Spektakelstuk op unieke voetbalgrond in Dendermonde

In het Oost-Vlaamse Dendermonde is het twee voor twaalf voor het inmiddels 108-jarige Ros Beiaardstadion. De plaatselijke KAV met het aloude stamnummer 57 is door de Gemeente gesommeerd om aan het eind van het seizoen 2021-2022 te vertrekken naar een nader te bepalen locatie. Je raadt het al: dit schitterende stuk voetbalhistorie zal plaats gaan maken voor een moderne, multifunctionele sporthal. Het is een schaamteloze actie van de Gemeente Dendermonde, een klap in het gezicht van de voetbalpuristen en een mokerslag voor de Dendermondenaren. Met de wetenschap dat in deze tijd elke wedstrijd voor publiek de laatste kan zijn trok ik daarom snel naar de stad van Ros Beiaard.

Door de ligging tussen de huizen van de Bakkerstraat en de Grootzand krijgt het stadionnetje direct een Engels karakter. In betere tijden bevolkten de inwoners van Dendermonde massaal deze straten voor wedstrijden van KAV tegen ploegen als Anderlecht en Club Brugge. Vandaag is er 45 minuten voor aanvang geen mens te vinden in de wijk voor het duel met KVV Vlaamse Ardennen. En dat terwijl de club juist nu de steun zo goed kan gebruiken. Naast de onzekerheid over de toekomst beleeft de ploeg op sportief vlak met slechts twee punten uit elf wedstrijden een dramatisch seizoen. Met een achterstand van zeven punten op de voorlaatste plaats lijkt degradatie uit de 1^e Provinciale nu al zo goed als een feit. De donkere wolken boven het Ros Beiaardstadion van vandaag illustreren de penibele situatie waarin de club zich bevindt.

Parel van een stadion

Het verbaast mij dan ook niet dat ik de enige ben die goedgehumeurd over het terrein van de thuisploeg rondloopt. Het stadion heeft echt alles waar ik als liefhebber naar op zoek ben. Wanneer je vanaf de Grootzand binnenkomt sta je oog in oog met een majestueuze tribune stammend uit 1923. Ondanks enkele noodzakelijke renovaties heeft de eikenhouten tribune niet ingeboet aan karakter. Integendeel, met zijn staanplaatsen onderaan de tribune, commentatorhok aan de rechterbovenzijde, de typisch Engels aandoende overkapping en palen die het gezichtsveld bederven biedt het een haast ongeëvenaarde authenticiteit in het hedendaagse voetballandschap.

Hoewel de houten tribune de tand des tijds heeft weten te doorstaan, valt de rest van het terrein onder de categorie oude meuk. Het scorebord wordt nog net als in de oude dagen bedient met de hand van de terreinknecht. Over de gehele andere lange zijde vind je een overdekte tribune die qua wirwar zijn weerga niet kent. Met staanplaatsen, kuipstoeltjes en afgeleefde paars geverfde houten banken ontbeert het aan elke vorm van samenhang. Het geheel wordt bij elkaar gehouden door versleten golfplaten. Als de elftallen hun entree maken vanuit een gammele spelerstunnel in de hoek van het veld waarachter trots een stadionmast vertoeft, kan mijn dag al niet meer stuk.

Amateurgevecht

Dat de bezoekers de eerste helft de baas zijn mag op basis van de ranglijst geen verrassing heten. Vlaamse Ardennen bevindt zich op de zevende plaats en is op elk vlak beter dan Dendermonde. Niets wijst erop dat de thuisploeg een vuist kan maken en daarom kijkt geen van de ongeveer 100 toeschouwers er raar van op als de teams met een 0-2 ruststand de kleedkamers opzoeken. Het merendeel van het publiek zit nog aan een pint in de kantine als er wordt afgetrapt voor de tweede helft en direct de 1-2 valt. De kantine stroomt leeg, de supporters snellen zich naar buiten, vinden nog hun weg naar de tribunes als ook de gelijkmaker inmiddels in het net ligt. De aanwezige Dendermondenaren worden gek! Een ongekende droomstart voor de paars-blauwen.

