Oslo Derby: spektakel tot de laatste seconde

Het Noorse voetbal krijgt eigenlijk te weinig aandacht. Onterecht vind ik. Want in vele facetten kan de voetbalorganisatie een voorbeeld zijn voor bijvoorbeeld Nederland en België. Na mijn eerste bezoek aan de Noorse Klassieker eind 2018, was het nu de beurt aan de grootste derby van het land. Ook ditmaal stelde het verre van teleur. In tegendeel zelfs. Een ongekend spektakel, zeg maar het kleine broertje van de grote derby’s in Zweden en Denemarken. De aangewezen plek hiervoor? De hoofdstad van Noorwegen. Dit is de Oslo Derby.

Ook ditmaal op uitnodiging van de fanatieke aanhang, waaronder de ultras van Valerenga IF: Ikaros. De derby wordt gespeeld op maandag. Aangezien Oslo ook een erg leuke stad is om te bezoeken, ben ik al een aantal dagen eerder in de stad. Bonus, het is voornamelijk erg zonnig weer. Geeft ook de gelegenheid om nog twee wedstrijden te kijken in de omgeving.

1896 Lyn FK

De oorspronkelijke Oslo Derby is die tussen Valerenga IF en Lyn FK, ook wel The Battle of Oslo genoemd. Echter is die rivaliteit sinds 2010 niet meer wat het geweest is. Lyn FK degradeerde dat jaar uit de Eliteserien, de Noorse Eredivisie. Maar dat was nog niet alles. De club ging ook failliet en moest een doorstart maken. Daardoor degradeerde ze direct naar het zevende niveau: 6. Divisjon.

Inmiddels is de club weer op geklommen naar 2. Divisjon, echter lijkt er nog een lange weg te gaan voor ze terugkeren op het hoogste niveau. Dat blijkt ook wel als ik die zaterdagmiddag het voetbal aanschouw in het Bislett Stadion. Het niveau is niet om aan te gluren. Het veld ligt er ook belabberd bij. Alleen een groep fanatieke supporters laat goed van zich horen. Tegenstander Grorud blijkt uiteindelijk de minst slechte van de twee en pakt de winst na één goede aanval.

Bohemen Sportsbar

Wanneer je als voetballiefhebber naar Oslo gaat, is dit de plek om naar toe te gaan. Niet alleen is hier het bier het best betaalbaar van heel Oslo, het is ook een heerlijke voetbalkroeg. Het hangt vol met sjaals, vlaggen en vaantjes van clubs van over de hele wereld. Daarnaast hangt het vol met de historie van Valerenga IF, aangezien het één van hun supporterskroegen is. Uiteraard op alle televisieschermen wordt voetbal uitgezonden, veelal Premier League en Bundesliga.

Ook supporters van buitenlandse clubs die werken in Oslo komen hier de wedstrijden van hun club kijken. Op het moment dat ik er met een groepje ben zitten er links supporters van St. Pauli hun wedstrijd te kijken, rechts een aantal van HSV. Hier kan het allemaal, want het gaat in goede harmonie. Misschien ook wel tekenend voor de supporterscultuur in Noorwegen. Want hoewel het ook in Noorwegen wel eens knokken is tussen supporters, heerst er over het algemeen een hele relaxte sfeer waar ontzettend veel kan en mag.

Het is ook de plek waar we verzamelen voorafgaand aan de derby. De zaak is nu gezellig vol met volop mensen in de clubkleuren van Valerenga. Na de eerste drankjes verhuizen we naar een kroeg op loopafstand van het stadion. Hier de typische gekleurde Scandinavische huizen waarvan één tot café omgebouwd is. Vanaf hier vertrekt de corteo naar het stadion. Echter voor we erg in hebben, is de groep al onderweg en dus sluiten we achteraan aan in een groep van 100-en supporters.

Bijzonder detail, er is amper politie te zien ondanks dat er het nodige vuurwerk wordt afgestoken. Pas als we het stadion naderen zien we een enkel politiebusje, maar echt indruk maken doet het niet. Als je dit vergelijkt met andere landen krijg je niet het idee dat er hier een derby tussen aartsrivalen gespeeld gaat worden.

Sfeer zit er al vroeg in

Hoewel de groepen ultras wat kleiner zijn in tegenstelling tot de buurlanden in Scandinavië, halen ze wel het maximale eruit qua sfeer. Het uitvak is voor de derby vergroot tot de gehele korte zijde achter het doel. De supporters die er al zijn laten zich een uur voor de wedstrijd goed horen.

Aan overzijde bij de Ikaros Ultras van Valerenga lopen de vakken ook al vroeg vol. Het is duidelijk dat dit de wedstrijd van het jaar is. Blijkt ook wel als de spelers met de warming up beginnen en de eerste pyro aan beide kanten wordt afgestoken.

Vuurwerk in de stadions is niet volledig legaal, maar wordt volop gedoogd zolang de supporters het netjes houden. Dat wil zeggen, geen vuurwerk op het veld gooien. Vuurwerk afsteken is toegestaan voor de wedstrijd, bij aanvang van de tweede helft en na afloop van de wedstrijd. Tijdens de wedstrijd in principe niet, maar tijdens zo’n derby wordt er heel wat door de vingers gezien.

