100 Jahre Bruno Plache Stadion

Geel en Blauw, de kleuren in het stadswapen van Leipzig. Vaak zie je die kleuren ook terugkomen bij de lokale voetbalclub. Maar dat zijn er in deze stad toch wel een aantal. En een groot aantal daarvan hebben een flink bewogen historie. Maar wat misschien nog wel interessanter is in deze stad, zijn de stadions. De grootste was natuurlijk het Zentralstadion waar vele records gevestigd werden. Maar in het zuiden van Leipzig ligt misschien wel 1 van de meest nostalgische stadions van Duitsland. Ooit kwamen er 60.000 toeschouwers, tegenwoordig speelt men hier op het 4^e niveau.  Het Bruno Plache Stadion, een stadion met een bonte geschiedenis. Na een paar keer mailen met André Göhre (Vereinshistoriker) was alles in kannen en kruiken. We bezochten het Bruno Plache stadion in het kader van het 100 jarig jubileum.

Een kort stukje clubhistorie:

Allereerst probeer ik de geschiedenis van vaste bespeler 1.FC Lokomotive Leipzig kort samen te vatten.  Loksche, een naam die tot de verbeelding spreekt. De club is de inmiddels officiële opvolger van het in 1893 opgerichte VfB Leipzig, de eerste kampioen van Duitsland. Na de 2e wereldoorlog werd de club ontbonden. Er volgden vele successen namen en fusies.

In 1966 Lokomotive Leipzig werd opgericht. Zoals meerdere clubs in de voormalige DDR had men een bevoorrechte situatie en werd met gesponsord door de Deutsche Reichsbahn. De gloriejaren volgden in de jaren ’80 met 3 bekertitels, en een Europese finale in 1987 tegen niemand minder dan Ajax. Deze finale werd verloren met 1-0 door een geweldig doelpunt van Marco van Basten.

Na de val van de muur nam men de historische naam VfB Leipzig weer aan. Helaas werd de club een uithangbord voor rechts radicalisme. De club ging in 2003 failliet. Fans van de club richten een nieuwe club op met een bekende naam. 1.FC Lokomotive Leipzig. Er treed een nieuw bestuur aan, met als fundament ‘’Tradition’’ De club moet onderaan beginnen in de 3. Kreisklasse (11^e niveau) maar werkte zich snel omhoog. Na een fusie, wat weer een paar divisies ‘’winst’’ opleverde, en meerdere promoties kwam de Loksche in 2008 in de Oberliga terecht.

Na enkele jaren heen en weer tussen Oberliga en Regionalliga is de club inmiddels een stabiele subtopper in de Regionalliga. Hoogtepunt was 2020 het Kampioenschap in de Regionalliga. Helaas verloor men op uitpunten in de playoffs voor de 3. Liga tegen Verl. Sinds de misgelopen promotie wordt er gebouwd aan een nieuw elftal. Doel is 2024 meedoen om het kampioenschap en rechtstreekse promotie naar de 3. Liga.

Bruno

Zoals eerder benoemd, de hoofdreden voor ons om Leipzig weer een keer te bezoeken is het Bruno Planche Stadion. Dit stadion dateert uit 1922 en was daarmee het eerste grote clubeigen stadion . De overdekte houten tribune (uit 1932!) is misschien wel de highlight van het stadion. Geweldig om hier een partij voetbal te aanschouwen. Ik herinner me nog goed mijn 1e gedachte toen ik de eerste keer de hoofdtribunetribune betrad, dit is in Nederland onmogelijk. De hele tribune is voorzien van tapijt wat het een enorm nostalgische sfeer geeft.

Stipt 10 uur arriveren Marcel en ik in Probstheida, een stadsdeel wat geel/blauw ademt. Bij de poort van het stadion wacht André ons op. Uiteraard hebben we een flink aantal pakken stroopwafels meegebracht om het ijs te breken. Iets dat met deze temperaturen bijna letterlijk is. We leggen uit dat we best wel veel over de club weten, maar heel weinig over het Bruno Plache Stadion. Nou, bij André zijn we absoluut aan het juiste adres.

