Ground hopping through Portugal: The historic pearl of the soap club
In de serie ‘Groundhoppend door Portugal’ blik ik elke week terug op een groundhop die ik het afgelopen half jaar heb gemaatk in Portugal. Deze serie beschrijft daarmee de voetbalcultuur van onze huidig Europees kampioen. Van de Derby de Lisboa tot de krochten van het amateurvoetbal. Vandaag in deel 12: het schitterende Estádio Alfredo da Silva
Via Twitter ontving ik een tip van een Portugese voetballiefhebber. Het Estádio Alfredo da Silva van GD Fabril de Barreiro zou een must-visit zijn in de regio Lissabon. Het leek mij zelf sterk dat een team actief op het vierde niveau in de regio Setubal over een stadion zou beschikken dat het bezoeken waard was. Gelukkig had ik ongelijk, het Estádio Alfredo da Silva is het meest aparte stadion wat ik in Portugal heb gezien
De onbekendste Europese deelnemer van Portugal
De club heet tegenwoordig GD Fabril de Barreiro maar heeft een hele historie achter zich als CUF Barreiro. Rond 1937 vond de plaatselijke zeepfabrikant het wel eens tijd om haar werknemers de kans te gunnen om te gaan sporten. CUF Barreiro werd dus opgericht als een zeepclub. Tegenwoordig lijkt het onmogelijk maar tussen 1954 en 1976 was de club actief op het hoogste niveau van Portugal. In 1964/65 haalde Barreiro haar clubrecord en eindigde op een derde plek in de competitie. Dit seizoen luidde de goude tijd van de club in.
Na het succes van de derde plek wilde de club doorstoten tot een echte topclub in Portugal. Vandaar dat in 1965 het nieuwe Estadio Alfredo da Silva werd geopend. Goed voor 22.000 toeschouwers en dus geschikt voor een topclub. In het eerste seizoen in het nieuwe stadion mocht de club het opnemen in de jaarbeursstedenbeker. Het legendarische AC Milan van Cesare Maldini, Giovanni Trapatonni en Gianni Rivera kwam op bezoek in Lavrida. Voor een uitverkocht huis wist Fabril de Barreiro met 2-0 te winnen van het veel grotere Milan. In de beslissingwedstrijd werd echter met 1-0 verloren.
In de jaren erop mocht de club nog een paar keer genieten van een Europees avontuur. Onder meer RWDM, Kaiserslautern en Hertha BSC kwamen op bezoek in het Estádio Alfredo da Silva. In 1976 was het sprookje echter voorbij en de ploeg degradeerde uit de hoogste divisie. Voorlopig heeft de club daar nooit meer kunnen terugkeren en is nu zelfs actief op het vierde niveau van Portugal.
Houten bankjes
Naast de mooie geschiedenis van het stadion is er nog iets wat het stadion uniek maakt. De gehele capaciteit van 22.000 bestaat namelijk uit houten bankjes. Sinds de opening is er nooit iets veranderd aan deze bankjes. Dit maakt het stadion een waar lust voor het oog. Ik pak dus maar eens de boot naar de overkant van Lissabon en vanaf daar neem ik de trein naar Lavril. Na wat lopen door een vage buurt kom ik aan bij het Estadio Alfredo da Silva. Helaas blijken alle poorten potdicht te zitten en dus kom ik het stadion niet in. Na heel wat klimwerk tegen de heuvel naast de snelweg kom ik dichtbij genoeg om wat schitterende plaatjes te schieten. Geniet dus van dit unieke stadion met haar schitterende houten bankjes!
Dit is een verhaal uit de serie Groundhoppend door Portugal. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.
