Gras-hoppen!

Als we arriveren bij het Rat Verlegh Stadion staan er al lange rijen bij de ingangen twee en drie. De “Parel van het Zuiden” is terug op het hoogste niveau, en dat doet heel de stad Breda weer verlangen naar de beruchte avondjes NAC.

Zodra de hekken opengaan stromen de supporters naar binnen. De meeste pakken eerst een biertje want dat hoort er hier echt bij. Wij volgen het voorbeeld en zoeken daarna een plek op de B-side. Op de staantribune ervaar je de heerlijke voetbalsfeer het best. Overal zie je lachende gezichten en iedereen begroet elkaar amicaal. Sterke verhalen en stoere taal vliegt je om de oren. Net voor het fluitsignaal zakt er een groot doek vanaf boven de tribune over onze hoofden naar beneden en zingt de gehele B-side liederen om de mannen op het veld vurig aan te sporen.

Een klein kereltje van net negen jaar wringt zich tussen mij en het hek in. Op zijn tenen staand kijkt hij om zich heen en drukt zijn gezicht naar voor. Zijn vader knipoogt even naar mij terwijl hij samen met een paar andere B-siders druk bezig is het enorme doek weg te voeren. Hij weet dat zijn kleine man goed en veilig staat!

Gepassioneerd worden trainer Vreven en zijn elftal door de duizenden aanwezigen naar voren gebruld. Als het tweede doelpunt valt gaat het hele stadion uit z’n dak en breekt er een orkaan van geluid uit!

Wat een sfeer, wat een passie en wat een fantastische ervaring om hier te staan! Punten kan de thuisploeg na twee verliespartijen goed gebruiken en de “Kasteelheren” uit Rotterdam, die trouwens het gehele uitvak vulden met hun meegereisde supporters, moeten het slachtoffer zijn.

Als NAC supporter beleef je deze voetbalavond uitersten. Eerst de doldwaze euforie van de verdiende 2-0 voorsprong en daarna het verdriet van de gelijkmaker door Sparta. De plastic bekers bier vliegen iedereen, en ook de scheidsrechter om de oren. De stadionspeaker wijst iedereen er op dat bier om te drinken is en dat het weggooien van dit gele genot pure drankmisbruik is!

Als ik aan de praat raak met een boom van een kerel met groot 076 op zijn bovenarm getatoeëerd vraag ik hem wat voor hem nu echt een avondje NAC is. Hij kijkt me aan en zegt in een onvervalst plat Bredaas dialect en vergezeld met een bulderende lach; Bier zuipen en veel kut roepen! Ik sla bijna dubbel van het lachen en ontvang een flinke dreun op mijn schouder. Met dit soort humor om je heen, krijg je de lach niet van mijn gezicht! De hit van John de Bever zal nog menig maal de revue passeren.

Na de wedstrijd lopen we de trap af. Het valt op hoe mooi en hoe strak het voetbalveld erbij ligt. Voetbal speel je op echt gras! Niet op synthetische groene rommel met rubber balletjes dat gras niet eens kan benaderen.

FC Lokeren – KAS Eupen

The day after staan we op tijd op en begeven ons in de richting van Lokeren. De plaatselijke FC treed aan tegen KAS Eupen. De supportersgroepen van NAC en FC Lokeren hebben een hechte vriendschapsband. Omdat we de hele dag de tijd hebben en het een prachtige zomerse dag is stoppen we uit nieuwsgierigheid bij enkele voetbalstadions die wij passeren.

Bij Berchem Sport wandelen we zonder moeite het terrein op en lopen een rondje om het prachtige veld en genieten van he oude stadion dat echt voetbal ademt. Vrijwilligers zijn druk bezig de grasmat te prepareren voor de start van het nieuwe seizoen in de Proximus League, het tweede niveau bij onze Oosterburen. Hier ligt een veld van ongehoorde kwaliteit. Niks kunstgras. Nee, een echt voetbalveld!

De volgende stop is het Olympisch stadion van KFCO Beerschot-Wilrijk. In dit opvallend netjes onderhouden voetbalstadion ligt ook een fantastisch echt voetbalveld.

Net als het grasveld bij de amateurs van VW Hamme is een waar plaatje.

Het kan dus wel! (Ook in Kerkrade, Zwolle en Almelo!)

Ruim voor de wedstrijd arriveren we in Lokeren. We parkeren (gratis) de auto op nog geen driehonderd meter lopen van het stadion. Iets voor ons staat een auto met Engels kenteken geparkeerd. Al snel raken we aan de praat en komen we er achter dat deze “pensionado” niet alleen een Chesterfield FC liefhebber is maar ook een “Die-Hard” groundhopper. Dit word het 680ste stadion dat hij bezoekt! Onvoorstelbaar! We zetten ons gesprek voort in een nabij gelegen café. Aankomende week pakt hij o.a. nog een potje mee in Ierland en vertrekt volgende week naar Abu Dhabi. Tja, dit is “groundhoppen” van een buitenaardse orde waar er maar weinig van zijn.

Ook uit de wereldvoetbalreiziger zijn verbazing over de vele kunstgrasvelden die wij hebben in Nederland. You can’t play football on plastic!Ook over de grens is dit een onbegrijpelijk hoofdstuk! Bij de ingang van het Daknamstadion scheiden onze wegen en gaan we ieder aan een andere zijde het stadion in. Wij kiezen ervoor om te staan!

We genieten van een heerlijke voetbalwedstrijd die de thuisploeg verdiend met 3-0 wint. Het afscheid van speler Koen Persoons is emotioneel voor alle Lokeren supporters.

Na de wedstrijd lopen we even de staantribune af en bekijken het prachtige groene veld. Voetbal speel je op echt gras!