Het is de opmaak voor een bloedstollend voetbalgevecht. De tweede helft staat in het teken van alles wat het amateurvoetbal zo mooi maakt. Op een hobbelige grasmat wordt er gespeeld op het scherpst van de snede. Spijkerharde overtredingen volgen elkaar in rap tempo op.  Om rode kaarten uit te lokken volgt na elke aanslag het nodige theater. In het hedendaagse profvoetbal zouden deze niet aan het oog van de VAR ontsnappen, maar in de 1^e Provinciale worden deze zo nu en dan bestraft met slechts geel. De meesten kunnen gewoon doorspelen, een enkeling verlaat geblesseerd het veld. Spelers schelden de tegenstander en scheidsrechter de huid vol. Niemand kan de tweeëntwintig man op het veld een gebrek aan passie verwijten. Naarmate de slotfase aanbreekt neemt de vermoeidheid toe en lijken de meeste bezoekers zich te verzoenen met een gelijkspel.

Knotsgekke slotfase

De absolute slotfase breekt aan en nog een keer zet de thuisploeg aan. Na een afgeslagen corner wordt een counter van de Vlaamse Ardennen knap eruit gehaald en met een perfecte steekpass wordt de rechtsbuiten vrijgezet voor de keeper. De Dendermondenaren houden hun adem in, de aanvaller behoudt het overzicht en legt de bal opzij voor de opgestoomde spits. Langzaam hobbelt de bal het net in en alles wat Dendermonde ademt wordt gek. Het is 3-2! Spelers springen op elkaar, reservespelers stormen de bank af en ook de keeper deelt in de feestvreugde. Hij balt zijn vuist richting de supporters op de tribune. Met nog een paar minuten te gaan kan dit niet meer fout gaan.

Toch is het direct zichtbaar dat de voorsprong onwennig voelt voor de thuisploeg. De doelman roept zijn defensie compact te gaan staan, echter loopt iedereen uit positie. Als de blessuretijd aanbreekt wordt een ongevaarlijke voorzet totaal verkeerd ingeschat door de verdediging van Dendermonde en plots ligt de gelijkmaker weer in het net. De 3-3 geeft de bezoekers de kracht om nog eenmaal door te drukken. KAV stapelt fout op fout en krijgt de bal niet weg van de eigen helft. Het onmogelijke wordt werkelijkheid wanneer de rechtsbuiten van KVV nog eenmaal vrij voor de keeper wordt gezet en de bal door de benen van de doelman schuift. 3-4. Nu zijn het de spelers van Vlaamse Ardennen die gek worden. De spelers van Dendermonde vallen verslagen neer op het veld. Direct blaast de scheids voor het eindsignaal. Op zijn weg naar de spelerstunnel wordt hij nog maar eens voor van alles uitgemaakt door thuissupporters. Het mag voor Dendermonde niet baten, maar dit voetbalgevecht heeft gekregen wat het verdient: een ongekende apotheose.

Het bezoeken van voetbalwedstrijden op bedenkelijk amateurniveau is zo ongrijpbaar als het Nederlandse coronabeleid. Bloedeloze onderonsjes die het woord wedstrijd niet waard zijn wisselen zich af met sensationele krachtmetingen die je niet meer loslaten. Dat je in Dendermonde wordt getrakteerd op een spektakelstuk als op 28 november kan ik daarom nooit beloven. Dat het Ros Beiaardstadion je voetbalhart zal vervullen eens te meer. Na afloop liet de terreinknecht weten dat de hoop op behoudt van dit unieke stuk voetbalhistorie nagenoeg nihil is. Bezoek daarom nu het nog kan de plaatselijke KAV in zijn prachtige thuishaven. Zij kunnen de zeven knaken in hun strijd tegen de modernisering van de sport hard gebruiken. Zij verdienen het te overleven.