Het eerste wat ons opvalt na eerdere bezoeken (2019,2020) is dat alles er veel verzorgder bij ligt. Er is een nieuw (kunst)grasveld, diverse bouwprojecten, het onkruid is weg, er wordt veel aandacht besteed aan de omgeving van het stadion. Fijn om te zien dat het goed gaat met de club!

Vooroorlogs

In 1920 werd er door 6500 arbeiders begonnen met de bouw van het Bruno.  Op dat moment onder de naam VfB Stadion. Nog geen 2,5 jaar later werd het stadion opgeleverd en geopend. De openingswedstrijd was tegen het gefuseerde Hamburger SV. Beide clubs waren ‘’Grundesmitglied’’ van de in 1900 te Leipzig opgerichte DFB. Er kwamen maar liefst 50.000 toeschouwers op af. Nog dezelfde week besloot de DFB hier de wedstrijd HSV- 1.FC Nürnberg om het kampioenschap van Duitsland te laten spelen waarbij zo’n 60.000 toeschouwers aanwezig waren.

We lopen richting de grote houten tribune, deze werd in 1932 gebouwd en is grotendeels in originele staat. Je merkt dat iedereen trots op dit stukje historie, en terecht! We krijgen letterlijk alle stukken van deze tribune te zien, zelfs het afgesloten deel wat volledig in originele staat is. Lange banken, de nummers zijn vervaagd, het hout is nog helemaal intact. Het geeft een zeer nostalgisch gevoel. André verklapt ons dat de tribune in eerste instantie maar half zo groot was, maar dat er nog een stuk aangebouwd is om te voldoen voor de wedstrijd Duitsland-Zwitserland waarvoor 2000 overdekte zitplaatsen verplicht waren. Het was bedoeld om 2-3 jaar stand te houden…

Inmiddels heeft de tribune een monumentale status en is het dak zeer recent gerenoveerd. Dat het een stukje historie is blijkt als tijdens renovatiewerkzaamheden de uitnodigingsbrief van VfB speler Camillo Ugi voor de Olympische spelen wordt gevonden. Deze brief dateert uit 1912. Wat zou hier allemaal nog meer te vinden zijn?

Volle bak!

We maken een sprongetje in de tijd, en gaan verder na de 2^e wereldoorlog. Duitsland is weer in opbouw. In het Bruno Plache Stadion, want zo wordt het vanaf 1949 genoemd, vinden veel sportevenementen plaats. Atletiek, Turnen, Wielrennen , Voetbal. 7 Mei 1952 vind er de finish van de 7^e etappe‘’Friedensfahrt’’ plaats. Dit is een jaarlijkse wielerronde in Duitsland, Tsjechië en Polen. De sprint wordt gewonnen door de fransoos Jan Kuznicki. Het aantal toeschouwers bedraagt een officiële 55.000. Het vermoeden is dat het er veel meer waren.  Wat betreft voetbal werden hier ook veel internationale wedstrijden gespeeld, zoals de gewonnen finale van de International Football Cup tegen het Zweedse IFK Norrkoping.

Het heilige gras

We stappen de tribune af en gaan het langs de rand van het veld staan ter hoogte van de cornervlag. Je hebt een prachtig zicht op de tribune, het scoreboard en de spelerstunnel. Deze tunnel is heerlijk nostalgische met de geel/blauwe kleuren, en een groot logo. Terwijl we het met André hebben over de ambities van Lokomotive Leipzig komen de spelers van de tegenstander het veld op gelopen. Er is veel onderling respect. Lok is na het mislopen van de promotie in 2020 aan het bouwen om volgend seizoen weer een gooi te doen naar het kampioenschap, en dus promotie de 3. Liga. Het stadion is er inmiddels klaar. De lichtmasten voldoen aan de gestelde eisen.

André verteld een grappig feitje over de lichtmasten. Deze staan namelijk voor de tribunes. Er is een plan geweest om te moderniseren, waarbij de tribunes dichter bij het veld zouden staan. De lichtmasten zouden dan achter de tribune staan. Wegens geldproblemen, verkeerde toezeggingen, inflatie is dit er nooit van gekomen. De lichtmasten zijn wel geplaatst, en staan daardoor dus voor de tribunes.

Eind jaren ’80 beleeft Lok grote successen met attractief voetbal. Helaas kunnen veel van deze wedstrijden niet in het Bruno gespeeld worden, maar moet men uitwijken naar het Zentralstadion.  Zo gaat het in eerste instantie ook na de hereniging van Duitsland. Het Bruno wordt niet goedgekeurd voor de Bundesliga.

