Argentinië special: intense Clásico Porteño onbeslist

Eén Argentijnse Clásico bezoeken was voor mij al een droom, maar de Clásicos voor het uitzoeken hebben is simpelweg onwerkelijk. En toch kreeg ik deze unieke kans! Het ultieme Argentijnse derby-weekend. En dan blijkt de wedstrijdplanning ook nog eens erg gunstig uit te vallen, waardoor je zelfs twee doorgaans zeer intense derby’s op één dag kan bezoeken, te beginnen in Boedo voor de Clásico Porteño: San Lorenzo v Huracán.

Eigenlijk is deze derby er eentje zonder naam, maar gaandeweg kwamen steeds vaker namen als ‘neighborhoods derby’ of Porteño derby voorbij. Porteño staat voor een persoon uit de havenstad, zoals de inwoners van Buenos Aires worden genoemd. Ondanks dat de derby officieel geen naam heeft, staat het bekend als de meest intense rivaliteit na de Superclásico (Boca v River) en Clásico de Avellaneda (Independiente v Racing) in Buenos Aires.

Cinqo Grandes

De club behoort tot de vijf ‘grote’ clubs van Argentinië, los cinqo grandes. Dit heeft deels van doen met de sportieve prestaties. In 1937 wilde de nationale voetbalbond een systeem hebben waarin clubs stemrecht kregen op basis van het aantal jaren dat ze deelnamen aan het Argentijnse voetbal plus het aantal leden (socios) dat de club heeft. Daarnaast tellen het aantal behaalde kampioenschappen.

Wat houdt dit dan in? Als je als club al 20 jaar actief bent, minimaal 15.000 leden hebt en twee of meer kampioenschappen hebt gehaald, krijg je als club 3 stemmen. Een stapje lager met tussen de 10.000 en 15.000 leden plus minsten één kampioenschap levert 2 stemmen op. De rest krijgt slechts één stem. San Lorenzo was (naast Boca Juniors, River Plate, Racing Club en Independiente) één van de vijf die dus 3 stemmen kreeg. Journalisten omschreven deze verdeling dat de “vijf groten” de macht hadden in het Argentijnse voetbal. Deze verdeling duurde tot 1955, daarna kregen alle clubs één stem.

San Lorenzo de Almagro

De club bestond een week geleden 114 jaar. Ze werden opgericht op 1 april 1908 nadat het voetballen op straat voor een groep kinderen te gevaarlijk werd. Zij voetbalden als team altijd de hoek van México en Treinta y Tres Orientales. Maar toen één van de jongens bijna werd overreden door een tram, greep lokale priester Lorenzo Massa in. Hij bood aan dat ze in de tuin van de kerk zouden gaan voetballen mits ze ook naar de mis gingen op zondag.

Tijdens de bijeenkomst werd als eerste geopperd de club ‘Los Forzosos de Almagro’ (De sterke mannen van Almagro) te noemen. De priester vond die naam niets. San Lorenzo was de tweede optie, als eerbetoon aan de priester. Dat vond hij te veel eer en wilde dat de naam een verwijzing werd naar Laurence van Rome (San Lorenzo in het Spaans) en de strijd om San Lorenzo. Eén van de meest bepalende veldslagen om onafhankelijkheid van Argentinië te realiseren.

De club speelde jarenlang in het magnifieke Estadio Gasómetro wat plaats bood aan 75.000 supporters. Helaas moesten ze, na een militaire staatsgreep in 1979, het stadion voor een schijntje verkopen. Niet veel later kon supermarktketen Carrefour het voor het achtvoudige van die prijs kopen en verdween in 1981 om plaats te maken voor een supermarkt. Alsof het nog niet erg genoeg was degradeert de club datzelfde jaar.

Jarenlang heeft de club geen eigen stadion en veel financiële problemen. Maar in 1993 wordt Estadio Pedro Bidegain – in de volksmond El Nuevo Gasómetro genaamd – geopend die 14 jaar later eigendom wordt van de club. Ondertussen kruipt de club onder leiding van de controversiële president Fernando Miele uit het dal om weer de succesvolle club van weleer te worden. De club heeft 15 landstitels behaalt en won in 2002 de Copa Sudamricana en in 2014 de Copa Libertadores.

