Het seizoen van: Go Ahead Eagles
Het seizoen zit er weer op, de profs zijn op vakantie en de laatste amateurs strijden nog even om een promotie of lijfsbehoud. Tijd om terug te blikken. Voor Go Ahead Eagles werd het één grote emotionele achtbaan. Het verslag is te danken aan Gertjan Haijtink en Han Balk maakte onderstaande foto’s.
De “messias”
Het seizoen van ‘Kowet’ begon eigenlijk al een paar maanden eerder dan bij de rest van de concurrenten. Het seizoen 17/18 was een verschrikkelijk seizoen, wat we graag snel wilden vergeten; we eindigden op een troosteloze 17e plek. Maar tijdens dat seizoen, 28 februari 2018, werd John Stegeman aangetrokken als onze nieuwe coach. Hij werd door velen gezien als ‘de messias’ en ging samen met Paul Bosvelt aan de slag, om een team samen te stellen wat weer mee kon doen om de bovenste plekken in de Keuken Kampioen Divisie. Zo kwam het dat op 16 juli de selectie compleet was en John en zijn mannen tijd genoeg hadden om op elkaar in te spelen.
Pretpark Keuken Kampioen Divisie
Deventer bestond in 2018 al 1250 jaar en dat werd samen met Go Ahead Eagles gevierd. Als uitje gingen we een seizoen lang spelen in Pretpark Keuken Kampioen Divisie. Na de wat saaie en voorspelbare voorbereiding, schoten de Eagles uit de startblokken met vier winstpartijen en konden we massaal zingen: ‘Wij staan bovenaan!’ Na het verlies bij Jong AZ-uit kwam een, op papier, moeilijke periode aan met wedstrijden tegen Jong-Ajax, NEC, Sparta, Roda, Almere en Cambuur. Uit dit blok van 6 wedstrijden werden er 14 punten behaald, met daarnaast oogstrelend voetbal. Het geluk kon niet op bij ons, zou het dan dit jaar gebeuren? Doen we mee om de titel? Promoveren we aan het eind van het seizoen naar de Eredivisie?
Zand in de motor
Helaas, zoals ook bij een dagje naar een pretpark, kwam de klad erin. Na de uitschakeling in het bekertoernooi tegen Ajax, verdween het goede spel van de eerste twee maanden en is dat eigenlijk nooit echt teruggekomen. Hierdoor verloren we wedstrijden tegen Telstar en Oss en kregen we een afstraffing van de jonkies van PSV. Tussendoor werd nog wel in Enschede de Derby van het Oosten gespeeld en zagen 1000 Eagles-supporters in het uitvak (en nog vele honderden op de thuisvakken) hoe de drie punten meegingen naar Deventer. Het uitvak was binnen een uur uitverkocht! Deze overwinning werd bij terugkomst in Deventer uitbundig gevierd.
Aanhaken of afhaken?
Na de winterstop gingen de Eagles verder met het zwakke spel van vlak voor de winterstop. In Pretpark Keuken Kampioen Divisie leverde dit bizarre wedstrijden op, waaronder de 4-4 thuis tegen NEC. De ene week werd je van de mat geveegd (Roda- en Sparta-uit) en de andere week trok je met moeite de winst over de streep. Dat we niet meestreden om de titel was voor ons al snel duidelijk, maar dat vonden we ook niet erg. Een plek bij de eerste 5, dat is het doel en dat doel móést en zal behaald worden. Toch verspeelden de concurrenten om ons heen ook punten en bleef er altijd nog een sprankje hoop.
Dit sprankje hoop werd volledig de kop ingedrukt in de thuiswedstrijd tegen FC Twente. Na een moeizame eerste helft van Eagles-zijde en een 0-1 achterstand bij rust, kwamen de Eagles tot leven in de tweede helft en werd het beste voetbal van de gehele tweede seizoenshelft vertoond. Twente werd overklast en we kwamen langszij. Nu was het moment om door te drukken en te laten zien wie de baas in de Adelaarshorst is! Helaas liep deze achtbaan verkeerd voor ons af na geblunder achterin en werd deze Derby door de Tukkers op gelukkige wijze gewonnen.
