Voetbal op het derde niveau van Ecuador; een hele belevenis

Bij vrijwel alle wedstrijden in Nederland weet je vooraf wat je ongeveer kan verwachten qua toeschouwersaantal en sfeer. Ook in de rust van Europa is het vaak geen hogere wiskunde om een beeld te vormen van wat je te wachten staat. Maar een wedstrijd op het derde niveau van Ecuador? Dat is echt een sprong in het diepe.

Het überhaupt achterhalen van een amateurpotje is al een uitdaging op zich in Ecuador. Dat gaat van het uitzoeken van de voetbalpiramide tot het in kaart brengen van de teams in de regio. Vervolgens kom je op de Facebook pagina’s van de clubs zelf terecht en dan is er een kans dat er ergens een aankondiging voor de wedstrijd van dat weekend staat. Een avondje zoeken verder heb ik het doel in het vizier: Liga de Cuenca – Aviced.

Unesco

Met meer dan 300.000 inwoners is Cuenca de derde stad van Ecuador. Gelegen in het zuiden van het land is het de hoofdstad van de Azuay provincie. Vanwege haar vele schitterende kathedralen, kerken en gebouwen is de stad uitgeroepen tot een UNESCO World Heritage Site. Met Deportivo Cuenca heeft het tevens een club op het hoogste niveau. Hieronder bevinden zich in de stad nog enkele teams op het derde en laagste niveau. Zij strijden in de regionale competitie tegen elkaar en andere teams uit de Azuay provincie.

Degene die hierbij het beste presteren in de eerste seizoenshelft plaatsen zich voor de nationale fase. Hierin wordt in een Knock-outsysteem bepaald wie de beste van de provincie is. Deze club mag zich uiteindelijk meten met andere provinciewinnaars om te strijden voor een plekje in het beloofde land. De tweede, nationale, divisie van Ecuador. Onderdeel worden van de profpiramide dus. Dit lange proces richting promotie is, ten tijde van mijn bezoek, aanbeland bij de regionale halve finales.

Mote con Chicharron

Beide halve finales worden op dezelfde zaterdag gespeeld. Eentje om 11:00 en eentje om 15:00. Als neutrale locatie is gekozen voor het stadion van Deportivo Cuenca. Hier passen al gauw een paar duizend mensen in, maar voor de regionale halve finale wordt alleen de hoofdtribune open gegooid. Maar zelfs dit lijkt wat optimistisch. Een kwartier voor de wedstrijd zitten er nog geen 100 supporters in het Estadio Alejandro Serrano Aguilar. Het dreigt een beetje een sfeerloze bedoening te worden.

Gelukkig valt dat allemaal gigantisch mee. In Ecuador kijken ze nu eenmaal iets anders aan tegen tijd dan in Nederland. Tot vlak voor de rust druppelen er nog supporters bij. Uiteindelijk zitten er gewoon een paar honderd supporters. Ook met de sfeer komt het allemaal goed. Aan Liga de Cuenca kant komt een groep jongeren binnen met meerdere trommels. Bij het Aviced-deel, waar ik toevallig tussen ben gaan zitten, wordt de sfeer geleid door een man van middelbare leeftijd in een Bayern München-shirt. Op het veld zijn de beste kansen voor Aviced. Tweemaal is de doelman van Liga de Cuenca genoodzaakt tot acrobatisch ingrijpen na spectaculaire volleys. Beide worden echter gekeerd en we gaan rusten met een terechte 0-0.

De supporters haasten zich na dat rustsignaal massaal naar de bar. Het is inmiddels 12 uur en dat betekent dat het tijd is voor lunch. Voetbal of geen voetbal. Tientallen bakken Mote con Chicharron (een lokale specialiteit bestaande uit een combinatie tussen een lokale soort maïs en varkensvlees) gaan er door heen. Een iets ander niveau dan het stadionvoedsel wat we in Nederland voorgeschoteld krijgen.

Chemische geur

In de tweede helft verplaats ik naar het luide groepje jongeren van Liga de Cuenca. Dat is natuurlijk spelen met het lot en snel na rust komt tegenstander Aviced op voorsprong. Niet onterecht gezien het spel, maar wel jammer vanwege de prima support van Liga de Cuenca. Zeker omdat er weinig kans lijkt op een gelijkmaker. De jongeren laten zich er niet door kisten en blijven bezig met het maken van sfeer.

Dat wordt rond de 80e minuut beloond. Ineens valt de bal goed tijdens een van de spaarzame aanvallen en een harde lage voorzet wordt binnengelopen. De halve tribune ontploft van vreugde. Eén supporter steekt een rookpot af. Gezien de woedende blikken van de mensen vooraan op de tribune is niet iedereen fan van de chemische vuurwerkgeur. Ach ja, dat hoort erbij.

Vamos a la liga

Hierna zet Aviced weer aan om orde op zaken te stellen. Liga de Cuenca is vooral aan het tegenhouden en doet dit middels enkele grove tackles. Voor de verlenging is alles geoorloofd. Maar door het vele aanvallen vergeet Aviced wel één belangrijk ding: verdedigen. Balverlies op het middenveld en snel schakelen door Liga de Cuenca betekent een vrije man in de 16. Een pass en een schot verder ligt de bal in het net. Liga de Cuenca leidt! Hierna volgen nog enkele veel te spannende minuten, maar alle aanvalsgolven worden afgeslagen.

Het laatste fluitsignaal maakt het definitief. Liga de Cuenca gaat naar de finale. De supporters zijn door het dolle heen. “Vamos a la liga” klinkt het vanaf de tribune. Het feestje wordt bijna nog mooier als alle supporters zich via de gracht richting de spelers haasten. Hier wordt helaas een stokje voor gestoken door de beveiliging. Het blijft bij een beetje luisteren naar de overwinningsgeluiden vanuit de kleedkamers. Dat feestje bewaren we dan maar voor de finale! De supporters van Liga de Cuenca dromen nog even verder, maar deze mooie dag pakt in ieder geval niemand meer van ze af.