Kampioensstress bij NK Maribor
Vandaag moest het dan gebeuren. De ultieme revanche in eigen huis. Kampioen worden tegen aartsrivaal Olimpija. Afgelopen seizoen verspeelden de Paarsen een voorsprong, waarna de club uit de hoofdstad op doelsaldo de titel binnen sleepte. Nu met nog vijf speelronden te gaan en een hele ruime voorsprong in punten kan het niet meer mis gaan. Toch?
Eerder op de dag kwamen we aan in het relatief kleine stadje dat nog geen honderdduizend inwoners telt. Toch is het de tweede stad van Slovenië. Slechts enkele uren voor de wedstrijd was de verwachting dat de sfeer in de stad al opperbest zou zijn. Immers, de 15e titel kon binnen gesleept worden. Tot mijn verbazing was het tegendeel waar. Her en der een verdwaalde toerist en paarse sjaal in de verder stille straten. Een enkeling die zich op een terrasje waagde al was het weer ook niet optimaal.
Vlees en bier
Eerst maar eens eten. Ook in Slovenië is vlees van de grill wat de lokale keuken kenmerkt. Eigenlijk zoals in heel voormalig Joegoslavië. Dus op zoek naar het beste wat de stad te bieden heeft. Dat we op het goede adres waren bleek al uit het feit dat het hier vol zat met locals. Hier veelal wel in de clubkleuren van NK Maribor gestoken. Zo bereidt men zich hier dus voor op de pot van het jaar. Vrienden, vlees en pullen bier. Prima plan, voorbeeld wordt snel gevolgd.
Langzaam maar zeker zien we de drukte op straat ook toenemen. Met een volle buik besluiten we nog even een rondje door het stadje te doen. Het stadion ligt op kleine loopafstand, dus tijd zat. Overal verzamelen plukjes supporters zich. In een park vlakbij zitten de ultras. Grote blikken bier en een opperbeste stemming. Zij zijn klaar voor vandaag.
Van gemoedelijk naar passievol
Een anderhalf uur voor de wedstrijd alvast even bij het stadion kijken. De drukte neemt langzaam toe. Een accordeonspeler zorgt voor de muzikaliteit. Er heerst een heel gemoedelijk zondagmiddag-sfeertje. Als we niet naast een stadion hadden gestaan had het net zo goed de lokale buurtbarbecue kunnen zijn. Van spanning voor de wedstrijd leek totaal geen sprake.
Een zwaar stuk vuurwerk zorgt voor een enorm harde klap. In de verte klinkt gezang. Nu gaan we echt beginnen. We lopen een stukje terug. Viole Maribor, de harde kern, komt met een corteo om de hoek zetten. Fakkels, rookbommen en passie. Als dit een voorbode is voor de wedstrijd, dan tekenen we er voor.
Anti-climax voor Maribor
Twintig minuten na de aftrap zit ik met verbazing naar het scorebord te kijken. Links in het uitvak zijn ze uitzinnig van vreugde. Op de tribunes en het veld was tot dan toe weinig actie. Op het moment dat achter het doel een mooie sfeeractie komt, scoort de uitploeg twee keer. Je ziet het ongeloof op de gezichten om mij heen.
The Pirates zijn vandaag eerder een stel bange jongetjes. Ballen over vijf meter komen niet eens aan. Elke duel wordt kinderlijk eenvoudig verloren. De groen-witten zijn duidelijk de baas. Als 10 minuten voor de rust ook nog eens de 0-3 valt is elke hoop op een kampioensfeestje vervlogen. Een wonder heeft de thuisploeg nodig. Het kapelletje op de wijnheuvels achter het stadion biedt vooralsnog niet de helpende hand.

Sfeeractie Viole Maribor
Een striemend fluitconcert bij de rust. Voor Maribor gek genoeg een zegen. De afstraffing is even gestopt. Het had maar zo 0-5 kunnen staan. In de tweede helft zit er niets anders op dan de schade beperken en hopen dat je terug komt in de wedstrijd. De fanatieke aanhang gelooft het wel. Al een enkele keer vliegt er een fakkel op het veld. Door vlugge brandweermannen kan het spel gewoon door gaan. Maar als bij een flinke pyro ook alle fakkels op het veld gegooid worden, kan de scheidsrechter niets anders dan tijdelijk staken.
De spelers van Maribor staan er hopeloos bij. Hun aanhang heeft zich al bij de nederlaag neergelegd en laat zien wie de baas is. Zijn zijn Maribor, zijn zijn Viole. Gescoord wordt er in het restant niet. Het uitvak blijft steevast uitdagend feest vieren om af te sluiten met een kleine pyro show. Bijzonder overigens dat Olimpija het vak niet vol kreeg. Aan de andere kant krijgen de Paarsen alsnog het respect en het applaus van de aanhang. “Maribor Champion!” Die titel gaat er hoe dan ook komen. Daar vertrouwt de harde kern op.