maken onze club kapot!