Soms is grijs wel zo fijn
Mag je de KNVB een vriendje van Al Capone noemen? Afgelopen week werd bekend dat de KNVB gaat uitzoeken of dat wél over de KNVB gezegd mag worden. De bond start een vooronderzoek naar de doeken die bij Willem II-FC Utrecht te zien waren. Daarop wordt het functioneren van de KNVB en van scheidsrechter Kevin Blom in het bijzonder kritisch bekeken. Willem II besloot – hoewel het niet altijd met de boodschap eens was – de doeken te laten hangen om er ook niet teveel ophef van te maken. Iets wat de KNVB nu wél dreigt te doen. En dus is het wachten op de doeken die een reactie zijn op de reactie van de KNVB op de Willem II-doeken. Want zo gaat het wel vaker met spandoeken.
Wat wel op een spandoek mag en wat niet, vormt een grijs gebied blijkt uit een recent artikel in De Pers. Een spandoek mag volgens een KNVB-handboek geen discriminerende, aanstootgevende of kwetsende teksten en/of tekens hebben. Het is echter aan de clubs om te bepalen wat daar wel of niet onder valt. Er zit dus de nodige ruimte in de opvatting van die regels en juist dat draagt bij aan een goed spandoek.
Natuurlijk, de spandoeken van Utrechtse Lucas of Wesley die zijn stoere kerels van Willem II aanmoedigt (ze hebben daar een traditie met spandoeken hoog te houden) zijn vertederend, maar een écht spandoek is meer dan dat. Zo’n doek balanceert op het randje, zoekt de grens op en speelt daarmee maar weet ook te prikkelen, uit te dagen en/of te knipogen. Een tekst als ‘KNVB vriendje van Al Capone’ – die overigens alleen voor belastingontduiking is veroordeeld – past daar heel goed binnen. Dat hebben ze bij Willem II ook goed begrepen, de KNVB (nog) niet. En kun je eigenlijk alleen maar benieuwd zijn naar de spandoeken die dáár weer uit voortkomen.
West-Brabant is trouwens ook wel een echte spandoekenstreek. Bij NAC, de aartsrivaal van Willem II, weten ze ook sinds jaar en dag hoe ze een goed spandoek maken. Het mooiste voorbeeld daarvan was het spandoek dat een paar seizoenen geleden bij elke thuiswedstrijd was te zien. Om de week was er weer een juweeltje te vinden dat een vast stramien volgde: liever.. dan.. (‘liever een soa aan mijn zak dan een trommel op mijn vak’). Genieten met een zachte G. Bij de samenvatting lette je eerder op het spandoek dan op het spel.
Het seizoen kan dan niet mooier worden afgesloten spandoeksgewijs; beide clubs treffen elkaar op de laatste speeldag. Daarin worden –net als bij andere spandoeken bij welke wedstrijd dan ook- de grenzen ongetwijfeld weer opgezocht. Zoals het hoort met spandoeken. Nu maar hopen dat de KNVB en – vooral- de clubs niet te zwart-wit denken, want soms is grijs wel zo fijn.
[slideshow id=6]
