VVV-Venlo: niet de aantallen, wel de prestatie
Zaterdag 26 januari. 20:40. Twee gasten van Los Venlocos, in de media ook wel eens de tunnelgroep genoemd, worden iets nerveuzer. Vele avonden en middagen zijn ze met de mensen van het sfeerteam bezig geweest met de actie voor vanavond. De grootste actie die het sfeerteam ooit heeft gemaakt en die de hele zuid tribune moet bedekken. Enkele seconden die bepalen hoe de wereld hun werk ziet. Het stadiongeluid schalt aan en de ruim 6.000 aanwezigen slaan ritmisch met de klappers op hun handen. De spelers van VVV-Venlo en FC Emmen dalen de wereldberoemde authentieke trap af. De netten gaan omhoog. Het moment waar weken naar toe is gewerkt. Hoopvol kijken ze in de looplijn van de spelers naar de zuid tribune.
Een week eerder spreek ik de twee Venlose spuiters voor het eerst. Het is een druilerige zaterdagmiddag in De Koel. Later die avond speelt VVV-Venlo de uitwedstrijd in Den Haag tegen ADO. Een gezelschap van 6 fanatieke VVV’ers verzamelt zich voor De Koel. De helft in clubleuren, de anderen casual. Twee spuiters van Los Venlocos en, twee mannen die al wat langer meelopen en alles op de achtergrond regelen en twee jongens die de vrijwilligers aansturen. De club heeft de laatste dagen nog wat extra hijstouwen aangebracht en die moeten worden getest. Het is de eerste keer dat ze bij VVV met netten werken. Blijven de doeken strak hangen of zakken ze door? Buizen liggen klaar voor als dat laatste het geval is.
Vertrouwen
Het sfeerteam heeft sleutels van het stadion. Met drie auto’s met de doeken erin rijden ze over de ‘ring’ naar de overzijde van het stadion. De rest gaat te voet die kant op. Voor het bekende en hoog boven de rest uitstekende uitvak langs en het kunstgrasveld op. De doeken worden uitgerold en vastgehaakt een de touwen. Een voor een gaan de netten omhoog. Stuk voor stuk hangen ze goed strak. Voorzichtig worden de ijzeren obstakels van de LED boarding omzeild. Het totaalplaatje wordt bekeken. Deels tevreden. De doeken hangen goed, maar er moet worden bijgewerkt. De special effects moeten nog worden aangebracht en de kleur moet 100% kloppen bij de overgang van de doeken. Het duurt nog drie uur voor vertrek naar Den Haag, dus spuitbussen pakken en aan de slag!
‘Oude garde’
Zaterdag 26 januari. Om 14:00 spreek ik in het voetbalcafé waar die avond de zakelijke gasten van VVV-Venlo hun derde helft zullen beleven, met de twee regelneven van het Venlose sfeerteam. Ze bezoeken de liefde van hun leven al tientallen jaren. De een komt vanaf 1976 en zorgt voor ‘de pieken’, de ander vanaf 1980 regelt alles met ‘de jongens’. Beiden afkomstig van de tijd dat uitvakken nog geen kooien waren, maar groepen elkaar op de tribunes ontmoetten. Op de North Side in Kerkrade bij de grote rivaal Roda of als Utrecht op bezoek kwam in Venlo. Een avond met beiden over de jaren 80 en 90 zou ook zo voorbij zijn.
Wat beiden nog meer delen is de wens om VVV op een positieve manier te ondersteunen, zowel vocaal als visueel. Er waren vaak hele goede ideeën, maar niet het organiserend vermogen of geld om ze uit te voeren. Ze zien het als hun opdracht het talent en de ideeën van anderen zichtbaar te maken. Ze kiezen bewust voor ‘nette’ acties. Het kostte veel energie het vertrouwen van de club te krijgen. Dat willen ze niet op het spel zetten door vuurwerk mee naar binnen te nemen als dat betekent dat ze dan een periode geen acties meer mogen organiseren. Met de boys van Los Venlocos heb ik om 20:00 uur afgesproken op hun vaste plekkie in het stadion, in de hoek van de lange zijde, naast de tunnel. VVV staat bekend als een gemoedelijke club. Supporters van bijvoorbeeld Ajax, Feyenoord en PSV staan vaak juichend rondom het volle uitvak als hun club scoort in de Koel. Dit tot irritatie van de fanatieke VVV’ers. Fanatieke supporters van andere clubs, waar ze ook vandaan komen, respecteren ze. Successupporters die hun club alleen bezoeken als ze in de buurt spelen nemen ze niet serieus. Als je uitwedstrijden van je club in de thuisvakken bezoekt dan heb je je als gast te gedragen. Zelf hebben ze jarenlang wedstrijden los bezocht. Maar wel casual en zonder te provoceren, anders moet je ook niet zeiken om de consequenties.
De climax
De ontknoping nadert. De vraag hoeveel uren er in de actie zitten wordt een beetje weggelachen. Het heeft wel wat tijd gekost ja. Met een man of 6 hebben we er een aantal dagen aan gewerkt. Alles bij elkaar een uurtje of 200. De vraag of het niet frustreert dat ze maar met zo weinig zijn in tegenstelling tot de grote tifo groepen en toch dezelfde kwaliteit willen leveren wordt nuchter beantwoord. Het gaat uiteindelijk om de kwaliteit die je levert. We weten wat we kunnen en staan voor onze acties. Het gaat niet om de aantallen maar om wat je presteert. Inmiddels lopen de spelers door de tunnel het veld op. Drie netten met doeken gaan omhoog. Links een metershoge casual met tekstballon “Bisse d’r beej?” (Ben je erbij?). In het midden een golvend doek, het pad van de casual naar het stadion, met de tekst “De waeg omhoeeg” (De weg omhoog) gebaseerd op de groei van VVV en de traditionele weg de berg op vanuit het centrum van Venlo. Rechts aansluitend het derde doek met stadion De Koel. Aan alle details is gedacht. De poster op het stadion is ook de wedstrijd VVV – Emmen en er zijn zelfs LED lampjes bevestigd in het stadiondoek waarmee er echt licht uit de lichtmasten komt. Op de achtergrond enkele duizenden gele vellen en vanachter de tribune worden enkele dozen siervuurwerk afgestoken.
Een fantastisch totaalplaatje dat door de rest van het stadion met applaus en gejuich wordt begroet. De twee spuiters kijken elkaar met een grote grijns aan en geven elkaar een welgemeende handdruk. Honderden meters doek, tientallen spuitbussen en tweehonderd uur komen in twee minuten tot een succesvolle climax. Lekker dit!