Er zijn supporters die niet herkent willen worden en met een bivakmuts fakkels afsteken. Anderen zijn gewoon duidelijk herkenbaar en aanvaarden het risico om een straf te krijgen. In Noorwegen is dat hoogstens een verbod voor een paar wedstrijden voor je weer naar binnen mag. En daar maken ze dankbaar gebruik van.

Krankzinnig eerste half uur

Of het zo afgesproken is, dat weet ik niet. Zowel bij de ultras van Valerenga als in het uitvak een sfeeractie in de kleuren van de club met de initialen van de clubnaam erin. Ook op beide lange zeiden worden met trots de kleuren van Valerenga laten zien. Eenmaal de acties gefotografeerd word ik door een beveiliger gemaand een positie te zoeken aan de korte zijde van het veld. Hierdoor mis ik de eerste grote pyro show aan Valerenga kant, omdat het stadion inmiddels vol rook hangt als ik weer fatsoenlijk mijn camera kan richten. Aangezien het uitvak vrolijk meedoet, richt ik me daar maar op.

Om geen last meer te hebben van die vent loop ik naar de andere lange zijde, waar ik wel positie kan nemen voor een goed zicht op zowel de fanatieke aanhang van VIF als het uitvak. Amper aangekomen en de thuisploeg staat al op voorsprong. Het stadion ontploft en weer gaat er massaal pyro af. Wat een heerlijk begin van deze derby. Amper een paar minuten onderweg en al meer vuurwerk dan in de gemiddelde hele wedstrijd in Europa. En daar blijft het niet bij. Amper bekomen en de gelijkmaker ligt er al weer in. Nu daar weer massaal vuurwerk.

Het is echter de thuisploeg die door blijft razen. Na een half uur voetbal staat het 3-1 in en dalen de kruitdampen inmiddels over heel Oslo neer. Wie dacht dat het Noorse voetbal saai is, think again. Achter het doel is het springen, hossen, schreeuwen en zingen. Eén groot gekkenhuis. Maar dan…in minuut 35…een VAR-situatie. Het stadion verstomd, ongeloof op de gezichten. Na een oliedomme overtreding op het middenveld moet Valerenga met 10 man verder. Op het eerste gezicht leek er niet veel aan de hand, maar in de herhaling…OEF! Waarom in godsnaam bij zo’n voorsprong.

Nagelbijten tot het laatst

De rode kaart zet de wedstrijd volledig op zijn kop. Waar Valerenga de wedstrijd compleet in handen had, ruikt Lillestrom nu bloed. Ze vliegen de tweede helft uit de startblokken. Waar het uitvak nog half gehuld is in zwarte rook, ligt de 3-2 in het net. Meerendeel van de supporters heeft dat doelpunt nooit kunnen zien. Maar wat deert het, direct na rust de aansluitingstreffer. Het uitvak is het door het dolle. Het kan nog…

Ik ben inmiddels net zo zenuwachtig als elke Valerenga-supporter. Lillestrom dringt aan, kansen krijgen ze, maar scoren doen ze niet. De tijd tikt weg. Achter het doel blijft men de ploeg volle bak steunen. De hele wedstrijd door wordt er vuurwerk afgestoken. De thuisploeg probeert op de counter de beslissing te forceren, maar is vooral voorin heel erg slordig.

En die slordigheid doet de ploeg uiteindelijk de das om. Halfbakken verdedigen zorgt ervoor dat in minuut 89 Lillestrom de gelijkmaker weet binnen te schieten. Totaal onnodig door gemakzucht. De teleurstelling is groot in het stadion. Bijna wisten ze de overwinning nog over de streep te trekken. Het uitvak heeft er maling aan. Die gaan door het dak, wederom met een hoop vuurwerk.

Oslo Derby beslist in extremis

Met maar liefst 6 minuten extra tijd is de spanning om te snijden. Maar waar iedereen bang voor was gebeurt ook nog. In de laatste 30 seconden weet Lillestrom ook nog de winnende te maken. Een strakke voorzet valt op de pantoffel van een aanvaller die knap binnenschiet. Ze waren hem eventjes uit het oog verloren. Voldoende om iedereen die Valerenga een warm hart toedraagt in rouw te dompelen. De spelers van LSK vieren het feest samen met de supporters.

Direct erna het eindsignaal en eindigt de Oslo Derby in een 3-4 overwinning voor Lillestrom. Een groot doek rolt over het uitvak, zij zijn de winnaar van deze derby. Vanuit een geslagen positie zo terugkomen en dan ook nog winnen, lekkerder ga je ze niet krijgen. Voor mij en met name voor mijn gastheren een enorme zure appel. Gelaten verlaat iedereen het stadion. We stappen in de bus om terug te gaan naar de Bohemen Sportsbar. De teleurstelling is zichtbaar en voelbaar.

Ik ben wel enigszins verbaasd over het feit dat de feestende Lillestrom supporters rustig langs de bus kunnen wandelen. Niemand die ze de huid vol scheld, laat staan de confrontatie aangaat. Laat misschien ook wel de ‘genormaliseerde’ supporterscultuur van Noorwegen zien. Want ondanks dat er echt wel eens een vechtpartij is tussen rivaliserende supportersgroepen, is over het algemeen de sfeer rond stadions erg gemoedelijk zonder al te veel politie. Wat dat betreft misschien wel een goed voorbeeld voor de rest van Europa.