De ster op de borst

Een paar tellen later laat André trots het nieuwe shirt zien. Boven het clublogo valt de kampioensster op. Een inleiding naar een prachtig verhaal over de fusie met VfB Leipzig. Op donderdag 7 Oktober 2021  wordt er tijdens een ledenvergadering unaniem besloten tot een fusie. Enkele maanden later besluit de DFB dat Lok de ster boven het verenigingswapen mag plaatsen voor de kampioenschappen in 1903, 1906 en 1913. Door deze fusie is de cirkel weer rond, een prachtige historie en is de zogenaamde ‘’Traditionslinie’’ nu 128 jaar oud. Wat wel weer bijzonder is, zodra men promoveert naar de 2. Bundesliga mogen de sterren niet meer gedragen worden. De Bundesliga’s vallen onder een ander verband, namelijk de DFL.

Creatief

We lopen door de spelerstunnel naar de achterkant van de houten tribune. Toch leuk om te bedenken dat hier enkele grootheden gelopen hebben. Toen de club failliet werd verklaard en vanaf onderaan moest beginnen werden er jaarlijks oefenwedstrijden tegen grote clubs georganiseerd om geld te genereren zodat de club weer gezond kan worden. En de fans bleven trouw, zo werd er in 2004 een record gevestigd voor meeste toeschouwers ooit op het laagste niveau. Maar liefst 12.400 toeschouwers steunden hun club in het Zentralstadion. Dit record heeft zelfs het Guinness Book of Records gehaald.  Maar ook gastoptredens helpen de club, zo schrijft Lothar Matthäus in een column dat hij er alles aan wil doen om Lok te helpen, een jaar later doet hij in de halve finale van de beker een wedstrijd mee. Hij is dan al 44 jaar en bondscoach van Hongarije.

Ook de legendarische wedstrijd tegen de onzichtbare tegenstander in 2020 zal vele internationale aandacht krijgen. De hele voetbalwereld gaat gebukt onder de coronacrisis, en de club uit Leipzig heeft de briljante actie om voor 1 EUR tickets te verkopen. Niemand weet wat er die avond gaat gebeuren, maar er worden ruim 180.000 tickets verkocht. Onder de titel Leute macht die Bude voll wordt er een avondvullend programma uitgezonden via Social Media. De onzichtbare tegenstander wordt met 5-0 verslagen.

Gedenkstenen

Aan de achterkant van de houten tribune valt een gedenkteken op. Hier staan 3 belangrijke personen afgebeeld die veel voor de club betekend hebben. Onder hen uiteraard Bruno Plache. Verder valt de mooie sporthal op. Ook deze is gerenoveerd, maar de klassieke elementen zoals de oude lampen en raampartijen zijn behouden gebleven. Tijdens onze wandeling blijven we prominente Lok ledentegenkomen. De voorzitter, Oud-voorzitter, diverse leden uit het bestuur, de stadionspreker, maar ook spelers. Erg leuk om te zien dat iedereen zo betrokken is. We krijgen opnieuw een prachtige highlight te zien.  Een gedenksteen voor het eerste duitse kampioenschap, Deze staat (te) goed verscholen tegenover het kantoorgebouw van de club. André verteld dat het plan is deze vooraan te plaatsen bij de locomotief.

Daar waar afgelopen najaar ook een prachtige steen is onthuld met een schild ter ere van het 100 jarig jubileum van het Bruno Plache Stadion. Deze steen is gevonden bij graafwerkzaamheden van 1 van de kurven. Hier komt ook onze rondgang ten einde. We hebben dagen nodig om alle informatie te verwerken. Maar eerst gaan we een lekker koud biertje en iets te eten halen. In een heerlijk zonnetje nemen we plaats op de tribune. We krijgen een zeer bijzondere wedstrijd te zien waarbij Lok 4x het aluminium raakt, een strafschop mist en uiteindelijk op het eind van de wedstrijd de goal tegen krijgt. We rijden terug naar ons appartement en zijn doodop van alle indrukken. Bruno, Bis bald!

Lokomotive Leipzig… Fussbal Pur!