Hellas Verona – Napoli
Vrijdagochtend tegen de middag landen we op Aeroporto di Milano Malpensa. Voordat we de rit met onze gehuurde Fiat 500 richting Verona starten, is het eerst tijd voor een biertje en ons aan te passen aan het rustige en verwarde leventje van de Italianen. We zitten immers over iets meer dan twee uur voor vier dagen in huis bij onze Italiaanse familie. Op het moment dat we plaats nemen in onze knusse auto komen we tot de ontdekking dat de TomTom achtergebleven is in een andere Fiat. Mijn Fiat Punto waarmee mijn vrouw heerlijk aan het rond rijden is in Nederland.
Gelukkig hebben we de aankomende rit vaker gemaakt en zou het ons moeten lukken om zonder al te veel problemen op de plaats van bestemming aan te komen. En jawel, we rijden zonder problemen naar Verona. Alleen, toen ging het even mis. In plaats van bij het huis van Fabrizia en Enrico aan te komen, staan we opeens naast Stadio Marc’Antonio Bentegodi. De thuishaven van Hellas Verona. Van de Brigate Gialloblù. Hier zal het een zondagmiddag om 12:30 gebeuren. Hier zal de clash tussen het rijke Noorden en het arme Zuiden van Italië plaatsvinden. Maar, eerst moet er omgekeerd worden en de juiste weg naar Fabrizia en Enrico gevonden worden.
Het avondeten wordt laat opgediend bij Fabrizia en Enrico. Dat geeft ons nog een aantal uren om nog even wat te drinken in het centrum. Er is nog niets te merken dat een van de risicovolste wedstrijden van Italië over een paar dagen hier plaats zal gaan vinden. Integendeel, de Veronese zijn momenteel alleen bezig met de roof een avond ervoor van 17 schilderijen ter waarde van 12 tot 15.000.000 euro uit het Museo Castelvecchio, Een museum gevestigd in het oude kasteel van een van de heren uit het vroegere Verona van de Scaligero famillie.
Het wapen van de Scaligero familie, een ladder, vindt je overal terug in Verona. Twee heren heette met hun voornaam Mastino. Deze naam werd later ook de Italiaanse benaming voor een buldog. Een dubbele buldog kop en het familiewapen zijn daarom op vele shirts van Hellas Verona in de loop van de jaren te bezichtigen geweest.
Na het avondeten gaan we het centrum weer in. Alle mensen die begrijpen dat we speciaal voor de wedstrijd naar Verona zijn gekomen, verklaren ons voor gek. Weten wij dan niet dat deze wedstrijd op ieder moment kan ontploffen? Dat deze wedstrijd oorlog is voor de Veronese en Napolitani? En weten wij niet dat Hellas tot op heden dit seizoen als enige club nog geen wedstrijd in de Serie A gewonnen heeft? Hellas staat een-na-laatste en Napoli doet mee om de koppositie. Ze zouden zelfs wel eens kampioen kunnen worden!
Zaterdag besteden we de dag aan familiebezoek. We maken het niet te laat zodat we de volgende dag fris en fruitig de wedstrijd kunnen bekijken.
Het is zo ver. Zondagochtend 10:30 vertrekken we naar Stadio Marc’Antonio Bentegodi. 15 minuten later zijn we op de plek van bestemming aangekomen. Om het stadion is het druk. Er zijn veel eet- en dranktentjes met om elk van deze tentjes tientallen mensen met in een hand een panino salsiccia en in de andere een groot glas bier. Het blijft apart dat iedere bar, dranktent en zelfs het stadion de afgekondigde drooglegging rond en in het stadion van burgemeester Flavio Torsi volkomen negeert. Zelfs de politie en carabinieri die hier met grote getale aanwezig zijn, negeren iedereen die in overtreding zijn. Het maakt ze werkelijk niets uit.
Met een verboden bier in de hand gaan we op weg naar de plek waar de Napolitani aan zullen komen. Er worden mooie foto’s door de politie van ons gemaakt en na een tijdje de totaal saaie aankomst gade geslagen te hebben, lopen we terug voor nog maar een illegale versnapering en wat merchandise in te slaan.
Eenmaal in het stadion aangekomen en na 2 keer gecontroleerd te zijn op kaartje en paspoort en een keer met een metaaldetector, gaan we op weg naar Settore K waar onze stoeltjes zich bevinden. Onderweg pikken we nog een biertje mee en wachtten we op wat komen gaat.
De Curva Sud is stijf uitverkocht. Tegenover ons hangt het spandoek van de 1° febbraio. Dit is de oude garde. Deze jongens zijn op 1 februari 1987 door de carabinieri van hun bed gelicht. Italië was het zat om iedere wedstrijd op te moeten treden tegen deze jongens. De slag en vernietiging van Brescia was de druppel die de emmer deed overlopen. Stuk voor stuk zijn ze in de cel gegooid tussen de grootste criminelen en moordenaars. Sindsdien zijn de voetbalwetten in Italië flink verandert en wordt voetbal anders beleefd. De Curva Nord dient bijna in zijn geheel als bufferzone voor de Napolitani. De rest van het stadion is in tegenstelling tot andere jaren ook niet lekker gevuld.
Je merkt aan alles dat de Veronese er geen goed vertrouwen in hebben. Het stadion is half gevuld, de mensen zijn laconiek en de spanning is ver te zoeken. Alleen de Curva Sud zullen we 90 minuten lang horen. Zelfs tot 10 minuten na de wedstrijd staan de jongens van de Brigate Gialloblù nog steeds hun liederen naar de selectie te zingen.
Als uit eerbetoon voor de slachtoffers van de aanslagen in Parijs het Franse volkslied is gezongen, gaat een leuke eerste helft van start. Allebei de ploegen maken veel fouten en krijgen kansen. Ondanks dat er bij Hellas geen rust in het spel is, hebben we toch het gevoel dat Hellas zijn eerste drie punten wedstrijd mogelijk aan het spelen is.
Dat gevoel verdwijnt volkomen in de tweede helft. Als na 23 minuten Insigne scoort, valt het doek voor Hellas. Het geloof in een goed eind resultaat is volkomen verloren. Even veert iedereen op en rolt er een naam over de tribunes van het Bentegodi stadion. Luca Toni komt er na maanden van blessureleed in. De oude Luca Toni moet het op gaan knappen. Dat ook de Messias van Verona het niet gaat lukken, wordt een minuut later zichtbaar als Higuain de tweede voor Napoli maakt. De spelers van Hellas staan nu stil, er wordt niet meer gevochten, het is voorbij.
Napoli pakt de voor een paar uur de koppositie is de Serie A en Hellas Verona mag hopen dat het laatst genoteerde Carpi het van de aloude andere vijand Chievo Verona verliest. Het zit Hellas dit seizoen niet mee.
