Koninklijke Lierse Sportkring
Bij Heracles Almelo kom je schijnbaar niet zo maar het stadion in als je niet nadrukkelijk voor de thuisploeg bent. Iets soortgelijk overkwam een opa van zevenzestig jaar oud en zijn kleinkind bij Helmond Sport. Beiden mochten de tweede helft niet meer in het stadion aanwezig zijn!
Als je uit Amsterdam komt en met je cluppie mee denkt te reizen naar Den Haag voor de bekerwedstrijd tegen Scheveningen dan heb je ook pech. Wat een onzin allemaal!
Het wordt in Nederland steeds gekker als je als hondstrouwe voetballiefhebber je team achterna denkt te reizen. Soms moet je verplicht uren in een bus reizen. Wat een waanzin! Ik wil gewoon een voetbalpot bekijken zonder een toeristische route te moeten afleggen!
Wij rijden bij Hazeldonk de grens over en bezoeken Lier in België. In het Herman Vanderpoorten Stadion (ook wel ’t Lisp genoemd, vernoemd naar de woonwijk waarin het stadion zich begeeft) speelt Lierse SK tegen KVC Westerlo. Beide ploegen zijn sub-toppers in de Belgische Proximus League (what’s in a name). Nu speel je in deze competitie al snel in de middenmoot want de tweede competitie in België bestaat slechts uit acht voetbalteams.
Een kleine anderhalf uur voor de wedstrijd nemen we de afrit en rijden de Lispersteenweg op. Ik kijk nieuwsgierig om me heen maar ik zie nergens lichtmasten of supporters lopen. We zijn toch wel goed gereden? Opeens tussen de woningen en achter een rij bomen zien we plotseling vlaggen wapperen en stewards rondlopen. Er staan ook enkele politieagenten ontspannen met elkaar te praten.
We parkeren de auto een kleine zeshonderd meter verderop en lopen opgetogen richting de ingang van het stadion. Aldaar kopen we een kaartje. Pinnen kan niet maar dat is dan ook de enige moeilijkheid waar we tegen aan lopen. Geen clubkaart, geen combiregeling, geen moeilijk gedoe maar gewoon vriendelijke mensen aan de poort die het fantastisch vinden dat een stelletje Hollanders hun club bezoeken! We babbelen nog even met een steward die in bijna onverstaanbaar dialect ons de weg wijst en een fijne wedstrijd wenst.
Eindelijk begeven we ons het stadion in. Binnen trekt een graffiti muur in de geel zwarte clubkleuren gelijk de aandacht.
Het stadion, dat plaats bied aan bijna vijftienduizend toeschouwers oogt netjes maar heeft ook iets typisch Belgisch. Het is niet af en het mist iets!
De hoeken zijn open en achter het rechter doel ontbreekt een tribune.
Ooit heeft er wel eentje gestaan maar nu kijken we over een muurtje tegen de aangrenzende woningen aan. We beklimmen de geel zwarte metalen tribune en nemen plaats op de houten latten die dienst doen als zitplaats.
We hebben een prima zicht over de staanplaatsen op het veld.
Rechts van ons staat de harde kern van “Lierke Plezierke” en links, achter een groot en stevig hekwerk, de supporters van “De Kemphanen”.
Net voor de wedstrijd breekt er een noodweer los en valt de regen met bakken uit de lucht.
Even later breekt de zon door en kunnen wij onze jassen uittrekken.
Iedereen is klaar voor een leuke voetbalmatch! De wedstrijd is niet hoogstaand maar zeker niet slecht. Het spel van beide ploegen is opportunistisch en vermakelijk. Het thuispubliek heeft het naar de zin maar is enigszins verbaast en “not-amused” als vanuit het sfeer vak (vak L) ineens uit het niets vuurwerk op het veld wordt gegooid.
Het thuispubliek op de ondergelegen staantribune (ook wel De Berg genoemd) maakt in woord en gebaar duidelijk dat het niet zit te wachten op rookbommen in hun nek, en dat zij en de spelers niet de dupe mogen zijn van de afkeer tegen de Egyptische voorzitter.
Als een Lierse speler het vuurwerk over de zijlijn wil trappen ontploft er vuurwerk dichtbij hem en dat doet hem besluiten zich snel uit de voeten te maken.
Tegen de verhoudingen in komt de thuisspelende ploeg, waar ooit ook Johan “bamihap” Boskamp en Stanley Menzo speelden, met een strafschop op voorsprong.
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik op het moment van scoren mijn te veel aan Belgisch bier aan het lozen was, onder de tribune aan de lange zijde, in een pisbak die nog moet stammen uit de middeleeuwen! Schrale troost is dat er zeker een man of dertig het zelfde aan het doen was!
Westerlo knokt zich verdienstelijk terug en ook met tien man doet het niet onder voor de ploeg uit Lier. Beide supportersgroepen maken flink kabaal en zingen of brullen hun favoriete team naar voren. De eindstand van 2-2 geeft de verhoudingen tussen beide voetbalploegen prima weer maar is tevens een uitslag waar beide gezien de stand op de ranglijst niks aan hebben.
Wij hebben weer een hele leuke voetbalwedstrijd bezocht zonder daar al te veel moeite voor hoeven te doen.
De sfeer was prima en ontspannen. Het bier en de vette hap smaakten erg goed en was prima te betalen.
Waarom kan het op een klein uurtje rijden van ons kikkerlandje wel een stuk makkelijker?