Een knappe prestatie
De resterende wedstrijden stonden volledig in het teken om zo hoog mogelijk te eindigen. Het sprankelende voetbal was er al lang niet meer, maar gestreden werd er wel. Tot de laatste wedstrijd van de reguliere competitie, uitgerekend tegen concurrent Den Bosch. Na een pittig en enerverend potje verloren we met 2-0 en konden we ons opmaken voor de Play-Offs als de nummer 5 van de competitie. Iets wat we in Deventer als een knappe prestatie moeten zien vergeleken met het jaar ervoor.
Het toetje
Aan het eind van het seizoen, net zoals bij een dagje naar het pretpark, kregen we nog een toetje voorgeschoteld: De Play-Offs! Door het verlies in de laatste wedstrijd van de competitie kregen we een tweeluik tegen, jawel Den Bosch. Dit zijn de wedstrijden waarvoor je komt, hier gaat het allemaal om, hier worden de prijzen verdeeld. Dat was goed te merken, want voorafgaand aan de thuiswedstrijd werd er een corteo gehouden, met vuurwerk Michael van Praag. Heel. Veel. Vuurwerk. Geen gewonden of doden voor uw informatie.
Daarnaast was het stadion gevuld met ruim 9.000 supporters die voor een heerlijke sfeer zorgden. Daar was de wedstrijd ook naar, want de spelers van Kowet grepen de Bosschenaren naar de strot. Toch konden ze dit niet omzetten in een overwinning voor ons, de wedstrijd eindigde in 2-2, waardoor Den Bosch een voorsprong had. Toch had ik, en vele mede-supporters met mij, vertrouwen in een goede afloop. Massaal gingen de uittickets over de toonbank en gingen 475 supporters op een woensdag-middag op pad richting het zuiden. Tijdens de wedstrijd was het nagelbijten en na 89 minuten tijdrekken, sarren en uitdagen van Bossche kant, kopte captain Veldmate voor onze snufferds de winnende binnen! Het uitvak ontplofte zoals ik het nog niet eerder heb meegemaakt, iedereen viel elkaar in de armen en viel over elkaar heen.
Dit voelde als gerechtigheid voor ons! Na 3 keer tegen Den Bosch gespeeld te hebben, 3 keer de betere te zijn en geen enkele overwinning, waren we nu de mindere en winnen hem in de allerlaatste minuut van de reguliere speeltijd. Beter kun je ze niet krijgen! Na afloop werden de spelers feestelijk onthaald met weer ontzettend veel vuurwerk. Weer geen gewonden of doden te betreuren hoor Michael!
Wat een feest tijdens ons uitje in Pretpark Keuken Kampioen Divisie, we kregen gewoon een tweede toetje! De finale van de Play-Offs tegen RKC Waalwijk. Heel Deventer in extase, gaan we het dan toch flikken? Dus op naar Waalwijk met een volledig uitverkocht uitvak en nu ook weer 100-200 Eagles op de thuisvakken. De wedstrijd zelf was niet om aan te gluren, maar dat maakte de sfeer tussen de Eagles-supporters in het uitvak en de hoofdtribune weer goed. Over en weer werd er naar elkaar gezongen tot ergernis van een aantal mensen, die, wat iets later bleek, goed waren in stoeptegeltjes gooien.
Na de 0-0 en dit gezellige uitzwaai-comité werd de terugreis naar Deventer ingezet. Op naar de thuiswedstrijd waar het dan maar moest gebeuren. Één overwinning zijn we nog verwijderd, nog één keer met z’n allen er tegenaan en dan kan het bier en de champagne rijkelijk vloeien. Nog één attractie in dit fantastische, mooie en enerverende pretpark. Dan zijn we terug waar we zelf van overtuigd zijn dat we er horen: De Eredivisie!
Wat we niet wisten, was dat deze laatste attractie één van de meest bizarre achtbanen ter wereld bleek. Een achtbaan waar bijna 10.000 mensen in levende lijve getuige van waren. Na een klungelige 0-2 achterstand, maakte onze captain vlak voor rust, door middel van een goedkope penalty, de aansluitingstreffer. Na rust werd de wedstrijd op z’n kop gezet, al snel kwamen we op een 3-2 voorsprong en waren de bijna 10.000 supporters bijna niet meer te houden. Mensen dansten, mensen zongen en iedereen stond op de banken. Totdat we de 3-3 tegen kregen.
