Bier, vis en reggae

Zin om de komende weken in Nederland een ouderwetse, doch unieke, voetbalervaring op het hoogste niveau mee te maken? Maar geen zin in regen en wind in de nek? Bezoek dan nu de play-offs van de Bonairiaanse voetbalcompetitie. Bonaire is het duikeiland naast Aruba en Curaçao en sinds 2010 een bijzondere gemeente van Nederland. Net als de gemeente zelf is ook de lokale voetbalcompetitie bijzonder en authentiek te noemen.

Een speciale verslaggever van In de Hekken speelde anderhalf jaar in de competitie, voor SV Estrellas, en legt je uit waarom.

Reguliere competitie: klein maar fijn

Bonaire heeft 17.000 inwoners waarbij veel jongeren naar Nederland, Amerika en Curaçao vertrekken om te studeren. Desalniettemin kent het door de inzet van vele vrijwilligers en door nog meer jeugdig enthousiasme wel een volwaardige competitie. Het hoogste niveau bestaat uit negen teams die allen twee keer tegen elkaar spelen. De eerste vier teams spelen vervolgens de play offs. Dit is een mini competitie waar de vier teams opnieuw twee keer tegen elkaar spelen. De eerste twee teams van deze play-offs spelen de finale.

Wijkgebonden teams: support your locals

Spelers komen doorgaans uit voor het team van de wijk waarin zij geboren of opgegroeid zijn. Dit zorgt er voor dat de talentvolle spelers redelijk gelijk verdeeld over de teams uitwaaien. Hierdoor ontstaat er een intieme band tussen de spelers en de supporters. De laatste jaren wordt de competitie vooral gedomineerd door SV Juventus uit de wijk Antriol en Real Rincon, de grootste club van Rincon. Vlak daarachter komen SV Estrellas uit de wijk Noord Salina en SV Uruguay, die net als SV Juventus ook uit de wijk Antriol komt.

Warming up: wandelen, dopingcontrole, bidden en het volkslied

De teams verzamelen zich ruim voor de wedstrijd bij het stadion. Er wordt wat gepraat en gelachen. Nadat er is omgekleed begint de warming-up. Waar je in Nederland over de kling wordt gejaagd met steigerungs en ritmische rekvormen wordt op Bonaire voornamelijk gerekt en gestrekt. Gedurende de warming – up worden een drietal spelers per team naar de dopingcontrole geroepen. Deze spelers worden geselecteerd middels het trekken van balletjes met nummers zoals dat bij bingo gebeurt. Er wordt direct gecontroleerd op het gebruik van, onder andere, xtc en cocaïne. Komt de speler door de controle kan hij naar de kleedkamer.

Bij SV Estrellas wordt pas vlak voor de wedstrijd de opstelling bekend gemaakt. De namen worden één voor één voorgelezen. Bij elke naam wordt door het hele team geklapt en krijgt de speler een instructie mee van de trainer. Als het hele team is opgenoemd wordt er gebeden en volgt een strijdkreet. Vervolgens gaan de spelers het veld op en stellen zich in één lijn op. Het volkslied van Bonaire volgt. Hierna worden de handen geschud en kan de wedstrijd beginnen.

Niveau van de wedstrijden

Spelers worden vooral beoordeeld op snelheid, kracht en techniek. Waar je in Nederland vooral leert om te passen en ‘een derde man te zoeken’ gaat het op Bonaire vooral om de individuele vaardigheden. De techniek van de meeste spelers is aardig tot heel goed te noemen. Sommige spelers zouden, met een beetje begeleiding, wellicht hoofdklasse in Nederland kunnen spelen.

Zoals eerder gezegd zijn de spelers verspreid over de teams. Dit heeft als gevolg dat elke team ook mindere goden heeft. Hierdoor wisselen bijzondere sterke en zwakke momenten zich gedurende de wedstrijd af. Maar een kniesoor die daar om geeft. Want wie komt er voor het voetbal?

Sfeer : bier, vis en reggae

Uiteindelijk draait immers alles om de sfeer rond de wedstrijd. Voor het luttele bedrag van drie dollar ben je getuige van een klassieke Caribische voetbalsfeer. Supporters zitten door elkaar heen, een warme wind waait door je haren. En terwijl er voor de wedstrijd en in de rust reggae en lokale hits worden gespeeld door de dorps-dj kan je Venezolaanse Polarbier kopen én langs het veld opdrinken. Bij stevige trek zijn er naast hotdogs en spare ribs ook schelpdieren op een stokje te vinden die, met een beetje geluk, die morgen nog in zee lagen. En als uitsmijter zijn er ook nog ouderwetse hekken. Waar je eventueel in kan hangen…

(Dank aan Robert-Jan, onze man op Bonaire!)