Rivaliteit met Huracán

San Lorenzo en Huracán werden beide in 1908 opgericht en komen uit naastgelegen buurten. Na wat verhuizingen binnen de gebieden lagen de stadions van beide clubs tussen 1916 en 1923 slechts 500 meter uit elkaar. Ondanks dat de clubs wat verder van elkaar kwamen te liggen groeide de rivaliteit tussen de naastgelegen wijken alleen maar tot uiteindelijk één van de grootste in Argentinië.

Sportief gezien is San Lorenzo veel beter dan de rivaal. Huracán wist slechts vijf kampioenschappen te behalen waarvan de laatste in 1973. Op internationaal vlak wisten ze nooit successen te behalen. Ook in de derby is San Lorenzo al de bovenliggende partij, al is dat verschil niet zo groot. Sterker nog, San Lorenzo wist in 2017 voor het laatst te winnen.

De wijk Boedo heeft ook zo zijn karakteristieke hoekjes, maar hebben niet voldoende tijd deze te ontdekken. Na een goede maaltijd is het tijd om naar het stadion te gaan en die omgeving is vooral erg verpauperd. Wat de derby spanning doet wordt al gauw duidelijk. Ook supporters van andere clubs worden niet getolereerd. Een jonge man in een River Plate shirt wordt met één klap knock-out geslagen na bijdehand gedrag richting de passerende San Lorenzo supporters. Zijn vriendin met Boca vest (?) staat er verbouwereerd bij. De toon voor vanmiddag is gezet.

Ook pasgeborenen gaan gewoon meen naar het stadion

Clásico Porteño onbeslist

Na een flinke wandeling komen we bij het stadion. De stijle tribunes zijn aan de buitenzijde al indrukwekkend, maar eenmaal binnen helemaal. We staan bovenin de tribune op de lange zijde met uitzicht over Buenos Aires en de Barra Bravas achter het doel. Je voelt de spanning en de sfeer wordt intenser met de minuut. De harde kern is al volop los aan het gaan voor de entrada. In zo’n groot stadion, zonder dak, die sfeer ervaren zorgt voor kippenvel.

Met flink wat rookpotten wordt de binnenkomst van de harde kern extra kleur gegeven. Ook bij ons op de tribune volop kleur. Jong en oud zingen de longen uit hun lijf. Aan de supporters ligt het niet in ieder geval niet vandaag. Het fanatisme houdt meer dan 90 minuten aan. Hier staat de trots en eer op het spel. De supporters snakken ernaar zich weer de beste in de derby te mogen noemen.

Nu is doorgaans het voetbal in Argentinnië niet van hoogstaand niveau, tijdens de Clásico’s is dat nog net wat erger. Clubs doen er vooral alles aan om niet te verliezen. Dat is hier niet anders. San Lorenzo probeert te voetballen, waar Huracán loert op de counter. Het zorgt ervoor dat de thuisploeg de spaarzame kansen krijgt. Maar de sfeer, spanning, de hoop naar die ene goal zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel blijft zitten.

Wanneer Huracán een foute pass geeft worden ze genadeloos hard uitgefloten. Het mag helaas niet baten. De goal valt niet. Toch wel een teleurstelling, want wat had ik dit stadion graag zien juichen. De vrouwelijke stadionspeaker zorgt nog wel voor de nodige hilariteit. Talloze pogingen onderneemt ze om de ene supporter achter het doel bovenin de tribune van het hek af te krijgen. Hij host uitbundig mee gevaarlijk dicht bij de rand van de tribune. Vanaf daar is het een eind naar beneden. De arme dame krijgt geen steun, haar dreigementen via de speaker blijven voor wat ze zijn.

Nog een leuk weetje

Onze teleurstelling maakt snel plaats voor nieuwe wedstrijdspanning. Want, de volgende Clásico staat al op de planning. Vanuit Boedo is het rechtstreeks naar Avellaneda voor de clash tussen Independiente en Racing Club. Na de Superclásico de grootste derby van Argentinië. Het is te hopen dat daar wel doelpunten vallen, want dat maakt zo’n derby helemaal af.

Wat nog interessant is om te weten is dat de harde kern van San Lorenzo vaak gezien wordt als grondlegger van vele liedjes die in de stadions gezongen worden. Je zal bij het bezoeken van wedstrijden van andere clubs liedjes horen terugkomen die hun oorsprong dus hebben bij de aanhang van San Lorenzo.