Als er één drankje is waarvan elke Peruviaan vindt dat je het moet proberen bij een bezoekje aan hun land dan is het Pisco Sour. Deze likeur, die een combinatie is tussen zoet, zuur en bitter, is het nationale drankje van Peru. Dat ze in het gehate buurland Chili tevens de likeur als nationale drank proberen te claimen maakt de nationalistische gevoelens alleen maar sterker. Pisco sour is de trots van Peru.
Nergens merk je dat zo erg als in het plaatsje Pisco zelf. Niet de locatie waar het drankje is uitgevonden – dat is Lima – maar wel de naamgever van ’s lands bekendste drankje. Het rustige kustplaatsje Pisco is daardoor automatisch voor altijd gelinkt aan de likeur en kent een speciale plek in de harten van de Peruvianen. Niet gek dus dat er een vriendschapsband bestaat met de Franse stad Cognac en het plaatsje Tequila in Mexico. Een soort trifecta van internationale likeurlocaties.
Vierdaagse
In Pisco wordt uiteraard gevoetbald. Met Sport Pisco, Sport Bolognesi, Alianza Pisco en Atletico Pisqueño kent de stad vier historische clubs van minimaal 90 jaar oud. Allemaal delen ze het lokale Estadio Teobaldo Pinillos Olaechea, wat goed is voor een capaciteit van drieduizend inwoners. Allen zijn actief in de Copa Perù (het derde niveau), die rond de periode van mijn bezoek net begint aan het slotstuk richting promotie naar het nationale tweede niveau.
Alianza Pisco heeft hierbij dit seizoen de beste kaarten in handen, want zij hebben de districtscompetitie gewonnen. Hierdoor mogen zij strijden tegen clubs uit andere districten om de provincie te winnen, om het vervolgens weer op te nemen tegen andere winnaars. En aan het einde van de streep blijven er dan een paar uiteindelijke winnaars over die promoveren naar nationaal niveau. Afijn, we zullen de details achterwege laten maar de conclusie is in ieder geval dat het een lange weg is. Maar goed, ook de Nijmeegse vierdaagse wordt beginnen met slechts één stap. Wie weet kan dit het begin zijn van iets legendarisch voor Alianza Pisco.
Neus in de boter
Voor de eerste ronde rolt Barcelona FC – met als logo een exacte kopie van de Catalaanse evenknie – uit de koker als tegenstander. Uit wordt een 1-1 gelijkspel genoteerd, waardoor er thuis in Pisco alle kans is om een ticket voor de volgende ronde veilig te stellen. De publieke belangstelling is dan ook groot. De mensen in Pisco hebben wel zin in een promotiesprookje. Zelf kom ik, door wat vertraging van de Peruviaanse bus, pas in de twintigste minuut aan. Maar dat blijkt helemaal geen probleem. Honderden andere supporters hebben hetzelfde tijdsschema aangehouden. In Peru wordt er iets anders omgegaan met het concept tijd.
Als de totale capaciteit inderdaad 3.000 is zit er vandaag toch zeker meer dan 2.500 van de 6 losse tribunes onder de golvende daken zijn er toch al gauw 5 zo goed als helemaal gevuld. Ook uitsupporters ontbreken niet, zij zijn op de tribune naast mij bezig het maken van de nodige herrie. Zo valt het al met al niks tegen voor een wedstrijd op het 3e niveau van Peru. Ik ben nog geen twee minuten binnen of Alianza Pisco komt ook nog eens op een 1-0 voorsprong. Over met de neus in de boter vallen gesproken. Dit blijkt tevens de ruststand.
Zandvlakte
Het lijkt er lang op dat dit ook de eindstand gaat worden, want beide ploegen komen nauwelijks tot een paar fatsoenlijke passes; laat staan een uitgespeelde kans. De schuld daarvoor kan overigens niet alleen gelegd worden bij de spelers. De zandvlakte die door moet gaan voor speelveld is geen bevorderende factor. Op het veld wordt het ondertussen steeds onvriendelijker en het lijkt elke keer maar weinig te schelen of de spelers vliegen de scheidsrechter aan.
Het is diezelfde scheidsrechter die een beslissende rol speelt wanneer hij in de 80e minuut een penalty geeft aan de bezoekers. 1-1 en een verlenging staat voor de deur. Maar in extremis weet Alianza Pisco de boel toch om te draaien en wordt de winnende 2-1 binnengeschoten. Het leidt tot groot feest op de tribunes waar onder meer een strobo en een rookpot worden afgestoken. Na het laatste fluitsignaal volgt nog een losse vuurpijl. Alianza Pisco is weer een stapje dichterbij promotie. Pisco mag nog even blijven dromen van landelijk voetbal!
