Late in May in 1999
Oh, what a night! Camp Nou, Barcelona, 26 mei 1999. Het wordt bij Manchester United nog vaak bezongen. De finale van de Champions League nadert zijn einde. Bayern München staat al bijna de hele wedstrijd met 1-0 voor tegen Manchester United. In blessuretijd vindt een van de meest legendarische comebacks plaats in de voetbalgeschiedenis. Oh, what a night!
Negentigduizend toeschouwers zien keeper Peter Schmeichel in zijn allerlaatste wedstrijd voor Manchester United mee naar voren komen voor een corner. We zitten inmiddels in de eerste minuut van de blessuretijd. Manchester United speelt alles of niets. David Beckham geeft de bal vanuit de corner voor. Bijna weet Schmeichel de bal op doel te koppen, maar na de kluts valt de bal voor de voeten van Ryan Giggs. Hij doet een uiterste doelpoging de stand gelijk te trekken. Het mislukte schot valt voor de voeten van invaller Teddy Sheringham, die met een tikje tegen de bal de Duitse doellijn weet te kruisen. Stand gelijk! Oh, what a night!
Spelers en fans zijn uitzinnig. Vuurwerk op de tribunes. De kale scheidsrechter Pierluigi Collina kijkt op zijn horloge voor de drie minuten blessuretijd. Nog één corner, uit dezelfde hoek. Weer Beckham achter de bal. Deze keer geen Schmeichel mee naar voren. De corner belandt op het hoofd van Sheringham, zijn kopbal valt voor de voeten van de Noorse invaller Ole Gunnar Solskjær. Hoezeer doelman Olivier Kahn ook wil, het is vergeefs zijn hand te strekken naar de bal. Hoog in het doel verdwijnt de bal. 2-1! Oh, what a night! Vanuit het graf juichend herrezen: Manchester United wint de Champions League.
Gouden wissels van manager Sir Alex Ferguson. Lothar Matthäus in zak en as. Jaap Stam door het dolle. Gelegenheidsaanvoerder Schmeichel die zijn afscheidstrofee in ontvangst neemt. Oh, what a night. Jaren later worden de legendarische voetbalminuten bezongen in een lied. Een parodie op een grote hit van de Amerikaanse popgroep The Four Seasons uit 1975. In hun lied December, 1963 (Oh, What A Night) wordt vrolijk gezongen over een nachtelijk avontuur in december 1963.
Oh, what a night!
Late in May in 1999
Ole scored a goal in injury time
What a feeling, what a night!
Dat nachtelijke avontuur moet ook zeker hebben gegolden voor United-fans die erbij waren in Barcelona. Zij het op een andere wijze. Tot diep in de nacht feestend, nog verbouwereerd van waar zij en de hele wereld getuige van waren geweest. Jaren later zullen ze er nog over zingen. Om even weer te verdwijnen in dat euforische gevoel van die avond in mei 1999, in het moment dat ‘Ole’ de bal binnenschoot. What a feeling, what a night.