In de moderne voetbalwereld worden steeds meer authentieke stadions afgebroken of overgelaten aan Moeder Natuur. In de Zweedse hoofdstad zijn ze juist trots op hun cultureel voetbalerfgoed. Voor de Olympische Zomerspelen werd in 1912 het prachtige stadion geopend. Sindsdien doet het dienst als voetbalstadion die vandaag de dag nog altijd in gebruik is. Vergane glorie mag je het niet noemen. Dit is de Parel van Stockholm!
Het stadion had oorspronkelijk een capaciteit van 20.000 toeschouwers. Tussen de karakteristieke torens aan de noordzijde waren twee tribunes boven elkaar gebouwd. Na de Zomerspelen werd echter besloten om de bovenste tribune te verwijderen. De capaciteit werd zo teruggebracht naar een kleine 14.500 toeschouwers.
Openingsceremonie in 1912, Noordtribune toen nog met twee lagen.
Thuishaven van Djurgårdens IF
Vanaf 1912 was het eerst AIK die het stadion in gebruik nam. Zij speelden er hun thuiswedstrijden tot 1936. Toen verhuisden ze naar de regio wat nu bekend staat als Solna. Djurgårdens IF nam het stadion over waar het maar liefst 77 jaar voetbalde.
In 2013 werd het stadion ingeruild voor de Tele2 Arena. Een moderne bak met een capaciteit van 30.000 bezoekers die wordt gedeeld met rivaal Hammarby IF. Toch werd het stadion niet volledig verlaten. De club heeft nog steeds ruimtes van het stadion in gebruik. Ook de damesploeg van de club speelt haar thuiswedstrijden in het stadion.
Ondanks de gereduceerde capaciteit sinds de Spelen, werd in 1946 een recordaantal toeschouwers van 21.995 genoteerd. Järnkaminerna speelde tegen aartsrivaal AIK. Naast het voetbal wordt het stadion ook gebruikt voor atletiek. Vanuit die sport heeft het stadion een bijzondere eretitel. Er werden nergens zo veel wereldrecords in het atletiek verbroken als in Stockholms Stadion.
Amper veranderd
Nog altijd ziet het stadion er uit als in 1912. De afgelopen eeuw is er maar weinig veranderd. Nog altijd heeft het stadion de mooie houten banken, houten pilaren en de kleurrijke versiersels. Rond het stadion zie je nog geweldige elementen als een oude telefooncel, de originele bar onder de tribunes en de gietijzeren turnstiles. De enige toevoeging zijn de lichtmasten. Voor de helft van de verlichting zijn de torens gebruikt.
Als liefhebber is het simpelweg genieten. Een prachtig bouwwerk met zo veel details. Trek er rustig een paar uur voor uit als je hier op bezoek gaat. Je camera draait overuren, gegarandeerd. Het is ook een verademing om te zien hoe respectvol de Zweden met het stadion omgaan. Het is vrij toegankelijk, er staat altijd wel een poort open. Maar zodra je binnenkomt ligt het stadion er bij om door een ringetje te halen.
Gelukkig kunnen we nog wel even genieten van dit stadion. Indien Stockholm de Olympische Winterspelen van 2026 toegewezen krijgt, zal dit monument dienst doen als locatie voor Big Air Snowboarding. Persoonlijk hoop ik stiekem op nog een keer een fantastische pot voetbal met een uitverkocht huis.