Twee vakken verderop gingen 400 man los en was het nu hun beurt om euforisch te zijn. Al nagelbijtend keken we naar de klok die steeds verder wegtikte. Stegeman bracht Pieter Langedijk, zou hij ons kunnen helpen om naar de Eredivisie te gaan? Konden we weer zo’n stunt flikken, net als bij Den Bosch-uit? JA!! We deden het, Langedijk schoot ons naar de Eredivisie!! Wat een ontlading, weer viel iedereen over elkaar heen, ik donderde zelf een rij naar beneden, maar dat deerde me niet. 4-3!! Nu kon het ons niet meer ontlopen, zo laat in de wedstrijd, RKC zal geknakt zijn. Toch? In de 94e minuut werd er al gezongen over de Eredivisie. JAALAAALALAAA EEEEREEEDIVISIE!
We zijn er.
Nog één voorzet dan van RKC.
Deze wegwerken en we zijn er.
Nee, jongens. Wegwerken zei ik, nee niet daarheen.
NEE, niet voor de voeten van Spierings.
NEE NIET EEN TEGENDOELPUNT!
Wat een verschrikkelijke achtbaan werd dit voor 9.600 mensen, maar wat een geweldige climax voor de 400 meegereisde supporters uit ‘Wolluk’. Deze wedstrijd zal niemand in Deventer nog van zijn netvlies krijgen. Deze wedstrijd gaat nog wel even pijn doen. Mensen begrepen het niet, waren stomverbaasd. We waren er toch al? Deze goal kon toch niet meer? Ik heb mannen en vrouwen zien huilen, sommigen werden getroost, een ander wilde even helemaal niks en trok zijn jas over zijn hoofd. Dit was een enorme mokerslag..
De dolksteek in “the day after”
Wauw, lang geleden dat ik met een kater wakker werd. Nog langer geleden dat het niet door de alcohol kwam. Maar ik moest gewoon naar werk, ik moest gewoon aanhoren hoe mensen over het voetbal spraken, wat een kwelling. Mijn dag kon niet erger worden. Of? Jawel, toch wel. John Stegeman. Kwam terug naar de Adelaarshorst vanwege zijn clubliefde, maar nu verliet hij ons na welgeteld één seizoen. Niet dat we hem geen mooie overstap gunnen hoor, we hadden dat best begrepen. Maar nee John, niet deze overstap. Deze overstap zullen we nooit begrijpen. Deze stap, en op dit moment… dit is de dolksteek in onze rug. Van “messias” naar Judas.
Nu het seizoen bijna twee weken achter ons ligt, voert bij mij wel trots de boventoon. Want laten we eerlijk wezen, we hebben een mooi seizoen gehad met toch ook fantastische wedstrijden. Wedstrijden als Roda-thuis, Almere-uit, Twente-uit en thuis en tot slot de wedstrijden tegen Den Bosch in de Play-Offs. Ondanks dat we nu nog in onzekerheid leven welke trainer en spelers er nog gaan komen, kijk ik al wel weer uit naar weer een jaar in Pretpark Keuken Kampioen Divisie. Hopelijk krijgen we weer zo’n mooi jaar, maar dan met een betere afloop!
Tot slot sluit ik af met een serieuze noot. Tuurlijk gaat het bij Go Ahead Eagles voornamelijk over voetbal gerelateerde zaken. Maar Kowet is meer dan dat. Kowet is een club van het volk. Supporters, (oud-)voorzitters, aandeelhouders en sponsoren. Kowet zal altijd van ons en voor ons zijn. Dit voetbaljaar zijn ons een aantal mede-Eagles ontvallen. Hier wil ik graag nog even aandacht aan besteden. We hebben afscheid moeten nemen van Gé Voortman, Joop de Jonge, Richard Thannhausser, Wim Woudsma, Ruud de Vries en Barry Hughes. Bij het horen van dit soort berichten weten we dat voetbal maar een bijzaak is. Jullie mogen dan niet meer bij ons zijn, maar jullie blijven wel in onze gedachten.
Want wij zijn allemaal Eagles voor het leven!❤️💛
