Viktoria Zizkov, ver weg van het grote geld
Ooit schreef Ivar Scheers, een schrijver die twee jaar in Praag heeft gewoond, dit in zijn boek: “Viktoria Zizkov uit Praag is een grillige arbeidersclub, die niet teert op succes en prijzen, maar op lokale trots en vechtlust van zijn spelers, ver weg van het grote geld, de commercials en de Instagram-wereld van het moderne voetbal.”
Dat belooft wat! Op een vroege zondagochtend stond in de Praagse wijk Zizkov de wedstrijd tussen Viktoria Zizkov – Banik Sokolov op het programma. Niet de bekendste club uit hoofdstad van Tsjechië, maar er werd niet getwijfeld aan de keuze. Om 10:15 werd er afgetrapt, dus uitslapen zat er niet in.
Vroege wekker
In sommige landen is het normaal dat op zulke tijdstippen wordt afgetrapt. Zowel in de lagere regionen van verschillende buurlanden als in de tweede divisie van Tsjechië komt dit fenomeen vaak voor. Wekelijks worden hier wedstrijden om 10:15 afgetrapt. Voor ons was het vroeg, maar in verhouding met de uitsupporters valt het nog mee. Wij konden eigenlijk nog zonder haast richting het Viktoriastadion gaan. Vanuit Sokolov is het ruim twee uur rijden naar het stadion. Zie je het voor je, VVV-supporters die ‘s ochtends rond 8:00 aan het bier zitten en vertrekken met de auto naar FC Volendam? Om dan vanwege de Nederlandse regeltjes nog ergens onderweg te moeten omwisselen en vervolgens om 10:10 aan te komen bij het stadion…
Gelukkig doen ze hier voor zowel thuis- als uitsupporters niet zo moeilijk. Er stond een redelijke rij, maar ze waren hier sneller dan in bijvoorbeeld Polen, waar ze standaard van iedereen een ID- of paspoortnummer registreren. Het kopen van een kaartje – dat overigens bijna niets kostte – was dus zo gebeurd. Vijf minuten voor de aftrap betraden we de tribune.
Viktoriastadion
Niet ver vanaf het Hoofdstation van Praag ligt de thuisbasis van Viktoria Zizkov. De graffiti op het stadion verraadt dat de successen van Viktoria Zizkov (opgericht in 1903) erg lang geleden waren. De club werd jaren terug, nog voor de Tweede Wereldoorlog eens kampioen. Toen wij langskwamen ging het een stuk minder: Zizkov was de hekkensluiter van de tweede divisie, wat natuurlijk later in het seizoen rechtstreekse degradatie zou betekenen.
Het Viktoriastadion is een prachtig stadion. Het heeft vier verschillende tribunes en bevindt zich bovendien in een mooie omgeving. De hoofdtribune ligt achter een klein parkje. Een lange zijde ligt, evenals een korte zijde, tussen gebouwen en woningen in. Mensen die daar wonen kunnen vanuit hun ramen het veld zien.
De hoofdtribune is vergelijkbaar met een lange zijde in de Keuken Kampioen Divisie. Voor Tsjechische begrippen is dit een erg groot stadion in de tweede divisie. Op het moment van bezoeken had Praag vier clubs in de hoogste divisie spelen: Bohemians Praag, Dukla Praag, Slavia Praag en Sparta Praag. Qua historie en successen niet de minste clubs van het land, dus er is genoeg concurrentie in de hoofdstad van Tsjechië. Verder heb je nog wat clubs die op een lager niveau acteren, zoals Meteor. Op basis hiervan is de opkomst – meer dan vijftien jaar na de UEFA Cupwedstrijden tegen onder andere Real Betis en Glasgow Rangers – niet erg matig: ruim duizend supporters waren bij deze wedstrijd. Daarbij mooi om te zien dat ook een harde kern aanwezig was in het stadion!
Achter een korte zijde bevindt zich een flat. Helaas bleef deze tribune aan de overkant leeg. De andere korte zijde, waar de kleine groep fanatieke supporters plaatsnam, is een soort onoverdekte noodtribune. Zulke tribunes zijn in Italië aan de orde van de dag. Het maakte het stadion een mooi geheel.
Voetbal voor het volk
Tussen de duizend aanwezigen was van alles te zien: oudere fanatieke supporters, jongeren, toeristen en gezinnen. Zo ook twee jonge vaders voor ons, die het voeden van hun baby’s afwisselden met het nemen van een slok bier. De kinderwagen nam ook plaats op de tribune: wederom een indicatie van hoe moeilijk ze doen in Tsjechië. Overigens hadden niet alle toeschouwers al zin in bier en een verse worst van de barbecue. Sommigen deden het rustiger aan en begonnen met koffie.
We zaten dicht op het veld, waar je de spelers kan horen schreeuwen, het gras bijna kan ruiken en het geluid van een geraakte bal goed kan horen. Gezien het flipperkastspel was dit ook vaak het geval. Ondanks dit circus kwam Viktoria Zizkov snel op voorsprong en ging de thuisclub direct daarna op jacht naar de 2-0.
Het tegenovergestelde gebeurde: Banik Sokolov verzilverde haar eerste grote kans en wist met 1-1 de rust in te gaan. De tweede helft was er helaas minder goed voetbal te zien. Het was een typische ‘wie scoort, die wint’-wedstrijd, maar de winnaar kwam niet. Viktoria Zizkov en Banik Sokolov moesten allebei genoegen nemen met een punt, al is dit wel een terechte uitslag gezien het spelbeeld gedurende de wedstrijd.
Er heerste een rustige sfeer tijdens de wedstrijd. Een groepje van ongeveer dertig man liet af en toe van zich horen op de thuistribunes en er was een handvol fanatiekelingen die de reis vanuit Sokolov had gemaakt die zo nu en dan een lied inzette. Respect voor elke supporter die er was, het gaat hier niet om de getallen!
Aanrader
Gezien het weer, zo’n 18 graden en met de zon dat om al goed scheen, was het genieten geblazen in het stadion. Het voetbal was niet altijd even goed, maar de wedstrijd scoorde wel een voldoende. Mocht je eens in Praag zijn wanneer Viktoria Zizkov een thuiswedstrijd op het programma heeft, is het zeker de moeite waard om langs te gaan, ongeacht de divisie waarin Viktoria Zizkov zich bevindt. Die paar uurtjes slaap haal je echt wel in en je krijgt er een hoop voor terug!
Meer foto’s van Viktoria Zizkov:
