Leyton Orient kijkt weer naar boven

Leyton Orient maakte moeilijke tijden door. In mei 2014 was de club een penalty shootout verwijderd van een plek in de Championship. Tegenstander Rotherham United was echter te sterk in de play-off finale op Wembley en drie seizoenen later degradeerde Orient uit de Football League. Over het hoe en waarom het zo mis ging is al veel gezegd en geschreven. Wanbeleid op grote schaal. Laten we het daar maar op houden.

National League

Anno 2018 speelt de club in de Vanarama National League. Voor het tweede seizoen alweer. De Vanarama is de hoogste landelijke klasse onder de EFL – de English Football League – die bestaat uit de Championship, League 1 en League 2. Naast Orient spelen ook Aldershot Town, Barnet, Chesterfield, Halifax Town, Wrexham en mijn lokale team Dagenham & Redbridge in de National League. Allemaal clubs die op een hoger niveau hebben gespeeld. Op maandag 27 augustus, een Bank Holliday in Engeland (vrij dag), speelde Orient thuis tegen Dover Athletic. Een ideale gelegenheid om zelf eens een kijkje te nemen hoe het ‘The O’s’ tegenwoordig vergaat.

In een niet zo ver verleden adopteerden veel fans van de grotere Londense clubs, vooral in het oosten en noordoosten van de stad, Leyton Orient als tweede club. Daar ging je heen als West Ham, Arsenal of Spurs uitspeelden. Tegenwoordig is dat een stuk minder het geval. Voetbal is een stuk duurder geworden – bij Orient is het goedkoopste kaartje £18 pond – en bovendien zijn veel fans verder naar buiten, naar de voorsteden, verhuisd. Dat maakt het toch wat lastiger om even op de ondergrondse te stappen en een wedstrijdje van de O’s mee te pakken. Voor mij is het echter goed te doen. Ik pak de tube in Barking, stap over in West Ham richting Stratford en daar aangekomen is het maar een halte met de Central Line naar station Leyton.

Brisbane Road

Orient heeft een leuk stadion. Officieel heet het stadion Breyer Group Stadium, maar in de volksmond is het gewoon Brisbane Road. De capaciteit is ruim 8,000, maar het lijkt een stuk groter. De tribunes staan boven op het veld en vooral de oude East Stand springt in het oog. In de hoeken zijn appartementen gebouwd, vanwaar, als je zou willen, je de wedstrijd prima zou kunnen volgen. Maar veel belangstelling lijkt er vanuit de nieuwbouw niet te zijn. De meeste balkons blijven vandaag leeg.

Er zijn 4,641 toeschouwers op de wedstrijd tegen Dover afgekomen, waaronder 226 uitsupporters. Het publiek is fanatieker dan bij Dagenham & Redbridge waar ik twee weken geleden was. Wat me opvalt is het grote aantal senioren dat aanwezig is. Tegelijkertijd zie je ook veel vaders met hele jonge kinderen. Orient is een echte familieclub. De twee jongens naast mij blijken ook Hammers te zijn en voordat de scheidsrechter fluit voor het begin mopperen we nog even flink over het grote aantal gemiste kansen tegen Arsenal van afgelopen zaterdag.

De wedstrijd

Onder leiding van manager Justin Edinburgh, die als speler van Tottenham Hotspur in 1991 de FA Cup won, begint Orient voortvarend aan de wedstrijd maar de gasten uit Kent weten met hangen en wurgen de rust met 0-0 te halen. Na de pauze maakt aanvoerder en ex-West Ham speler Jobi McAnuff al snel de 1-0 en de O’s zullen uiteindelijk verdiend met 3-0 winnen. Het publiek is tevreden en de spelers verlaten onder luid applaus het veld. En zo staat Orient met 13 punten uit zeven wedstrijden op een verdienstelijke 5^e plaats. Op twee punten van koploper Halifax. De club is nog ongeslagen en houdt daarmee de eer van Oost-Londen hoog. West Ham United en Dagenham & Redbridge, de twee andere clubs uit het oosten van de stad, staan namelijk stijf onderaan.

Beelden